به گزارش سلامت نیوز به نقل از cnn، تحقیقی جدید نشان می‌دهد که کار کردن طولانی‌مدت نه‌تنها برای سلامت عمومی شما مضر است، بلکه می‌تواند باعث تغییر در ساختار مغزتان نیز شود.

این مطالعه که روز سه‌شنبه منتشر شد، تغییرات قابل‌توجهی را در مغز افرادی که بیش‌ازحد کار می‌کنند، شناسایی کرده است. این تغییرات ترکیبی از فشار جسمی، فرسودگی روانی و کمبود استراحت را در بر می‌گیرد.

این پژوهش توسط دو دانشمند از دانشگاه‌های چونگ‌آنگ و یونسئی در کره جنوبی انجام شده است. آنها ۱۱۰ نفر از کارکنان بخش سلامت را در دو گروه «بیش‌کار» و «نرمال» مورد بررسی قرار دادند.

در کره جنوبی، که سقف قانونی ساعت کار در هفته ۵۲ ساعت است، اضافه‌کاری به یک معضل بهداشت عمومی تبدیل شده است.

گروه بیش‌کار، شامل ۳۲ نفر بود که به‌طور متوسط جوان‌تر، با سابقه کاری کمتر و دارای تحصیلات بالاتری نسبت به گروه عادی بودند. این افراد هر هفته ۵۲ ساعت یا بیشتر کار می‌کردند.

محققان با بهره‌گیری از داده‌های یک مطالعه دیگر و اسکن‌های MRI، حجم مغز این افراد را با استفاده از یک تکنیک پیشرفته تصویربرداری عصبی مورد تحلیل قرار دادند. با کمک این تکنیک، توانستند تفاوت‌های حجم ماده خاکستری مغز را در نواحی مختلف شناسایی کرده و ساختارهای مغزی را مشخص و برچسب‌گذاری کنند.

به گفته پژوهشگران:«افرادی که ۵۲ ساعت یا بیشتر در هفته کار می‌کردند، تغییرات قابل‌توجهی در نواحی مغزی مربوط به عملکرد اجرایی و تنظیم هیجانی نشان دادند، در حالی‌که این تغییرات در افراد با ساعات کاری استاندارد مشاهده نشد.»

برخی نواحی مغز که افزایش حجم نشان دادند، شامل شیار پیشانی میانی است؛ ناحیه‌ای که نقش کلیدی در عملکردهای شناختی، توجه، حافظه و پردازش‌های زبانی دارد. همچنین، جزیره مغزی (insula) نیز که در پردازش هیجانی، خودآگاهی و درک زمینه‌های اجتماعی مؤثر است، دچار تغییرات شده بود.

پژوهشگران بر این باورند که یافته‌هایشان رابطه‌ای احتمالی میان بار کاری بالا و تغییرات مغزی را نشان می‌دهد و پایه زیستی برای مشکلات شناختی و هیجانی در افراد بیش‌کار فراهم می‌کند.

جون یول چوی، نویسنده همکار این پژوهش و استادیار مهندسی زیست‌پزشکی در دانشگاه یونسئی، به CNN گفت که این تغییرات مغزی «حداقل تا حدودی قابل بازگشت» هستند، به شرطی که عوامل استرس‌زای محیطی حذف شوند. با این حال، بازگشت کامل مغز به حالت اولیه ممکن است زمان‌بر باشد.

شواهد تازه و مهم

پژوهش‌های پیشین نیز آثار منفی سلامت ناشی از ساعات کاری طولانی را نشان داده‌اند. به‌طور مثال، در سال ۲۰۲۱ تحقیقی مشترک از سازمان جهانی کار (ILO) و سازمان جهانی بهداشت (WHO) برآورد کرد که اضافه‌کاری سالانه بیش از ۷۴۵ هزار مرگ را به دنبال دارد. ساعات طولانی کار همچنین با افزایش خطر ابتلا به دیابت در زنان و کاهش توانایی شناختی همراه است.

اما اگرچه پیامدهای روانی و رفتاری کار بیش‌ازحد شناخته‌شده‌اند، مکانیسم‌های عصبی و تغییرات کالبدی مغز تا پیش از این کمتر بررسی شده بودند.

فرانک پگا، مسئول فنی سازمان جهانی بهداشت که در مطالعه جدید شرکت نداشت، به CNN گفت:«این یافته‌ها، شواهد جدید و مهمی هستند که می‌توانند به درک بهتر از تأثیرات عمیق کار زیاد بر سلامت جسمی انسان‌ها کمک کنند.»

وی افزود این پژوهش از یافته‌های قبلی WHO و ILO حمایت می‌کند که نشان می‌دادند:«ساعات کاری طولانی بیشترین سهم را در بروز بیماری‌های شغلی دارند، در مقایسه با سایر عوامل خطر شغلی شناسایی‌شده.»

البته پگا خاطرنشان کرد که اندازه کوچک نمونه و تمرکز این تحقیق بر کارکنان بخش سلامت در کره جنوبی، تعمیم نتایج به سایر گروه‌های شغلی را دشوار می‌کند. وی تأکید کرد:«نیاز به مطالعات بیشتری در جوامع مختلف وجود دارد.»

پژوهشگران گفتند:«اگرچه نتایج این مطالعه ابتدایی باید با احتیاط تفسیر شوند، اما گامی معنادار در جهت درک رابطه بین کار بیش‌ازحد و سلامت مغز به‌شمار می‌آیند.»

راهکاری برای دولت‌ها و کارفرمایان

اگر شما هم جزو افرادی هستید که ساعت‌های زیادی را صرف کار می‌کنید، حالا دلایل علمی بیشتری برای کاهش ساعت کاری خود دارید.

پگا گفت:«دولت‌ها، کارفرمایان و کارگران می‌توانند همگی اقداماتی را برای محافظت از سلامت کارگران در برابر ساعات کاری زیاد انجام دهند – از جمله تصویب قوانین، مقررات و سیاست‌هایی که تضمین‌کننده ساعت‌های کاری سالم باشد.»

نویسندگان این مطالعه نیز تأکید کردند:«این یافته‌ها اهمیت پرداختن به موضوع اضافه‌کاری به‌عنوان یک دغدغه سلامت شغلی را پررنگ می‌کند.»

جانی گیفورد، پژوهشگر ارشد مؤسسه مطالعات اشتغال در انگلستان، که در این پژوهش نقشی نداشت، به CNN گفت:«این تحقیق دلایل فیزیولوژیکی تأثیر ساعات کاری طولانی بر سلامت روان را تأیید می‌کند.»

وی افزود:«استفاده از فناوری‌های تصویربرداری مغزی برای یافتن شواهد عصبی، داده‌های قدرتمندی درباره تغییرات ساختاری در مغز ارائه می‌دهد، به‌ویژه در نواحی مرتبط با عملکرد اجرایی و تنظیم احساسات.»

گیفورد در پایان گفت:«اگرچه این پژوهش روی گروه کوچکی از کارکنان سلامت در کره جنوبی انجام شده، اما چون از روش‌های دقیق نورولوژیکی استفاده کرده و با مکانیزم‌های بنیادی (مانند خستگی و اضافه‌کاری) سروکار دارد که می‌تواند هر فردی را تحت تأثیر قرار دهد، نتایج آن برای طیف وسیعی از جمعیت‌ها قابل تأمل است.»