به گزارش سلامت نیوز به نقل از همشهری، وقتی در ساحل ولوله شد که اعضای یک خانواده در دریا گرفتار شده‌اند، هیچ‌کس جرأت نکرد برای نجات آنها به آب بزند. هوا تاریک شده و دریا در حال توفانی شدن بود اما خبر به صیاد فداکار ‌ که رسید، بی‌معطلی به سمت دریا دوید و این شروع عملیات نجاتی بود که پایانی غم‌انگیز داشت.

 حسن غلامی، صیاد و نجات‌غریق خوشنام شهرستان نور بود؛ مردی 49ساله که از حدود 15سال پیش، کارش شده بود مراقبت از مردمی که برای آب‌تنی وارد دریا می‌شدند. هر روز به ساحل می‌رفت و مراقب بود که مبادا اتفاقی برای کسی رخ دهد و در این سال‌ها افراد زیادی را از خطر غرق شدن نجات داده بود اما شامگاه دوشنبه، 5مردادماه حادثه‌ای برایش رخ داد که با همه حوادث قبلی فرق داشت.

خانواده مشهدی 

آن شب اعضای خانواده مشهدی که برای آب‌تنی وارد دریا شده بودند، ناگهان گرفتار شدند و شروع به‌دست و پا زدن در آب کردند.

محسن غلامی، برادرزاده صیاد خوشنام نور  می‌گوید: عمویم سال‌ها در دریا کار می‌کرد. او صیاد بود، کلوپ ورزش‌های آبی داشت، قایق اجاره می‌داد و به‌عنوان نجات‌غریق محافظ جان مردم و مسافران بود

.‌او می‌افزاید: شب حادثه بعد از غروب خورشید یک خانواده 6نفره مشهدی در کنار ساحل تفریح می‌کردند. 2دختر، یک پسر و مادر خانواده به داخل آب رفتند. ناگهان هر 4نفر در موج‌های دریا ناپدید شدند و پدر خانواده که در نزدیکی ساحل بود، با داد و فریاد مردم را متوجه این اتفاق کرد و خودش وارد دریا شد.

وی اضافه می‌کند: وقتی خبر به گوش عمویم رسید، به سرعت وارد دریا شد و شناکنان خود را به 4نفری رساند که در حال غرق شدن بودند. هر کدام را که پیدا می‌کرد به ساحل می‌رساند و بعد به‌دنبال دیگری‌می‌رفت. بدین‌ترتیب هر 4نفر نجات پیدا کردند و در لحظات پایانی کار که عمویم می‌خواست برگردد، متوجه شد که پدر خانواده نیز که وارد دریا شده بود، در قسمتی عمیق گرفتار شده است.

آخرین تلاش

برادرزاده صیاد فداکار می‌گوید: عمو حسن همه توانش را جمع کرد که او را نیز نجات دهد. خودش را به او رساند با یک دست او را گرفت و با دست دیگر شنا می‌کرد اما این مرد که ترسیده بود، آنقدر در آب دست و پا زد که هر دویشان به زیر آب رفتند.

عمویم که در جریان نجات 4نفر حسابی خسته شده بود، دیگر نتوانست خودش و آخرین غریق را بالا بیاورد و وقتی بقیه ناجیان و صیادان رسیدند، پیکر بی‌جان آنها را از آب بیرون کشیدند.

به‌گفته غلامی، آثار کبودی روی بدن صیاد فداکار نشان می‌داد که برای نجات نفر آخر خیلی تلاش کرده و همین باعث تمام شدن انرژی و درنهایت غرق شدن او شده بود.

برادرزاده نجات غریق شجاع می‌گوید: عمویم سال‌ها بدون هیچ ادعایی به افراد زیادی کمک کرد و آنها را از مرگ نجات داد.

او هر سال از سوی هیأت نجات‌غریق استان برای محافظت از مسافران انتخاب می‌شد و شب حادثه، با اینکه شیفت کاری‌اش تمام‌شده بود، اما دل به خطر زد و جانش را فدای نجات دیگران کرد.