به گزارش «یافا ذیب»، خبرنگار تسنیم در کرانه باختری، برای بسیاری از کارگران فلسطینی ماه می و روز جهانی کارگر یادآور مصائب کارگرانی است که هر روز در پشت دیوار حائل و سیم خاردارها و پست‌های ایست و بازرسی مورد آزار و اذیت و تحقیر صهیونیست‌ها قرار می‌گیرند.

.

از آغاز نبرد طوفان الاقصی تا به امروز افزایش نرخ بیکاری و اخراج هزاران کارگر فلسطینی از مشاغلشان در داخل سرزمین‌های اشغالی باعث تشدید بحران اجتماعی و اقتصادی برای ده‌ها هزار خانواده فلسطینی ساکن کرانه باختری شده است.

بنابر آمارهای اعلام شده از سوی «شاهر سعد»، دبیرکل اتحادیه عمومی سندیکاهای کارگران فلسطین بیش از 510 هزار کارگر فلسطینی از کار بیکار شده‌اند و حدود 16 ماه است که هیچ حقوقی دریافت نکرده‌اند.

وی افزود: علاوه بر این دست کم 13 کارگر فلسطینی شاغل در داخل اراضی اشغالی 1948 با گلوله مستقیم نظامیان ارتش رژیم صهیونیستی به شهادت رسیده‌اند.

در میان ده‌ها هزار کارگر فلسطینی که با تحمل مصائب و مشقت‌های فراوان برای کسب لقمه‌ای نان راهی اراضی 1948 اشغالی می‌شوند، داستان ایهاب، جوان فلسطینی نمونه‌ای از سرنوشت تلخ کارگران فلسطینی به شمار می‌آید.

«ایهاب عمر» یکی از کارگران فلسطینی ساکن شهر رام‌الله بود که با کار بر روی دستگاه برش سنگ در داخل سرزمین‌های اشغالی زندگی خود را می‌گذراند؛ اما به واسطه بریده شدن شکم و دستانش به وسیله این دستگاه، اکنون هفته‌هاست که ضمن محرومیت از هرگونه در آمدی با بازگشت به کرانه باختری، دوران نقاهتش را در کنار خانواده‌اش سپری می‌کند.

وی در گفتگو با خبرنگار تسنیم در کرانه باختری می‌گوید: من در سرزمین‌های اشغالی با سنگ پرس (دستگاه برش سنگ) کار می‌کردم و کارم بسیار سخت و طاقت فرسا بود؛ یک بار دیسک دستگاه برعکس چرخید و به شکم و دستم برخورد کرد و من به شدت آسیب دیدم.  در آن لحظه با مشاهده خونریزی بدنم به دیوار تکیه دادم و مطمئن نبودم از کدام قسمت بدنم آسیب دیدم یا دچار شکستگی شدم.

وی با توجه به روند بهبودی اش دوست داشت تا با یافتن شغلی مناسب در کرانه باختری برای همیشه در این منطقه و در کنار خانواده‌اش باقی بماند اما با توجه به نبود فرصت‌های شغلی فراوان برای جوانان فلسطینی در این منطقه انتظار می‌رود که وی بار دیگر مجبور شود تا برای تامین مخارج زندگی خانواده‌اش پس از بهبودی بار دیگر راهی سرزمین‌های اشغالی 1948 شود.

قصه ایهاب عمر با هزاران کارگر دیگری که رژیم صهیونیستی تمام درها را به روی آنان بسته و هیچگونه منبع درآمدی ندارند و هیچکس حامی آنها نیست و جایگزینی هم ندارند، فرقی ندارد

در اینجا صحبت از ایستادگی و مقاومت کارگران فلسطینی است که هر روز سپیده‌دم از ایست و بازرسی‌ها آغاز می‌شود و شب‌ها با مصدومیت، بازداشت و یا بازگشت با جیب خالی به خانه به پایان می‌رسد.

هزاران کارگر فلسطینی هر روز صبح با عبور از دیوار حائل که سمبل تبعیض نژادی اسرائیل است و آنها را از  داشتن یک زندگی شرافتمندانه محروم کرده با تحمل مصائب فراوان و تحقیر و خطرات جان خود را برای لقمه‌ای نان به خطر می‌اندازند تا شاید بدین شکل بتوانند اندکی از بار فشارهای مالی بر خانواده خویش بکاهند.

انتهای پیام/