به گزارش خبرگزاری مهر به نقل از نیواطلس، از بین رفتن حواسی مانند بینایی برای بسیاری از افراد بسیار ناامید کننده است و نه تنها ضعف آنها را افزایش می‌دهد بلکه کیفیت زندگی شأن را نیز می کاهد. هرچند پروتز از لحاظ عملکردی کارآمد هستند اما آنها داده‌های حسی مانند بافت، رطوبت و تراکمی که پوست انسان به مغز منتقل می‌کند را جایگزین نمی‌کنند.

در همین راستا محققان دانشگاه نورث وسترن یک دستگاه اپتوژنتیک نوآورانه را ابداع کرده اند. این ایمپلنت عصبی بی سیم که به اندازه کلید خانه و نازک‌تر از یک سکه است، به شیوه کم تهاجمی زیر پوست سر کاشته می‌شود و نیاز به جراحی‌های تهاجمی را از بین می‌برد. عصب شناسان می‌توانند این کلید عصبی نرم و انعطاف پذیر را روی سطح جمجمه قرار دهند تا آنجا نور فعال کننده عصب را به طور مستقیم به قشر مغز می‌تاباند و کاملاً کانال‌های حسی تکامل‌یافته را دور می‌زند.

محققان در پژوهش جدید خود آزمایش‌های روی مغز موش‌های مدل را توصیف کرده اند. این کلید عصبی به طور دقیق گروه عصب‌هایی را فعال کرد که با جلبک حساس به نور به طور ژنتیکی اصلاح شده بودند. موش‌هایی که نمی‌توانستند ببینند، بشنوند یا حس کنند به سرعت توانستند سیگنال‌های نوری را به وظایف مختلف تفسیر کنند.

از آنجا که ایمپلنت‌های اپتوژنتیک نیازمند اصلاح ژنتیک عصب‌ها هستند تا فعال شوند، هنوز برای استفاده در انسان‌ها تأیید نشده اند اما کلید عصبی برای افرادی که توانایی دیدن، شنیدن یا احساس کردن را از دست داده اند، امیدی برای تحول اساسی برای زندگی بهتر می‌دهد. کاربردهای مرتبط توانبخشی به ویژه پس از آسیب عصبی ناشی از سکته مغزی و کنترل سایبرنتیک بازوها، دست‌ها، پاها و ساق‌های رباتیک را دربر می‌گیرد.

همچنین ایمپلنت‌های مذکور به‌عنوان راهی برای رهایی از درد مزمن به حساب می‌آید زیرا کلید عصبی می‌تواند امکان تعدیل درد را بدون هزینه‌های سنگین، عوارض جانبی یا خطر اعتیاد ناشی از مواد افیونی و داروهای سیستمیک کاهش دهد.