سارا منتیان امروز شنبه ۲۹ آذر در دوره آموزشی «استفاده از پسماندهای کارخانجات در بهبود تغذیه دام، رویکردی پایدار در دامپروری» که در بستر سامانه شاک برگزار شد، با اشاره به چالش‌های تأمین خوراک دام گفت: تأمین نهاده‌های خوراکی یکی از مهم‌ترین دغدغه‌های صنعت دامپروری مدرن است و وابستگی شدید این صنعت به منابع سنتی کنسانتره مانند ذرت و سویا، آن را در برابر نوسانات بازار جهانی، شرایط اقلیمی و سیاست‌های تجاری آسیب‌پذیر کرده است.

وی خاطرنشان کرد: در دهه‌های اخیر افزایش چشمگیر قیمت جهانی نهاده‌های کنسانتره، هزینه‌های تولید را به‌طور مستقیم افزایش داده و حاشیه سود دامداران را کاهش داده است به‌طوری که هزینه خوراک دام به‌طور متوسط ۶۰ تا ۷۰ درصد از کل هزینه‌های جاری واحدهای دامپروری را تشکیل می‌دهد از این‌رو، استفاده از منابع جایگزین مانند پسماندهای کارخانجات می‌تواند نقش مؤثری در کاهش هزینه‌ها داشته باشد.

این محقق با تشریح مفهوم «اقتصاد چرخشی» در کشاورزی و دامپروری توضیح داد: در اقتصاد چرخشی، پسماندها به‌عنوان یک ورودی ارزشمند دوباره وارد چرخه تولید می‌شوند.

منتیان استفاده از پسماندهای صنایع غذایی و تبدیلی در تغذیه دام، علاوه بر کاهش هزینه‌های تولید، به مدیریت بهتر محیط‌زیست و کاهش آلاینده‌ها کمک می‌کند.

وی به تعریف و دسته‌بندی پسماندهای صنعتی پرداخت و گفت: پسماندهای حاصل از صنایع آرد و غلات مانند سبوس گندم و جو و همچنین تفاله چغندر قند، از مهم‌ترین منابع جایگزین در تغذیه دام هستند که در صورت فرآوری صحیح، می‌توانند انرژی و فیبر مورد نیاز دام را تأمین کنند.

این محقق مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی استان ایلام بیان کرد: همچنین پسماندهای صنایع روغن‌کشی مانند کنجاله سویا، آفتابگردان و پنبه‌دانه، منابع مهم پروتئینی محسوب می‌شوند که قابلیت جایگزینی بخشی از کنجاله سویا را دارند.

وی با تأکید بر لزوم فرآوری پسماندها تشریح کرد: به دلیل رطوبت بالا، فسادپذیری و وجود عوامل ضدتغذیه‌ای، استفاده مستقیم از بسیاری از پسماندها امکان‌پذیر نیست و انجام عملیات فرآوری شیمیایی مانند هیدرولیز قلیایی یا اوره‌دهی، برای افزایش قابلیت هضم و ایمنی خوراک ضروری است.

این محقق مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی استان ایلام با اشاره به تأثیر پسماندها بر دام‌های مختلف ادامه داد: در گاوهای شیری، مدیریت صحیح فیبر مؤثر و حفظ pH شکمبه اهمیت بالایی دارد، در دام‌های گوشتی تمرکز بر تأمین انرژی و پروتئین برای افزایش بازده رشد است و در گوسفند و بز، به‌دلیل حساسیت بیشتر، استفاده از این منابع باید با احتیاط و سهم کمتر در جیره انجام شود.

منتیان توسعه فناوری‌های ارزان‌قیمت فرآوری در مقیاس مزرعه‌ای، تدوین استانداردهای ملی برای تضمین کیفیت و ایمنی پسماندها و بررسی اثرات مصرف بلندمدت این منابع بر سلامت دام و کیفیت محصولات دامی را از مهم‌ترین پیشنهادات مطرح‌شده در این دوره ذکرکرد.

این دوره آموزشی با هدف ارتقای دانش فنی بهره‌برداران و کارشناسان حوزه دامپروری و معرفی راهکارهای علمی برای کاهش هزینه‌های خوراک دام و افزایش پایداری تولید برگزار شد.

انتهای پیام