به گزارش خبرگزاری مهر، در این نشست که به همت انتشارات امیرکبیر و با هدف بازخوانی کتاب ارزشمند «انقلاب ما به ما چه داده است؟» بر اساس نامه نگاری دختری به نام فاطمه و پاسخ نادر ابراهیمی به نامه او برگزار شد، حجت الاسلام مجتبی عرب، محمد غفاری و سید امید سیدابراهیمی به بیان نظراتشان پیرامون کتاب پرداختند.

در ابتدای این جلسه محمد غفاری به معرفی اجمالی کتاب و مدل نوشتاری آن پرداخت و نامه فاطمه را نه یک نامه معمولی، که یک متن عدالت‌خواهانه و پیشرو دانست که در گذر زمان ارزش محتوایی و نگاه آن کهنه نشده است.

غفاری در ادامه، پاسخ نامه نادر ابراهیمی به فاطمه را نیز یک جواب عاقلانه و متن هنرمندانه نادر را نیز یک قرائت درست از انقلاب دانست و موضع او دقیقاً در کنار فاطمه است و انقلاب اسلامی را یک جریان عدالت خواه و مصلح اجتماعی می‌داند و در هیچ عبارتی به دنبال توجیه ضعف‌ها و یا نادیده انگاری مسائلی که نویسنده نامه مطرح می‌کند، نبوده و نیست.

به اعتقاد محمد غفاری پاسخ نادر ابراهیمی مخاطب را آرام می‌کند و مرحله به مرحله با بیان مثال‌های شفاف، جریان انقلاب اسلامی و اهداف والای آن را به نمایش می‌گذارد؛ همچون عبارتی که نویسنده بین روز انقلاب و عصر انقلاب تمیز قائل می‌شود و روز پیروزی انقلاب اسلامی را همانند مراسم عروسی می‌داند که هیچگاه زیبایی و شکوه روز عروسی ضمانتی بر خوشبختی در زندگی نیست و خوشبختی در جریان زندگی و پس از سال‌ها بالا و پایین شدن‌ها اتفاق می‌افتد.

در ادامه حجت الاسلام و المسلمین مجتبی عرب در چند بخش به بیان نظارت خود پیرامون کتاب پرداخت و این کتاب را فرصت تاریخی بی نظیری دانست که در قالب نامه فاطمه و پاسخ نادر ابراهیمی بر اساس مسائل مبتلا به همین روزها، با قلمی رسا توسط یکی از برجسته‌ترین نویسندگان ادبیات معاصر به نگارش در آمده است، و شاید حکمتی در این وقفه ۴۵ ساله تجدید چاپ و معرفی مجدد آن بوده است که در این زمانه باز به آن رجوع شود.

حرکت در مرز باریک استدلال عمیق و بیان هوشمندانه

به اعتقاد حجت الاسلام عرب، نادر ابراهیمی از ادبیات بی نظیر و مسائل مطرح شده در نامه فاطمه شوکه شده است و حتی نفرین و ناسازهای او را به جان می‌خرد تا بتواند پاسخ درخوری به او بدهد، و نکته درست آنجاست که نادر در تبیین انقلاب اسلامی به بیان مسائل سطحی و دم دستی نمی‌رود، بلکه در مرز باریکی قرار می‌گیرد که عمیق‌ترین استدلال‌ها را بیانی هوشمندانه مطرح می‌کند و فاطمه را مخاطب اصلی خود برای رفع بسیاری از این مشکلات می‌داند، و از او می‌خواهد که به عنوان نماینده قشر مستضعف -که اتفاقاً حالا یک قلمی شیوا دارد و بهره مند از شناخت رسانه‌ای است- نقش خود را در حل مسائل بداند و در مقام کنشگری قرار بگیرد.

وی افزود: نادر ابراهیمی با نگاهی مصلحانه و انقلابی به معنای دقیق کلمه، تنها راه پیروزی نهایی و رسیدن به آرمان‌های بلند انقلاب را حرکت جمعی فاطمه و فاطمه‌ها می‌داند و او را به پافشاری بر مطالبات و همچنین تلاش مضاعف برای حضور در حاکمیت تصمیم گیر دعوت می‌کند و با تاکید و یادآوری نعمت حکومت اسلامی، عدل را در سازماندهی و روندهای اداری حکومت دنبال می‌کند نه در نوشتن بیانیه اینچنین تندروانه و احساس رضایت از خالی شدن پس از زدن تلخ‌ترین حرف‌ها.

متفکری صاحب اندیشه در حوزه اندیشه انقلاب اسلامی و تاریخ ملی

سید امید سیدابراهیمی نیز آخرین سخنران این نشست بود که به صورت ویژه به بررسی شخصیت نادر ابراهیمی پرداخت. به عقیده سیدابراهیمی، چهره‌ای که از نادر ابراهیمی و آثار او در سطح جامعه به نمایش گذاشته شده است، یک نویسنده سانتی مانتال عاشقانه نویس است و آثاری که بیش‌تر از اون بین عموم مردم جامعه -و حتی برای اهالی فرهنگ و کتابخوان ها_ شناخته می‌شود چیزی فراتر از آثاری همچون یک عاشقانه آرام، چهل نامه کوتاه به همسرم، بار دیگر شهری که دوست می‌داشتم، ابن مشغله، ابوالمشاغل و نهایتاً آتش بدون دود و مردی در تبعید ابدی نیست؛ در حالی که نادر ابراهیمی یک متفکر و صاحب ایده و اندیشه در حوزه اندیشه انقلاب اسلامی و تاریخ ملی است، که در بیان افکار خود به هیچ وجه دچار خودسانسوری هم نمی‌شود و با وضوح کامل به بیان اعتقادات خود در آثارش می‌پردازد؛ اما متأسفانه در جریان رسانه‌ای، به ویژه حوزه ادبیات داستانی معاصر، این وجه از نادر نادیده گرفته می‌شود و هیچ گاه مورد رصد و توجه قرار نمی‌گیرد.

سیدابراهیمی نامه فاطمه را برآمده از یک درد تاریخی دانست و بیان جزئیات مسائل و مشکلات که موجب تأمل و سیلی به مخاطب می‌شود را حاصل یک عمر تجربه زیسته در این وضعیت دانست، و از طرف دیگر نادر ابراهیمی نیز با همه تندی‌ها و تلخی‌های نامه فاطمه، نه در موضع ضعف که در مقام تأیید و تاکید بر آرمان‌ها قرار دارد که دچار وحشت و لکنت در پاسخ به آن نشده است.