حجت الاسلام محمدجواد قائمی در یادداشتی با عنوان «۱۶ آذر، حافظه مشترک تاریخی در مسیر استکبار ستیزی» به تأثیر و نفوذ دانشجویان در مقاومت با استکبار پرداخت و اشاره کرد: هرساله با فرارسیدن ۱۶ آذر که در تقویم رسمی کشور متأثر از شهادت سه تن از دانشجویان ضد استکباری دانشکده فنی دانشگاه تهران در سال ۱۳۳۲ به‌روز دانشجو نام‌گذاری شده‌است، فرصتی برای بازخوانی تاریخی-تحلیلی این روز و وقایع رخ داده ‌شده در آن است. هرچند نفس مرور حوادث تاریخی دارای مطلوبیت است، اما آن‌چه در مواجهه با رخدادهای تاریخی به تعبیر امیر بیان مولی الموحدین علی علیه السلام از اهمیت بیشتری برخوردار است؛ درس پذیری و بازخورد گیری از صفحات تاریخ برای ساخت مشعل هدایت در طریق سعادت و تعالی است. از این‌روی ۱۶  آذر نه‌تنها یک روز تاریخی در تحولات سیاسی-اجتماعی ایران بلکه باید آن را یک حافظه مشترک تاریخی در استمرار جریان استکبار ستیزی ایرانیان درطول تاریخ معاصر ایران دانست که توانست نقطه اتصالی محکم در دو مقطع حساس تاریخی برای جریان تحول خواهی و استکبار ستیزی ایران باشد.

با شکل‌گیری نیروهای تازه‌نفس در تحولات سیاسی ایران تحت عنوان جریان طبقه متوسط و روشنفکری پس‌از تحولات عصر ناصری و تبادلات فرهنگی-علمی ایرانیان با جامعه و نمادهای زیستی غرب؛ دولت‌های استکباری سعی کردند از طریق ایجاد شکاف میان نیروهای مؤثر اجتماعی؛ آرمان عزت‌خواهی و استقلال‌طلبی را از اندیشه مردمان این سرزمین حذف و در صورت عدم امکان، آن را منحرف سازند و شاهد این ادعاتلاش عوامل داخلی و خارجی جریان استعمار برای اختلاف افکنی و متاسفانه  اختلافات حاصله پس‌از کسب قدرت سیاسی اولیه توسط نیروهای مؤثر در جریان مشروطه‌خواهی و ملی شدن صنعت نفت و شکست آنان متأثر از اختلافات عارض شده در صفوف نیروهای تأثیرگذار است. اما نقش آگاهانه جریان دانشجویی در۱۶ آذر ۱۳۳۲ آن‌هم دقیقاً پس‌از کودتای ۲۸ مرداد ۱۳۳۲ بعنوان نمادی از انتقام‌گیری جریان استکبار از روحیه ضد استبداد و استثمار ایرانیان با به شکست کشاندن اولین دولت ملی در ایران برای هموارسازی و تحکیم مجدد جایگاه استعمار پیر تاریخ معاصر یعنی انگلیس و آمریکا از طریق پاکسازی حافظه ضداستعماری ایرانیان و تطهیر سازی نفوذ دولت‌های استکباری به‌عنوان مهم‌ترین عامل عقب داشت ایران در آستانه سفر نیکسون «معاون رئیس‌جمهور وقت آمریکا» گویای این واقعیت بود که جریان طبقه متوسط هرگز بصیرت خود را متأثر از هیاهوی سیاسی از دست نداده و همواره خود را از پیش‌قراولان عزت‌خواهی برای این سرزمین می‌دانند. حوادث جریان‌های دانشجویی در آستانه انقلاب و فتح لانه جاسوسی توسط همین گروه و نقش‌آفرینی آنان در ادامه مسیر از جبهه های دفاع ۸ ساله تا دفاع در مسیر تمدن‌سازی، گویای این حقیقت است.

 از این‌رو جا دارد تا همگان خصوصاً قشر دانشجو به‌عنوان مدیران و تأثیرگذاران آینده این کهن سرزمین در طراحی و تحقق اهداف عالی ایرانیان در سایه معنویت گرایی سیاسی در مسیر تحقق تمدن نوین ایرانی-اسلامی؛ با مرور تاریخ جنبش‌های دانشجویی از بدو تأسیس تاکنون در عرصه‌ ملی و بین‌المللی به مهم ترین دغدغه‌های این‌جریان نوظهور اجتماعی یعنی «استکبار ستیزی» و درعین‌حال «عزت خواهی» توجه داشته و جا در پای شهیدان این جریان مبارک ازشهیدان «بزرگ نیاها» تا دیگر شهدای عرصه علم و تربیت همچون «علم الهدی ها و زین‌الدین‌ها» تا «شهریاری‌ها و فخری زاده ها» گام نهاده و با تلاقی علم و دین مسیر رسیدن به قله‌های رفیع تمدن را برای جامعه اسلامی-ایرانی خود هموار نمائیم و در این مسیرپر فراز و نشیب، هرگز از دسیسه‌های همیشگی دشمنان قسم‌خورده این مرز و بوم برای به انحراف کشاندن جریان های عزت خواه دانشجویی و طلبه متوسط از طریق تفرقه غفلت نکنند و کلام امامین انقلاب را مشعل فروزان طی طریق خود برای تفرقه در صفوف نیروهای تأثیرگذار غفلت نکنیم.

انتهای پیام