به گزارش خبرگزاری اقتصادایران  به نقل از دیلی‌میل، این باتری ۰.۸ اینچ مربعی توسط مهندسان دانشگاه فناوری نانیانگ (Nanyang) در سنگاپور طراحی شده و به یک پارچه‌ی کشسان جاذب عرق متصل است تا دور مچ دست یا بالای بازو بسته شود. همچنین می‌توان آن را به ساعت‌های هوشمند متصل کرد.

پارچه‌ی جاذب می‌تواند عرق فرد را در خود نگه دارد تا در مواردی که میزان تعریق کم است نیز باتری قابل شارژ باشد. این امر اهمیت زیادی دارد زیرا میزان تعریق بدن افراد نه تنها به موقعیت بدن و شرایط محیطی بستگی دارد، بلکه به زمان نیز وابسته است.

برخلاف باتری‌های معمولی، در ساخت این باتری از مواد شیمیایی سمی و فلزات سنگین که برای سلامتی مضرند و به محیط زیست آسیب می‌رسانند، استفاده نشده است.

ماه گذشته محققان دانشگاه کالیفرنیا نیز دستگاهی مشابه تولید کردند که بر روی نوک انگشتان دست قرار می‌گرفت و تلفن همراه را شارژ می‌کرد.

محققان ابتدا پتانسیل دستگاه خود را با اسپری کردن عرق مصنوعی بدن انسان امتحان کردند و مشاهده کردند که این دستگاه ۳.۵۷ ولت برق ایجاد می‌کند.

در مرحله‌ی بعد این دستگاه را بر روی یک داوطلب آزمایش کردند. این فرد در حالی که دستگاه را به مچ دست خود بسته بود به مدت ۳۰ دقیقه به دوچرخه‌سواری پرداخت.

این دستگاه قادر به تولید ۴.۲ ولت انرژی و خروجی ۳.۹ مگاواتی بود که برای شارژ کردن حسگرهای دمایی تجاری که اکنون در بازار موجود هستند، مناسب است.

پوی سی لی (Pooi See Lee)، دانشمند مواد در دانشگاه فناوری نانیانگ و نویسنده‌ی این مقاله می‌گوید: دستگاه ما نسبت به سایر فناوری‌های مشابه با دوام‌تر است زیرا می‌تواند در برابر فشار و عرق مقاومت کند. همچنین نازک بودن آن مشکلات دستگاه‌های قبلی را حل می‌کند.

به گفته‌ی محققان، این باتری باعث کاهش ضایعات الکترونیکی مضر برای محیط زیست می‌شود. آن‌ها اکنون در حال بررسی اثر عواملی چون گرمای بدن بر عملکرد باتری هستند و سایر ترکیبات عرق بدن را نیز مطالعه می‌کنند.

این گروه برای ثبت اختراع خود نیز اقدام کرده‌اند.

یافته‌های این تحقیقات به طور کامل در مجله‌ی  "Science Advances" منتشر شده است.