خبرگزاری مهر، گروه استان‌ها- شکیبا کولیوند: در گوشه‌ای از کارگاه‌های مرکز حرفه‌آموزی و توانبخشی قدس، جایی که رنگ و خاک در هم می‌آمیزند، هنرمندی نشسته است که با دقت و حوصله، بر پیکر خام سفال‌ها نقش می‌زند و به آن‌ها جان می‌بخشد. «محمدسعید غلامی»، هنرمند میناکار همدانی، از جمله توانیابانی است که هنر را پلی برای بروز توانمندی‌ها و حضور مؤثر در جامعه یافته است.

محمدسعید غلامی متولد ششم مهرماه ۱۳۷۱ است و سال‌هاست در رشته میناکاری فعالیت می‌کند. او اکنون در مرکز حرفه‌آموزی و توانبخشی قدس به خلق آثار هنری مشغول است؛ آثاری که تنها حاصل مهارت دست نیست، بلکه روایتگر مسیر خودباوری و استقلال فردی است.

هنر چراغ خودباوری را در وجودم روشن کرد

وی در گفتگو با خبرنگار مهر، درباره جایگاه هنر در زندگی خود اظهار کرد: هنر راهی برای آشکار شدن توانایی‌های درونی من بود. با هنر، حس خوب زیستن را تجربه کردم و توانستم توانمندی‌هایم را در معرض دید قرار دهم؛ تا جایی که حتی در رقابت با دیگر هنرمندان این رشته، با اعتماد به نفس حاضر شدم و ایستادم.

این هنرمند میناکار درباره انگیزه ورود خود به عرصه هنر گفت: جست‌وجوی استقلال، نخستین انگیزه من بود. پس از آن، میل به اثبات این موضوع که می‌توانم فردی مفید باشم و در نهایت این هدف که از راه هنر، روزی حلال به دست آورم و بخشی از بار زندگی خانواده‌ام را کم کنم، مرا در این مسیر مصمم‌تر کرد.

غلامی با اشاره به نقش هنر در توانمندسازی افراد دارای معلولیت افزود: هنر چراغ خودباوری را در وجود من روشن کرد و به من آموخت چگونه بر محدودیت‌ها غلبه کنم. امروز با اطمینان می‌گویم که برای خانواده و جامعه‌ام فردی مفید هستم.

آنچه در گفته‌های این هنرمند نمود دارد، روایتی روشن از عبور از ناتوانی‌های ذهنی تحمیل‌شده به سوی توانمندی‌های اثبات‌شده است. هر اثر میناکاری‌شده توسط غلامی، تنها یک محصول هنری نیست، بلکه پیامی روشن از امکان، اراده و شکستن مرزهای رایج است.

به نظر می‌رسد هنر برای محمدسعید غلامی نه یک انتخاب صرف، بلکه ضرورتی برای دیده‌شدن، استقلال و اثرگذاری اجتماعی بوده است؛ ضرورتی که امروز توانسته نگاه‌ها به توانایی‌های افراد دارای نیازهای ویژه را تغییر دهد و افق تازه‌ای از مشارکت اجتماعی را پیش روی آنان بگشاید.