سعید احمدیان در گفت‌وگو با ایسنا بروز پدیده فرونشست‌ها در بخش مهمی از کشور و خصوصا استان سمنان را نتیجه همین روندها ارزیابی و اظهار کرد: تعدد چاه‌های عمیق در سطح کشور به گونه‌ای است که می‌توان گفت، به تعبیری؛ ایران ما بر روی هزاران سوراخ ایستاده است.
وی با اشاره به اینکه برخی از استان‌های حاشیه کویر از نظر تعدد چاه‌ها شرایط نامناسبی دارند افزود: استان فارس با بیش از 30 هزار و 950 چاه عمیق بیشترین چاه عمیق را در بین استان‌های کشور دارد و استان‌های اصفهان با 23 هزار و 495 و کرمان با 16 هزار و 632 از دیگر استان‌هایی هستند که بیشترین چاه عمیق را در کشورمان دارند.

وی با اشاره به پراکنش چاه‌های عمیق در دیگر استان‌ها ادامه داد: استان‌هایی نظیر خراسان رضوی و تهران به ترتیب با بیش از 13 هزار و 11 هزار چاه عمیق از دیگر استان‌هایی هستند که از طریق این چاه‌ها، طبیعا برداشت بیشتری از سفرهای زیرزمینی دارند.

کارشناس معاونت برنامه‌ریزی و توسعه سرمایه‌گذاری شرکت آب و فاضلاب استان به شرایط استان سمنان در این بخش پرداخت و گفت:براساس آخرین آمارهای رسمی چاه‌های عمیق استان سمنان، 3137 چاه اعلام شده است و این آمار جدای از چاه‌های نیمه عمیق، چاه‌های غیرمجاز و...است.

وی خاطرنشان کرد: با یک تحلیل ساده می‌توان پی برد که استان‌هایی که برداشت بیشتری از منابع زیرزمینی در یکی دو دهه اخیر داشته‌اند، عمدتا در بحث پدیده فرونشست نیز با شرایط دشوارتری روبرو هستند.

این کارشناس آبفای استان سمنان تاکید کرد: به زبان عامیانه می‌توان گفت، هر چاه‌، پمپی نیرومند بر روی سفره‌های آب زیرزمینی است.

وی با بیان اینکه همین استان های پرچاه، بیشترین فرونشست، تنش آبی و بحران کشاورزی را تجربه می‌کنند به طرح این پرسش پرداخت که پس اگر این چاه‌ها راه‌حل بود، چرا هر سال اوضاع وخیم‌تر می‌شود؟

احمدیان با اشاره به خطرات ناشی از این حجم از چاه‌های عمیق در سراسر کشور و خصوصا استان‌های با میانگین بارش کمتر، خاطرنشان کرد: مسئله فقط کم آبی و افت مخازن نیست بلکه با نوعی سوراخ‌ سوراخ شدن سرزمین روبرو هستیم چرا که سال‌هاست برای جبران کمبود آب سطحی، به سادگی چاه کنده‌ایم، عمیق‌تر پمپاژ کرده‌ایم و سکوت اختیار کرده‌ایم.

کارشناس معاونت برنامه‌ریزی و توسعه سرمایه‌گذاری شرکت آب و فاضلاب استان با اشاره به پیامدهای ناشی از این برداشت بی‌رویه اظهار کرد: افت شدید سطح آبخوان‌ها، بروز پدیده فرونشست در بسیاری از دشت‌ها و از جمله دشت‌های اصلی، شور شدن منابع آبی، نابودی ذخایر هزار ساله و...از نتایج طبیعی این برداشت بی‌رویه است.

وی با اشاره به لزوم تجدیدنظر در رویکردها به مدیریت منابع آبی در کشور خاطرنشان کرد:واقعیت این است که بحران آب ایران، نه کمبود بارش که بحران مدیریت برداشت است.

وی با بیان اینکه تابستان امسال و به دنبال کاهش ذخائر آب پشت سدهای کشور، همه ما عمق بحران آب در کشور را دیدیم تصریح کرد: تغییر فوری در الگوی مصرف و برداشت از منابع آب زیرزمینی یک ضرورت انکارناپذیر است و همه ما در آگاهی‌بخشی و تغییر رفتار مشترکین آب و شکل‌گیری این فرهنگسازی ، وظیفه ملی داریم.

کارشناس معاونت برنامه‌ریزی و توسعه سرمایه‌گذاری شرکت آبفای استان سمنان با بیان اینکه هر چهره سبز، می‌تواند خشکسالی پنهان باشد گفت: تا زمانی که تعداد چاه‌ها از ظرفیت آبخوان‌ها فراتر باشد و تحقق امنیت غذایی را بر تخلیه سرمایه طبیعی بنا کنیم، وضعیت منابع آبی روز به روز دشوارتر خواهد شد.
وی با اشاره به اینکه استان سمنان به دلیل میانگین پایین بارش‌های سالانه، متوسط بالای تبخیر، برداشت بی‌رویه طی چند دهه گذشته و...از شرایط به مراتب بدتری برخوردار است افزود: مدیریت مصرف، بهینه‌تر شدن منابع در دسترس، توجه ویژه‌تر به اصلاح الگوی کشت و..مواردی از این دست باید مورد توجه قرار گیرد.

انتهای پیام