به گفته مشاوران خانواده، طلاق حتی زمانی که بهترین تصمیم برای آینده خانواده باشد می‌تواند احساسی چالش‌برانگیز برای کودکان ایجاد کند.
کیتلین سورین، درمانگر ازدواج و خانواده، می‌گوید: بعضی کودکان بعد از طلاق احساس آرامش می‌کنند، اما برخی دیگر کاملاً شوکه می‌شوند. به باور او، وقتی موضوع خیانت نیز وجود داشته باشد، احساسات پیچیده‌تری در کودک شکل می‌گیرد: حس خیانت، بی‌اعتمادی و دوگانگی وفاداری.

متخصصان هشدار می‌دهند حتی کودکان خردسال که معنای خیانت را نمی‌فهمند، می‌توانند تنش و پنهان‌کاری را حس کنند.

چه زمانی باید حقیقت را گفت؟

در پاسخ به این سؤال که «به بچه بگوییم یا نه؟» کارشناسان راهکاری ساده ارائه نمی‌کنند.
آجا چاوز، درمانگر ازدواج و خانواده، می‌گوید تصمیم‌گیری به عواملی مثل سن کودک، بلوغ عاطفی، و اینکه چقدر از وضعیت خبر دارد بستگی دارد.

به گفته او، کودکان کوچک معمولاً نیازی به دانستن جزئیات خیانت ندارند، اما نوجوانان—اگر پیش‌تر نشانه‌هایی دیده باشند—ممکن است از یک گفت‌وگوی روشن و کنترل‌شده سود ببرند.

چاوز هشدار می‌دهد:
به اشتراک گذاشتن اطلاعات از روی خشم یا برای مقصر جلوه دادن طرف مقابل، کودک را در موقعیت «انتخاب یکی از والدین» قرار می‌دهد و بار عاطفی سنگینی به او تحمیل می‌کند.

نحوه صحبت کردن با کودک هنگام طلاق

متخصصان توصیه می‌کنند قبل از این گفت‌وگو، والدین:

• آرام باشند و پذیرای سوالات کودک

• اگر ممکن است پیام مشترکی با والد دیگر تنظیم کنند

• پاسخ‌های ساده بدهند

• احساسات کودک را تأیید کنند

• تأکید کنند که تقصیر کودک نیست

برای شروع مکالمه، کارشناسان توصیه می‌کنند فضایی آرام فراهم شود و از زبان قابل‌فهم و بدون اتهام استفاده شود.

اگر قرار است به خیانت اشاره شود، تنها در حد «اصل ماجرا» و بدون جزئیات خصوصی بیان شود. مانند:
«اعتماد بین ما از بین رفته و تصمیم گرفته‌ایم جدا شویم. این مسئله مربوط به بزرگسالان است و هیچ ارتباطی به تو ندارد.»

چه باید گفت و از چه چیزی باید پرهیز کرد؟

آجا چاوز تأکید می‌کند:
هرچه کمتر، بهتر.

کودکان نیازی به دانستن نام افراد درگیر، مدت زمان خیانت یا جزئیات خصوصی ندارند.
او هشدار می‌دهد هرگونه بدگویی از والد دیگر—حتی اگر عاطفی باشد—می‌تواند موجب سردرگمی و آسیب طولانی‌مدت در کودک شود.

حمایت از کودک در دوران گذار

طلاق با تغییرات جدی برای کودک همراه است: جابه‌جایی، تنش‌های عاطفی و از دست رفتن روتین‌های قدیمی.
متخصصان می‌گویند والدین برای ایجاد امنیت باید:

• در دسترس و حمایت‌گر باشند

• روتین‌های ثابت ایجاد کنند

• اجازه دهند کودک احساساتش—even خشم—را بیان کند

• فضای گفتگو را باز نگه دارند

• تأکید کنند احساسات شدید طبیعی است

برای کودکان خردسال، داشتن یک «شیء انتقالی» مانند یک عروسک یا اسباب‌بازی می‌تواند در رفت‌وآمد بین دو خانه کمک‌کننده باشد.

چه زمانی باید به سراغ مشاور رفت؟

اگر کودک نشانه‌هایی مانند انزوا، پرخاشگری، پسرفت رفتاری، بی‌خوابی یا افت تحصیلی نشان می‌دهد، متخصصان توصیه می‌کنند با یک درمانگر کودک مشورت شود.

به گفته چاوز، حضور یک فرد بی‌طرف می‌تواند به کودک کمک کند تا احساسات پیچیده‌اش را در محیطی امن پردازش کند.