به گزارش خبرگزاری مهر به نقل از الجزیره، طی هفته‌های گذشته شاهد فعالیت‌های چشمگیری برای از سرگیری مذاکرات متوقف شدهِ غیر مستقیم میان حماس و رژیم صهیونیستی برای از سرگیری آتش بس در غزه بوده‌ایم. رژیم صهیونیستی و به ویژه بنیامین نتانیاهو، نخست وزیر این رژیم ضمن کارشکنی در همه پیشنهادات آتش بس، طرح‌های فریبکارانه و غیرقابل قبولی در این زمینه ارائه دادند که از قبل می‌دانستند به نتیجه نخواهد رسید و شروط غیر ممکنی همچون خلع سلاح مقاومت را مطرح کردند.

بسته جامع حماس برای آتش‌بس در غزه

اما در مقابله با این طرح‌های فریبکارانه و غیر ممکن رژیم اشغالگر، جنبش حماس یک بسته جامع پیشنهاد کرد که شامل آزادی همه اسرای صهیونیستی به طور همزمان، مشروط به آتش بس دائمی، خروج کامل اشغالگران از نوار غزه، باز شدن گذرگاه‌ها برای ورود کمک‌ها و آغاز روند بازسازی این باریکه بود. حماس همچنین با تشکیل یک کمیته پشتیبانی برای اداره نوار غزه طبق پیشنهاد مصر و متشکل از افراد غیرحزبی و تکنوکرات موافقت کرد.

حماس از طریق شورای رهبری خود به ریاست محمد درویش، سفرهایی را به دوحه، آنکارا و قاهره انجام داد تا مذاکرات را بر اساس پیشنهاد و چشم انداز خود برای آتش بس پیش ببرد؛ پیشنهادی که با خواسته‌های اکثریت افکار عمومی صهیونیست‌ها و همچنین دولت آمریکا آنگونه که آدام بوهلر، فرستاده ویژه واشنگتن در امور اسرای اسرائیلی بیان کرد، همسو بود.

این تلاش‌های سیاسی جنبش حماس منجر به آغاز بحث‌ها در مورد مذاکرات آتش بس و مسئله ورود کمک‌ها به غزه توسط شیخ محمد بن عبدالرحمان آل ثانی، نخست وزیر وزیر امور خارجه قطر در طول سفر او به واشنگتن شد و این مقام قطری در دیدار با مارکو روبیو وزیر، امور خارجه آمریکا و استیو ویتکاف، نماینده دونالد ترامپ، رئیس جمهور ایالات متحده در این زمینه صحبت کرد.

اقدامات گمراه‌کننده نتانیاهو برای فرار از فشارها

در سایه این تحولات، نتانیاهو دو اقدام انجام داد که شرح آن به شکل زیر است:

بحث با دولت آمریکا در مورد ورود کمک‌ها به غزه: در مذاکرات میان نتانیاهو با دولت آمریکا دو نظر مطرح شد و اولین نظر این بود که ارتش اسرائیل فرایند توزیع کمک‌ها را بر عهده بگیرد و این دیدگاه را بزالل اسموتریچ، وزیر دارایی فاشیست کابینه نتانیاهو مطرح کرده بود تا ارتش این رژیم در مدیریت آینده غزه مداخله داشته باشد. نظر دوم هم استفاده از یک طرف ثالث، مثلاً شرکت آمریکایی برای توضیع کمک‌ها در غزه تحت نظارت ارتش و سرویس‌های امنیتی رژیم صهیونیستی بود تا کمک‌ها در امتداد محور موراگ که رفح و خان یونس را از هم جدا می‌کند، توزیع گردد.

همچنین ایده‌هایی هم در مورد تبدیل رفح به یک شهر چادری برای اسکان آوارگان تحت کنترل ارتش رژیم صهیونیستی مطرح شد. اما خطر اجرای این ایده آن است که همزمان منجر به غربالگری امنیتی فلسطینی‌ها و بازداشت کورکورانه کسانی است که برای دریافت کمک‌ها می‌آیند؛ به ویژه ساکنان شمال و مرکز نوار غزه.

از طرف دیگر، در این طرح هیچ نقشی برای سازمان ملل و سایر نهادهای بین‌المللی در نظر گرفته نشده و به نقش آنها در امدادرسانی به غزه هم پایان می‌دهد. از همه خطرناک‌تر این است که احتمال اجرای یک سناریوی جنایتکارانه توسط رژیم صهیونیستی برای کشاندن مردم غزه به محور موراگ با بهانه توزیع کمک‌ها و سپس بمباران و قتل عام این مردم هم وجود دارد.

