و در ادامه سوال شد که آیا NSPM-2 به این معناست که اقدامات FATF در مورد ایران تحت تأثیر سیاست‌های ایالات متحده قرار دارد؟ به طور خاص، آیا این بدان معناست که ایران صرف نظر از رعایت استانداردهای FATF، مشمول اقدامات تقابلی و به عنوان یک حوزه قضایی پرخطر در لیست باقی خواهد ماند؟  

آیا این خطر وجود دارد که تعهدات رییس فعلی ICRG نسبت به دولت ایالات متحده بر نقش او در FATF تأثیر بگذارد؟  

معاون وزیر اقتصاد در ادامه به پاسخ رییس fatf به مرکز اطلاعات مالی اشاره و عنوان نمود : رییس fatf در پاسخ به سوالات ما و در ایمیل رسمی خطاب به رییس مرکز اطلاعات مالی ، fatf را یک سازمان فنی معرفی کرد که توسط اعضا هدایت می‌شود و تصمیمات آن پس از بحث‌های جامع، به صورت جمعی توسط تمام اعضای FATF اتخاذ می‌شود. 

رییس گروه ویژه اقدام مالی عنوان نمود، همان‌طور که در مورد تمام تصمیمات FATF صدق می‌کند، هر تصمیمی در مورد پیشرفت ایران و درخواست FATF از حوزه‌های قضایی برای اعمال اقدامات تقابلی، با اجماع گرفته خواهد شد و فرآیند ICRG همچنان یک فرآیند FATF است، نه فرآیند یک کشور واحد و هیچ عضو FATF و رئیس مشترک نمی‌تواند برای ICRG یا FATF تصمیم‌گیری کند و در راستای اصول حکمرانی داخلی FATF، تمام روسای مشترک موظفند با بی‌طرفی و عینیت عمل کنند و از هرگونه تعارض منافع یا جانبداری، یا بروز تعارض منافع و جانبداری در انجام وظایف خود اجتناب کنند.  

رییس fatf ضمن ارسال متن ایمیل خود به تمام اعضا fatf، ابزاری امیدواری نموده است که پاسخ آن نهاد اطمینان مرکز اطلاعات مالی کشورمان را نسبت به تعهد FATF به بی‌طرفی و ماهیت فنی این فرآیند جلب کند.