به گزارش خبرگزاری اقتصادایران ،  مهدی فضائلی: غربی‌ها که قسم حضرت عباس نمی خورند اما دم خروس که چه عرض کنم، دم روباه از اطراف و اکنافشان بیرون زده و هر روز رسواتر از قبل می شوند!
اگر کسانی تاکنون دستان کثیف دشمن را در توطئه همه جانبه اخیر علیه ایران عزیز که یکی از ارکان اصلی اش،آشوب داخلی بود، ندیده اند، این روزها به سناریوی درج نام سپاه پاسداران انقلاب اسلامی در فهرست گروه های تروریستی توسط اتحادیه اروپا خوب دقت نمایند تا آنرا بی پرده تماشا کنند.

پناه دادن و حمایت از گروهک های تروریستی از جمله منافقین، توسط کشورهای اروپایی و در عوض، قرار دادن نام سپاه پاسداران انقلاب اسلامی که یکی از بخش‌های مهم و رسمی نیروهای مسلح جمهوری اسلامی ایران است در فهرست گروه های تروریستی از طنز های تلخ روزگار ماست که البته بیش از پیش، نقاب از چهره غرب وحشی و فریبکار بر می دارد.

سپاه پاسداران انقلاب اسلامی برآمده از مردم، در خدمت مردم و انقلاب، زخم خورده از تروریسم و ضربه زننده به تروریسم بوده و هست و سناریوی جدید که تنها بخشی از جنگ ترکیبی است و هنوز ادامه دارد نمی تواند در عزم و اراده و جایگاه این نهاد انقلابی خللی وارد نماید.
به نظر می رسد دشمن وقتی عدم همراهی مردم و شکست آشوب ها را مشاهده کرد یکی دیگر از قسمت‌های طراحی خود را که احتمالاً هدف نهایی اش، خسته کردن مردم و شکست مقاومت آنهاست،به اجرا گذاشته است.

غرب به خوبی می‌داند که نظام و سپاه پاسداران، در برابر این توطئه، نه تنها عقب نشینی نخواهند کرد،پاسخ مناسب هم خواهند داد اما شاید چنین محاسبه کرده باشد که از این طریق و همچنین وضع تحریم های جدید، بتواند فضای روانی را متشنج و شرایط اقتصادی را سخت تر کند تا شاید مردمی که با شعارهای تند و ساختار شکن سیاسی پا به میدان نگذاشته و همراه نشدند، اینبار بدلیل سخت تر شدن معیشت شان،همراهی کنند؛ زهی خیال باطل!

از سوی دیگر، وقتی این نمایش را در کنار برخی اظهارات مقامات اروپایی مبنی بر باز بودن راه مذاکرات برجام می گذاریم،می شود اینگونه نتیجه گرفت که این مسئله ممکن است به عنوان اهرم فشاری باشد برای یک توافق حداقلی و نامتوازن یعنی گرفتن حداکثر امتیاز و دادن حداقل امتیاز!

اهداف محتمل و پرمخاطره دیگری برای این سناریو نیز وجود دارد که چون اروپا را هنوز اینقدر گستاخ نمی‌بینم، به آن اشاره هم نمی کنم و فعلاً بماند!

این نیرنگ سیاسی، نه اولین شیطنت اروپایی ها است و نه آخرین آنها، اما مطمئن باشند اینبار هم محاسباتشان غلط از آب در خواهد آمد و تیرشان به سنگ خواهد خورد.

اروپایی‌ها که باردیگر تبعیت از آمریکا را در راهی بی سرانجام، آغاز کرده اند، از تبعات و پی آمدهای این اقدام خود غافلند.

اروپا بداند در بهترین حالت، طراح خوبی است اما اگر از اشتباهات محاسباتی خود عبرت نگیرد معلوم نیست خسارتش به عدم دستیابی به هدف محدود شود!