به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری تسنیم، در روزهایی که پیامبر(ص) تنها و بی‌یاور بود،  حضرت خدیجه کبری(س) بزرگ‌ترین پشتیبان او شد و در پاسخ به این ایثار، خانه‌ای در بهشت به او بشارت داده شد.

متن زیر، بخشی از فضیلت‌های این بانوی گرامی است:

ام‌المومنین خدیجه کبری(سلام الله علیها) حضرت خدیجه(س)، سه سال قبل از هجرت، در 65 سالگی در مکه درگذشت و در قبرستان ابوطالب (معلاة) قدیمی‌ترین قبرستان شهر مکه به خاک سپرده شد.

وی نخستین زنی بود که اسلام آورد و نماز خواند و این برای پیامبر (ص) بسیار ارزشمند بود که در شرایطی که هیچ یاوری نداشت خدیجه(س) از ایشان حمایت کرد.

پیامبر(ص) به احترام خدیجه، در طول حیات او همسر دیگری برنگزید و پس از درگذشت وی همواره از او با نیکی یاد می‌کرد.

پیامبر خدا(ص) فرمود: مثل خدیجه پیدا نخواهد شد. خدیجه در آن هنگام که مردم مرا تکذیب کردند، مرا تصدیق کرد، و مرا با ثروت خود برای دین خدا یاری کرد.

حضرت خدیجه(س) که در قرآن به عنوان یکی از زنان پیامبر مورد توجه است، به طور شخصی نیز در سوره «ضحی» آیه هشتم به‌ نام و اوصاف او اشاره شده است.

پیامبر(ص) از قول جبرئیل(ع) فرمودند: هرگاه خدیجه نزد تو آمد، از سوی پروردگارش، سلام برسان و او را به خانه‌ای از زبرجد در بهشت مژده بده که در آن رنج و ناآرامی نیست.

پیامبر اکرم(ص) در تفسیر آیه 27 سوره مطففین فرمودند که بسیاری از مردان به کمال رسیده‌اند، اما جز چهار زن (آسیه، مریم، خدیجه، و فاطمه) زنی به کمال نرسیده است.

در کتاب «الخصائص الفاطمیه» نقل است: فرشتگان کفن مخصوصی برای حضرت خدیجه آوردند که نشان‌دهنده مقام والای ایشان و تسلی خاطر پیامبر اکرم(ص) بود.

.

انتهای پیام/