حجت‌الاسلام سیدمحسن محمودی رئیس شورای هماهنگی تبلیغات استان تهران در گفتگو با خبرنگار مهر در اهمیت بودجه نهادهای فرهنگی و مکاتبه اصلاح‌طلبان با رئیس جمهور برای حذف بودجه نهادهای فرهنگی گفت: انقلاب اسلامی، انقلابی فرهنگی است و ما با تکیه بر فرهنگ و نگاه‌های دینی، اعتقادی و ملی خود توانستیم در عرصه‌های مختلف پیروز میدان باشیم. البته حوزه سیاست و قدرت نظامی نیز هرکدام در جای خود اهمیت دارند و اجزای یک پازل‌اند که باید به‌درستی مورد توجه قرار گیرند؛ اما بدیهی است که ریشه هر ملت و عامل قوام و پایداری هر جامعه، فرهنگ آن و اصول و مبانی دینی و اعتقادی‌اش است.

وی تصریح کرد: در نظام جمهوری اسلامی، مجموعه‌ای از نهادهای فرهنگی وجود دارد که هرکدام در حوزه مأموریت‌های خود فعالیت می‌کنند. این نهادها بر اساس مصالح کشور شکل گرفته‌اند و به‌طور طبیعی از سوی قانون‌گذاران و مراکز تصمیم‌گیری و تقنینی، به رسمیت شناخته شده‌اند. روشن است که اگر بخواهیم در حوزه فرهنگ اقداماتی قوی و اثرگذار انجام دهیم، باید به الزامات و لوازم آن نیز توجه داشته باشیم.

رئیس شورای هماهنگی تبلیغات استان تهران یادآور شد: امروز در دنیا بیشترین هزینه‌ای که دشمنان می‌کنند، در حوزه تبلیغات و فرهنگ است. کافی است به آمریکا، اروپا و دیگر کشورها نگاه کنیم؛ کشورهایی که حتی در کنار سرمایه‌گذاری‌های نظامی، تمرکز اصلی‌شان را بر فرهنگ، رسانه، تولید محتوا، سینما و هنر گذاشته‌اند؛ ابزارهایی که می‌توانند افکار عمومی جهان را تسخیر کنند. گسترش شبکه‌های اجتماعی و رسانه‌های متعدد نیز بی‌دلیل نیست. آن‌ها به این جمع‌بندی رسیده‌اند که اگر در حوزه فرهنگ موفق شوند، بی‌تردید در سایر حوزه‌ها نیز به موفقیت خواهند رسید. این نگاه، نگاهی درست است و ما نیز باید آن را تقویت کنیم.

حجت‌الاسلام محمودی افزود: از این منظر، اینکه گفته شود با کاهش یا حذف بودجه نهادهای فرهنگی می‌توان به اقتصاد کشور خدمت کرد، نگاهی نادرست است. ممکن است درباره شیوه عملکردها نقدهایی وجود داشته باشد؛ نقد، اصلاح، پیشنهاد و ارائه راهکار جایگزین کاملاً قابل طرح است و باب گفتگو در این زمینه بسته نیست. اما حذف یا تقلیل بودجه‌های فرهنگی، راه‌حل محسوب نمی‌شود.

وی گفت: علاوه بر این، کارشناسان باید بررسی کنند که هم‌اکنون سهم بودجه فرهنگی کشور از کل بودجه چه میزان است. وقتی به‌صورت واقع‌بینانه به این ارقام نگاه می‌کنیم، قضاوت روشن‌تری به دست می‌آید. در چنین شرایطی، تمرکز برخی افراد بر تقلیل یا حذف بودجه مجموعه‌های فرهنگی، به‌ویژه نهادهای انقلابی، پرسش‌برانگیز می‌شود؛ این نگرانی به وجود می‌آید که مبادا اهداف دیگری دنبال شود و مسئله صرفاً خدمت به کشور نباشد، چراکه راه‌های خدمت به کشور متعدد است و منحصر به این مسیر نیست.