روایت مهر از مردی که ارزاق قیام کنندگان ۱۵ خرداد را حمل می کرد
اقتصاد ایران: ورامین- حاج «ابوالقاسم تاجیک سعیدی» روز ۱۵ خرداد سال ۱۳۴۲ اتوبوس خود را با نان، ماست، خرما و آب پر کرد و پشت سر قیامکنندگان حرکت کرد تا هم پذیرایی کند و هم خستگان راه را به استراحت برساند.
خبرگزاری مهر، گروه استانها- امیرماهان محمدی یکتا: در دل دشت ورامین، جایی که قیام خونین ۱۵ خرداد ۱۳۴۲ جرقههای انقلاب اسلامی را روشن کرد، نام حاج ابوالقاسم تاجیک سعیدی بهعنوان یکی از مبارزان بیادعا و خستگیناپذیر این حرکت تاریخی میدرخشد. از جوانی ۲۳ ساله که با اتوبوس خود تدارکات قیامکنندگان را تأمین کرد تا رانندهای که در تظاهرات ۵۷-۵۶، جهاد کشاورزی پس از انقلاب، و جبهههای دفاع مقدس خدمت کرد، زندگی او روایتی از وفاداری به آرمانهای امام خمینی (ره) است.
حاج ابوالقاسم تاجیک سعیدی، متولد سال ۱۳۱۹ در روستای سعیدآباد ورامین، از خانوادهای مذهبی و مخالف رژیم پهلوی بود. پدرش، مشهدی محمد، و عمویش، حاج مرتضی، ملای روستا بودند و به دلیل فعالیتهای مذهبی و مخالفت با اصلاحات ارضی شاه، با چهرههای طرفدار سلطنت در روستا درگیر شدند، این فشارها در سال ۱۳۲۶، زمانی که ابوالقاسم تنها هفت سال داشت، خانواده را مجبور به ترک سعیدآباد و مهاجرت به ورامین کرد.
در خرداد ۱۳۴۲، ابوالقاسم، جوانی ۲۳ ساله، شاگرد تنها اتوبوس موتورجلوی ورامین بود که هر روز صبح از روستای قلعه بلند به سمت میدان مولوی تهران حرکت میکرد. این اتوبوس با مشقت فراوان، مسافران، کالاها، طیور و احشام مردم را از روستاهای ورامین جابهجا میکرد و بعدازظهر به قلعه بلند بازمیگشت. صبح ۱۵ خرداد، هنگامی که پیک حضرت امام خمینی (ره) خبر دستگیری ایشان را به بزرگان ورامین و پیشوا رساند، تصمیم به حمایت از مرجع تقلیدشان گرفته شد.
حاج ابوالقاسم تاجیک سعیدی؛ از قیام ۱۵ خرداد تا خدمت بیادعا در انقلاب و جنگ
ابوالقاسم، که مسیر ورامین تا تهران را بهخوبی میشناخت، اتوبوس خود را با نان، ماست، خرما و آب پر کرد و پشت سر قیامکنندگان حرکت کرد تا هم پذیرایی کند و هم خستگان راه را به استراحت برساند. او از ابتدا تا پل باقرآباد، شاهد تمام مراحل قیام خونین مردم ورامین بود.
در سالهای ۱۳۵۶ و ۱۳۵۷، ابوالقاسم پا به پای مردم در تظاهرات شرکت کرد و همراه خانوادهاش در صحنههای انقلاب حضور داشت، نکته قابل توجه، نقش او بهعنوان راننده ویژه حرکت انقلابی بود. او با اتوبوس خود، حضرت آیتالله محمودی و جمعی از مردم عاشق امام را به روستاهای ورامین میبرد تا به تبلیغ آرمانهای انقلاب بپردازد. این خدمت، بخشی از تعهد بیوقفه او به نهضت بود.
پس از پیروزی انقلاب در سال ۱۳۵۷، ابوالقاسم از پای ننشست. او در کنار آیتالله محمودی، در فعالیتهای جهادی برای درو و جمعآوری محصولات کشاورزان به روستاهای ورامین میرفت و با مردم دیار ۱۵ خرداد همکاری میکرد. با آغاز جنگ تحمیلی در سال ۱۳۵۹، او و اتوبوسش در خدمت ستاد جنگ ورامین قرار گرفتند.
ابوالقاسم کمکهای مردمی و رزمندگان ورامینی را به جبهههای حق علیه باطل منتقل میکرد. در چند نوبت، اتوبوس او در اثر سوانح جنگی آسیب جدی دید، اما این موانع هرگز او را از ادامه خدمت بازنداشت.
پس از پایان جنگ، ابوالقاسم همچنان در مسیر جهاد تبیین گام برداشت. اتوبوس او هر هفته در خدمت آیتالله محمودی، نمازگزاران جمعه و جماعت، و مردم ورامین بود. او مردم را به مراسم میثاق با شهدا، دیدار با مراجع تقلید، و مناسبتهای ملی و مذهبی مانند سالگرد رحلت امام خمینی (ره) و راهپیماییها منتقل میکرد. نکته برجسته این است که تمام این خدمات برای رضای خدا و بدون دریافت هیچگونه وجهی انجام میشد.
جوانان امروز راه این مبارزان را با همان صداقت و تلاش ادامه دهند
حجتالاسلام سیدمحسن محمودی، رئیس شورای هماهنگی تبلیغات اسلامی استان تهران، درباره حاج ابوالقاسم تاجیک سعیدی به خبرنگار مهر گفت: وی از عناصر انقلابی و چهرههای خدمتگزار ورامین است. آنچه در تاریخ ۱۵ خرداد از این مرد به یاد میآید، حضور در آن صحنه تاریخی است. او جزو عناصر فعال قیام سال ۴۲ در دشت ورامین بود.
وی افزود: در طول دوران مبارزه، بهویژه از سالهای ۵۶ و ۵۷، من خود شاهد بودم که حاج ابوالقاسم تاجیک سعیدی با اتوبوس خود در خدمت انقلابیون بود و مراسم و برنامهها را پشتیبانی میکرد. در محافل انقلابی، همیشه پرتلاش حضور داشت. هر کجا صحنه انقلاب بود، سعیدی آنجا بود و همچنان در مسیر انقلاب ثابتقدم است.
محمودی گفت: حاج ابوالقاسم تاجیک سعیدی و امثال او سرمایههایی هستند که باید مورد احترام قرار گیرند و مبارزاتشان قدر دانسته شود. امیدواریم جوانان امروز راه این مبارزان را با همان صداقت و تلاش ادامه دهند.
پدرم هیچگاه برای خدماتش ادعایی نداشت
اکبر تاجیک سعیدی، فرزند حاج ابوالقاسم، نیز از مظلومیت پدرش سخن گفت: پدرم هیچگاه برای خدماتش ادعایی نداشت. از قیام ۱۵ خرداد تا جنگ و پس از آن، همیشه بیسر و صدا خدمت کرد. او عاشق امام و انقلاب بود و این عشق را با عملش نشان داد. حتی وقتی اتوبوسش در جنگ آسیب دید، روحیهاش نشکست. برای او، خدمت به مردم و انقلاب، عبادت بود.
حاج ابوالقاسم تاجیک سعیدی، با بیش از شش دهه خدمت بیوقفه، از قیام ۱۵ خرداد تا جبهههای دفاع مقدس و فعالیتهای جهادی، نمادی از اخلاص و استقامت در مسیر انقلاب اسلامی است.
اتوبوس او، که روزگاری تدارکات قیامکنندگان را حمل میکرد، بعدها به نمادی از حرکت انقلابی در ورامین تبدیل شد.