اعزام رئیس موساد به دوحه و وزیر امور راهبردی رژیم صهیونیستی به قاهره

نتانیاهو بعد از ارائه طرح‌های فریبکارانه برای ارسال کمک‌ها به نوار غزه، دیوید بارنیا، رئیس موساد را به دوحه و ران درمر، وزیر امور راهبردی رژیم صهیونیستی را به قاهره فرستاد، اما هیچیک از مذاکراتی که آنها انجام دادند نتیجه عملی نداشت. نتانیاهو از قبل هم می‌دانست که سفر مقامات صهیونیست به دوحه و قاهره نتیجه‌ای ندارد، اما صرفاً می‌خواست ادعا کند که به دنبال مذاکره است تا از میزان فشارهای داخلی و خارجی علیه خود بکاهد و زمان بخرد.

اما در سایه این بن‌بست در مذاکرات، رسانه‌های عبری هفته گذشته به نقل از یک مقام ارشد صهیونیست اعلام کردند که نتانیاهو قصد دارد جنگ را تا اکتبر آینده ادامه دهد. وزیر امور راهبردی رژیم صهیونیستی هم که نزدیک‌ترین فرد به نتانیاهو است گفت که جنگ علیه غزه ظرف ۱۲ ماه پایان خواهد یافت.

نگرانی‌های نتانیاهو از آینده جنگ و تلاش برای فرار رو به جلو

این اظهارات و افشاگری‌ها در صورت درست بودن نشان می‌دهد که نتانیاهو از بسیاری از اتفاقات پیش‌روی می‌ترسد و همین امر او را به سمت دادن تضمین برای ادامه تجاوزات به غزه تا قبل از انتخابات کنست رژیم صهیونیستی که انتظار می‌رود در اواسط ۲۰۲۶ برگزار شود، سوق داده است. این امر به منظور دستیابی به یکی از دو هدف زیر انجام می‌شود:

۱. تلاش برای شکست مقاومت و وادار کردن فلسطینی‌ها به تسلیم شدن، تا نتانیاهو بتواند ادعای خود در مورد پیروزی مطلق در غزه را تحقق بخشد.

۲. تعیین سرنوشت آینده نوار غزه طبق میل نتانیاهو؛ از اشغال مجدد این باریکه تا آواره کردن فلسطینی‌ها تحت حمایت آمریکا.

ناظران تحولات سیاسی معتقدند اگر نتانیاهو نتواند فلسطینی‌ها را در نوار غزه شکست دهد که طبق شواهد موجود این اتفاق [شکست فلسطینیان] هم نخواهد افتاد، ممکن است به مذاکرات آتش بس متوسل گردد و نزد افکار عمومی اسرائیل برای خودش زمان بخرد و به آنها اینگونه القا کند که حماس نابود شده و غزه دیگر تهدیدی برای اسرائیل نیست و تل آویو توانسته به اهداف جنگی خود برسد.

در واقع نتانیاهو از هر دو سناریو یعنی اعلام پیروزی مطلق یا توجیه افکار عمومی صهیونیست‌ها در پایان دادن به جنگ، به عنوان اهرم فشار در آستانه انتخابات کنست رژیم صهیونیستی استفاده خواهد کرد.

اما با توجه به دشواری کنترل روند جنگ غزه تا پایان امسال، وضعیت برای رژیم صهیونیستی و شخص نتانیاهو پیچیده و تا حدودی مبهم به نظر می‌رسد؛ به ویژه اگر مقاومت موفق شود ارتش تل آویو را که دچار بحران‌های مختلفی شده خسته کند. در حال حاضر هم تقریباً ۵۰ درصد از نیروهای ذخیره ارتش صهیونیستی از بازگشت به جنگ خودداری می‌کنند. همزمان با آن، فشارها برای پایان دادن به جنگ و بازگشت اسرای صهیونیست از غزه هم بیشتر شده و اغلب صهیونیست‌ها متفق القول هستند که جنگ کنونی برای اهداف شخصی و سیاسی نتانیاهو ادامه می‌یابد.

در این میان، رژیم صهیونیستی به تنش آفرینی علیه سوریه و لبنان هم ادامه می‌دهد و از سوی دیگر به دنبال اعلام آتش بس آمریکا و یمن، شرایط برای تل آویو مقابل یمنی‌ها دشوار شده و این رژیم مجبور است به تنهایی در برابر محاصره هوایی و حملات موشکی یمن بایستد. همه این تحولاتِ همزمان موجب می‌گردد تا توانایی رژیم صهیونیستی در کنترل اوضاع روز به روز کمتر شود و صهیونیست ها خودشان را در میان جنگی نامحدود با عواقبی نامعلومی ببینند.