آینده مبهم در انتظار سابر ایران پس از سقوط بیسابقه در رنکینگ جهانی!
اقتصاد ایران: روند نامطلوب تیم شمشیربازی سابر ایران در شرایطی منجر به سقوط بیسابقه در رنکینگ جهانی شده که حضور در المپیک هم تقریباً غیرممکن است.
به گزارش خبرنگار ورزشی خبرگزاری تسنیم، با گذشت یک سال از المپیک پاریس و حذف امتیاز این رویداد از رنکینگ جهانی شمشیربازی و جایگزین شدن امتیاز مسابقات قهرمانی جهان و از طرفی درخشش ژاپن در دو رویداد اخیر یعنی قهرمانی آسیا و قهرمانی جهان، تیم سابر ایران در رنکینگ جهانی سقوط آزاد کرد و به طور باور نکردنی از جایگاه هفتم به پانزدهم رسید.
این اتفاق در حالی رقم خورد که تیم سابر ایران به دلیل حمله رژیم صهیونیستی به خاک میهن و لغو پروازهای خارجی نتوانست در مسابقات قهرمانی جهان شرکت کند. در همین حال ژاپن در غیاب ایران با شکست کره جنوبی، قهرمان جهان و آسیا، موفق شد بر بام اسیا بایستد و فاصله امتیاز خود را با ایران در رنکینگ جهانی کاهش دهد.
از آغاز فصل جدید مسابقات سابر در جهان و پس از المپیک ایران و ژاپن در رویدادهای مختلف حضور داشته و فرصت کسب امتیاز داشتند که در زیر آنها را مرور خواهیم کرد.
جام جهانی الجزایر:
ایران دوم شد/ ژاپن دهم شد
جام جهانی اسپانیا:
ایران دهم شد/ ژاپن نهم شد
جام جهانی بلغارستان:
ایران یازدهم شد/ ژاپن دهم شد
جام جهانی ایتالیا:
ایران نهم شد/ ژاپن هشتم شد
جام جهانی مجارستان:
ایران سیزدهم شد/ ژاپن هفتم شد
قهرمانی آسیا:
ایران غایب بود/ ژاپن قهرمان شد
قهرمانی جهان گرجستان:
ایران هفدهم شد/ ژاپن چهارم شد
اگرچه غیبت ایران در قهرمانی آسیا امتیاز زیادی را برای سایر تیمی ما از دست داد و باعث افت رنکینگ ایران شد اما باز هم شرایط کشورمان در رنکینگ ایدهآل و قابل قبول بود و تا قبل از مسابقات قهرمانی جهان که مهم ترین رویداد در هر رشته محسوب و سالی یک بار برگزار میشود و امتیاز بالایی در رنکینگ دارد، ایران در رده هفتم رنکینگ جهانی و دو پله بالاتر از ژاپن قرار داشت. تا قبل از مسابقات قهرمانی جهان ایران 196 امتیاز و ژاپن 167 امتیاز داشت که اگر ایران میتوانست نمایش قابل قبولی را در گرجستان داشته باشد، این فاجعه رقم نمیخورد و حداقل ایران از چین پایینتر قرار نمیگرفت.
سقوط ایران در رنکینگ جهانی و رده پانزدهم در حالی برای ایران یک اتفاق وحشتناک است که قطعا کار را برای کسب سهمیه تیمی در المپیک لس آنجلس به اما و اگر میکشاند.
طبق قوانین فدراسیون جهانی چهار تیم اول رنکینگ جهانی به صورت مستقیم و بعد از آن نخستین تیم هر قاره در رنکینگ جهانی سهمیه حضور در المپیک را کسب میکند. در دو دوره گذشته کره جنوبی با قرار داشتن در جمع 4 تیم نخست راهی المپیک شده بود و ایران نیز به عنوان نخستین تیم قاره آسیا در رنکینگ این سهمیه را از آن خود کرده بود اما در حال حاضر کره جنوبی از جمع 4 تیم برتر خارج شده که قطعاً دوباره جایگاه خود را باز میگرداند و کسب سهمیه برای دیگر تیم آسیایی باید از طریق قرار داشتن به عنوان تیم اول قاره در رنکینگ باشد.
در حال حاضر ژاپن و چین هر دو بالاتر از ایران قرار دارند و اگر کره جنوبی به جمع 4 تیم برتر بازگردد، باز هم ما برای رسیدن به المپیک باید ژاپن و چینی را پشت سر بگذاریم که در کنار جوانگرایی در اوج آمادگی هستند و روند رو به رشدی را در پیش دارند.
در حال حاضر ژاپن و چین به ترتیب 239 و 190 امتیاز دارند در حالی که ایران 140 امتیازی است. هنگ کنگ هم در رنکینگ جهانی 137 امتیازی است و تنها با 3 امتیاز اختلاف در تعقیب ماست. همچنین با توجه به جایگاه ایران در رنکینگ، در رویدادهای آینده ایران قرعه های سختی خواهد داشت که همین امر شرایط را پیچیدهتر خواهد کرد. از امروز حضور ایران در المپیک دست خودمان نیست، بلکه باید چشم به لغزش ژاپن و چین داشته باشیم که با توجه به روندی که این دو تیم دارند بعید است محقق شود.
همه این مواردی که اتفاق افتاده پیش از این بارها پیشبینی شده بود. نداشتن یک کادر فنی منسجم، اختلاف شدید در بین بازیکنان تیم، از دست رفتن زمان طلایی برای آوردن به یک سرمربی کاربلد و حضور مربی بدون سوابق قوی، حضور افراد غیر متخصص در تصمیمسازیهای فدراسیون و بعضاً علاقه برخی افراد به پر کردن رزومه در کنار تیم ملی و حضور در سفرهای برونمرزی، عدم جوانگرایی و اعتماد به نسل جدید، استفاده از بازیکنان تکراری حتی با وجود ناکامی در تمام رویدادها و حتی عدم بدنسازی صحیح و بعضاً اضافه وزنهای بالای بازیکنان در کنار عدم مدیریت صحیح در فداسیون کار را برای سابر ایران به جایی رساند که همه کاشتههای گذشتگان در این رشته بر باد رفت و باید با حضور این تیم در لس آنجلس خداحافظی کرد.
شب گذشته فرزاد باهر که حضورش به عنوان پای ثابت در تمام اعزام ها مورد نقد بود و نتوانسته بود آنطور که باید در تیم موثر باشد از تیم ملی خداحافظی کرد و برخی آن را نوشداروی بعد از مرگ سهراب مینامند، اما این نباید پایان کار برای این ناکامی باشد و قطعاً افکار عمومی انتظار دارند تمام کسانی که سابر را به این حال و روز کشانده به جامعه ورزش پاسخگو بوده و استعفا دهند.
انتهای پیام/