به گزارش خبرگزاری اقتصاد ایران ، بابک نگاهداری رئیس مرکز پژوهش‌های مجلس در مورد مذاکره با آمریکا برای رفع تحریم‌ها، بیان داشت: به نظر می‌رسد آمریکا به چند دلیل به دنبال رفع تحریم‌های ایران نیست. دلیل اول این است که از زمانی که آمریکا از اوایل دهه ۹۰ به نفت شل دست پیدا کرده از تحریم‌های ایران نفع می‌برد.

وی افزود: دلیل دوم این است که آمریکا از طریق غرب آسیا و تحریم ایران دنبال مهار روسیه و چین است. از سوی دیگر با قوانینی که در آمریکا در مورد تحریم ایران به تصویب رسیده موانع حقوقی زیادی برای رفع تحریم ایران وجود دارد. به همین دلیل به نظر می‌رسد که دولت آمریکا خیلی دنبال برداشتن تحریم‌های ایران نیست.

رئیس مرکز پژوهش‌های مجلس، ادامه داد: حتی بایدن که تمام دستورات دوران ترامپ را لغو کرد دستور تحریم ایران و چند مورد دیگر را لغو نکرد و حفظ کرد.

وی با بیان اینکه آمریکا در این مقطع دنبال توافق موردی نیست بلکه دنبال توافق جامع و ماهوی است، تصریح کرد: آمریکا دنبال ایران ضعیف و کنترل شده است. بنابراین مجموعه این عوامل نشان می‌دهد که ما از مذاکره با آمریکا عوائد اقتصادی زیادی نمی‌توانیم به دست بیاوریم و شاید نتیجه مذاکرات مدیریت تنش باشد.

ایران می‌تواند هاب انرژی و غلات در کریدور شمال و جنوب شود

نگاهداری با بیان اینکه باید زیست نفتی را در سال‌های پیش رو کمتر کنیم و به سمت بیداری جغرافیایی حرکت کنیم، گفت: باید ظرفیت‌های اقتصادی و جغرافیایی خود را احیا و از این ظرفیت‌ها استفاده کنیم چرا که با این اقدامات ایران می‌تواند هاب انرژی و غلات در کریدور شمال و جنوب و در ارتباط با روسیه شود.

وی بیان داشت: با رویکرد صنعت محوری و فن‌آور محوری در مسیر کریدور کمربند راه و زنجیره ارزش‌های اقتصادی و صنعتی چین می‌توانیم ایفای نقش کنیم.

استفاده از ظرفیت‌های سواحل مکران در حوزه صادرات انرژی مخصوصاً در ارتباط با کشورهای همسو هم دیگر ظرفیت و راه پیش روی ایران در سخنان نگاهداری بود.

وی تصریح کرد: تجارت راهبردی و طراحی بسته‌های مختلف صادراتی با ارزش افزوده و واردات مواد اولیه به صورتی که به تراز مثبت تجاری دست پیدا کنیم هم ضروری است.

نگاشت نهادی کشور باید باز تنظیم شود

نگاهداری، در آخرین پیشنهاد خود برای دوران جدید با بیان اینکه نگاشت نهادی کشور باید باز تنظیم شود، توضیح داد: دستگاه‌ها و نهادهای بخشی نگر و منتظر توزیع ارز نفتی و نشسته بر سر تنگه‌های تخصیص منابع ارزی به درد شرایط جدید نمی‌خورند و شرایط بین‌المللی و منطقه‌ای پذیرای چنین شرایطی نیست و ما باید به سمت بیداری جغرافیایی و فاصله گرفتن از زیست نفتی حرکت کنیم.