به گزارش خبرگزاری مهر، منصور علیمردانی، نماینده مردم ابهر، خرمدره و سلطانیه در مجلس شورای اسلامی گفت: در حوزه فرهنگ، اصل مشارکت اجتماعی یک اصل پذیرفته‌شده و ضروری است و هیچ‌کس منکر نقش جامعه، نخبگان و مردم در تولید و ترویج فرهنگ نیست.

وی افزود: اما در عین حال نباید از نقش حاکمیت در سیاست‌گذاری، حمایت و هدایت فرهنگی غفلت کرد؛ چراکه فرهنگ، حوزه‌ای رهاشدنی نیست که بتوان آن را به‌طور کامل به سازوکارهای خودجوش واگذار کرد.

نماینده مردم ابهر، خرمدره و سلطانیه در مجلس با اشاره به تجربه‌های داخلی و بین‌المللی ادامه داد: هر جا دولت به‌طور کامل از مسئولیت فرهنگی خود عقب‌نشینی کرده، خلأ ایجادشده به‌سرعت توسط جریان‌هایی ناسازگار با هویت بومی و ملی پر شده است.

علیمردانی تصریح کرد: بنابراین بحث اصلی نباید «حذف» باشد، بلکه باید «اصلاح، ارتقا و کارآمدسازی» نهادهای فرهنگی در کنار تقویت نقش جامعه مدنی مطرح شود.

این نماینده مجلس در واکنش به دیدگاه‌هایی که نهادهای فرهنگی را هزینه‌بر و کم‌اثر می‌دانند، گفت: این نگاه تا حدی ناشی از یک دوگانه‌سازی نادرست است؛ گویی فرهنگ در مقابل اقتصاد قرار دارد. وی افزود: در حالی‌که فرهنگ، زیربنای پایدار اقتصاد، تولید و حتی اشتغال است و اگر سرمایه‌گذاری فرهنگی هدفمند و هوشمندانه باشد، نه‌تنها هزینه نیست، بلکه مانع بروز بسیاری از آسیب‌های اجتماعی، اقتصادی و حتی امنیتی می‌شود که هزینه‌های بسیار سنگین‌تری به کشور تحمیل می‌کنند.

علیمردانی با تأکید بر لزوم اصلاح ساختارها خاطرنشان کرد: البته نقد به ناکارآمدی برخی ساختارها وارد است و باید شفافیت، ارزیابی عملکرد و نتیجه‌محوری در نهادهای فرهنگی تقویت شود، اما راه‌حل، حذف صورت مسئله نیست.

وی در جمع‌بندی و توصیه به دولت و تصمیم‌گیران اظهار داشت: دولت باید به جای تصمیمات شتاب‌زده، به سمت بازطراحی نظام حمایت فرهنگی حرکت کند؛ به‌گونه‌ای که از یک‌سو مأموریت‌ها مشخص، هم‌پوشانی‌ها حذف و خروجی‌ها قابل سنجش شود و از سوی دیگر، زمینه مشارکت واقعی مردم، هنرمندان، دانشگاهیان و تشکل‌های مردمی فراهم گردد.

وی افزود: اصلاح ساختار، شفافیت و پاسخگویی می‌تواند اعتماد عمومی را بازسازی کند، اما حذف کامل حمایت‌های فرهنگی در بلندمدت به زیان سرمایه اجتماعی کشور خواهد بود.

نماینده مردم ابهر، خرمدره و سلطانیه با اشاره به برخی رویکردها در جامعه که به حاشیه‌راندن دستگاه‌های فرهنگی و نهادهای انقلابی گرایش دارند، گفت: بهترین راهبرد نظام، تقویت عقلانیت، کارآمدی و پیوند این نهادها با نیازهای واقعی جامعه است.

وی افزود: هرچه نهادهای فرهنگی مردمی‌تر، شفاف‌تر و مسئله‌محورتر عمل کنند، امکان حاشیه‌رانی آن‌ها کاهش می‌یابد و مواجهه با این رویکردها نباید صرفاً واکنشی یا امنیتی باشد، بلکه باید از مسیر بازتعریف نقش‌ها، گفت‌وگوی نخبگانی و اصلاح درونی، مشروعیت و اثرگذاری این نهادها افزایش یابد.

علیمردانی با اشاره به استقبال رسانه‌های معاند و ضدانقلاب از برخی طرح‌ها و جمع‌آوری امضاها گفت: این استقبال اتفاقی نیست و تجربه نشان داده هر اقدامی که به تضعیف زیرساخت‌های هویتی و فرهنگی کشور منجر شود، مورد توجه رسانه‌های معاند قرار می‌گیرد.

وی در پایان افزود: از نگاه آن‌ها، تضعیف نهادهای فرهنگی به معنای کاهش قدرت نرم، انسجام اجتماعی و مقاومت فرهنگی جامعه ایران است؛ البته این موضوع به معنای نفی همه نقدهای داخلی نیست، اما باید هوشیار بود که مطالبات اصلاحی، ناخواسته در زمین پروژه‌هایی بازی نکند که هدفشان تضعیف بنیان‌های فرهنگی و اجتماعی کشور است.