هادی اعلمی فریمان در گفت‌وگو با ایسنا با اشاره به اینکه آمریکا استراتژی تحریم همه‌جانبه علیه ونزوئلا را به اجرا رسانده است، اظهار کرد: ترامپ می‌خواهد شریان‌های اقتصادی داخل ونزوئلا قطع شود تا به ناآرامی، شورش و سرنگونی دولت این کشور بینجامد. توقیف نفت‌کش‌ها به خوبی از این استراتژی ترامپ پرده برداشت که به دنبال فشار اقتصادی بر دولت مادورو است. به نظر من اینکه ترامپ اعلام کرده نفت ونزوئلا برای ایالات متحده است، نوعی استثمار جدید محسوب می‌شود که علنا در سند راهبرد امنیت ملی ۲۰۲۵ از آن تحت عنوان «حیات خلوت» نام برده است.

وی با اشاره به تلاش‌های مادورو در جهت خنثی‌سازی تحریم‌ها، توقیف کشتی‌ها و فشارهای سیاسی و نظامی ایالات متحده، اضافه کرد: تا به الان مادورو توانسته مقاومت مدنی را ایجاد کند و انسجام درونی را میان قوای مسلح تا حد ممکن حفظ کند. اصولاً همین که تاکنون توانسته همچنان پایدار بماند، نشان می‌دهد بدنه نیروهای مسلح را از دوقطبی شدن و فرورفتن در دام کودتا حفظ کرده است.

این تحلیلگر مسائل آمریکای لاتین با بیان اینکه در درون حکومت مادورو نیز انسجام لازم ایجاد شده است، بیان کرد: حکومت مادورو بر ارعاب و جنگ روانی تاکید می‌کند و منتظر است که آمریکا اقداماتش را انجام دهد تا دفاع لازم را داشته باشد. فعلا مادورو مقاومت خوبی از خود نشان داده و در تلاش بوده کشورهای دیگر را با خود همراه کند؛ اما هنوز معلوم‌ نیست که این مقاومت در آینده نیز تا چه حد بتواند موفقیت‌آمیز باشد.

اعلمی فریمان با اشاره به جایگاه ماریا ماچادو، از رهبران اپوزیسیون ونزوئلا، در پیشبرد استراتژی‌های واشنگتن، بیان کرد: ماچادو به عنوان جانشین احتمالی دولت انتقالی مطرح است. اکنون آمریکایی‌ها در حال چهره‌سازی لازم از او هستند و سعی دارند به لحاظ مبارزات و گرفتن جایزه صلح نوبل، شخصیت برجسته‌ای از او در جامعه ونزوئلا به نمایش گذارند. به نظرم اگر تغییراتی در ونزوئلا رخ دهد، ماچادو به عنوان نیروی دوره گذار در صدر اولویت‌هاست. 

وی با اشاره به وضعیت داخلی و اجتماعی ونزوئلا، ادامه داد: همیشه فضای ونزوئلا دوپاره و دوقطبی بوده است. نمی‌توان گفت مادورو حمایت صد درصد مردم را جلب کرده است. ۸ تا ۱۰ میلیون مردم این این کشور مهاجرت درون‌قاره‌ای انجام داده‌اند. در این فضای دوقطبی عده‌ای طرفدار تغییرات و طبقه فرودست، محرومین، اتحادیه کارگران و کشاورزان طرفدار دولت چاویستی هستند و همین به از هم پاشیدن جامعه یکدست منجر شده است.

این تحلیلگر مسائل آمریکای لاتین اضافه کرد: در خصوص کشورهای درون آمریکای لاتین نیز در آخرین اجلاس سران سلاک و اتحادیه اروپا، برزیل به شدت هر گونه مداخله نظامی را محکوم و تاکید کرد که این مسئله باید در آمریکای لاتین به شکل مسالمت‌آمیز حل‌وفصل شود و سایر کشورها نظیر کوبا نیز با آن همصدا شدند. اگرچه که یک سری حکومت‌های راست‌گرا واکنشی از خود نشان ندادند و عملا بی‌طرف ماندند.

انتهای پیام