به گزارش سلامت نیوز به نقل از ایسنا،سال گذشته، ۵۹ کشور از شیوع گسترده یا مختل‌کننده سرخک گزارش دادند که این رقم تقریباً سه برابر تعداد مشاهده‌شده در سال ۲۰۲۱ است. برخی از این شیوع‌ها در کشورهایی رخ داده که پیش از این عاری از سرخک بودند، مانند ایالات متحده و کانادا. این نشان می‌دهد که شکاف‌هایی در پوشش واکسیناسیون در سطح جهانی به‌وجود آمده که باعث بازگشت این بیماری می‌شود.

واکسیناسیون ناکافی و تهدید ریشه‌کنی جهانی سرخک

سازمان جهانی بهداشت هشدار داده است که ریشه‌کنی جهانی سرخک همچنان یک هدف دور از دسترس است. به گفته این سازمان، اگرچه واکسن‌های سرخک مؤثر و ارزان هستند، اما شکاف‌های موجود در پوشش واکسیناسیون و مشکلات مختلف مانند عدم دسترسی به واکسن‌ها در مناطق درگیری و اطلاعات نادرست در مورد واکسن‌ها، همچنان به تهدیدی جدی تبدیل شده‌اند. «دیانا چانگ بلانک»، رئیس برنامه ضروری واکسیناسیون سازمان جهانی بهداشت، تأکید کرد که در سال ۲۰۲۴، بیش از ۳۰ میلیون کودک در جهان از دریافت واکسن‌های ضروری خود برای محافظت در برابر سرخک بازمانده‌اند.

آمار نگران‌کننده در ایالات متحده

ایالات متحده که در سال ۲۰۰۰ موفق به ریشه‌کنی سرخک شد، امسال با بالاترین میزان شیوع این بیماری از زمان ریشه‌کنی آن مواجه است. تاکنون ۱۷۹۸ مورد تأیید شده در این کشور گزارش شده است. این افزایش به‌ویژه در میان کودکان و نوجوانان که واکسیناسیون کامل دریافت نکرده‌اند، نگران‌کننده است.

علت‌های کاهش پوشش واکسیناسیون

به گفته سازمان جهانی بهداشت، دلایل متعددی برای کاهش پوشش واکسیناسیون در سال‌های اخیر وجود دارد:

1. از دست دادن واکسن‌ها در دوران کودکی در طول همه‌گیری: در زمان شیوع کووید-۱۹، بسیاری از برنامه‌های واکسیناسیون به تأخیر افتادند.

2. اطلاعات نادرست در مورد واکسن‌ها: اخبار و شایعات غلط در فضای مجازی در مورد ایمنی و تأثیر واکسن‌ها، برخی خانواده‌ها را از واکسیناسیون فرزندان خود منصرف کرده است.

3. موانع دسترسی در مناطق درگیر با جنگ یا بحران: در برخی از مناطق بحرانی و جنگ‌زده، دسترسی به خدمات بهداشتی و واکسیناسیون به‌شدت محدود شده است.

4. کاهش بودجه: کاهش بودجه‌های اختصاص یافته به پروژه‌های بهداشت عمومی و شبکه‌های آزمایشگاهی سرخک، به‌ویژه در کشورهای در حال توسعه، باعث افزایش خطر شیوع مجدد این بیماری‌ها شده است.

مناطق موفق در ریشه‌کنی سرخک

با این حال، در برخی مناطق پیشرفت‌های چشمگیری در زمینه ریشه‌کنی سرخک دیده شده است. به عنوان مثال، کشورهای کیپ ورد، سیشل و موریس موفق به ریشه‌کنی سرخک در سطح ملی شده‌اند. همچنین، ۲۱ کشور جزیره‌ای در اقیانوس آرام نیز سرخک و سرخجه را ریشه‌کنی کرده‌اند.

علائم و شیوع سرخک

ویروس سرخک به راحتی از فرد به فرد منتقل می‌شود و افراد آلوده می‌توانند قبل از بروز علائم، ویروس را پخش کنند. افراد مبتلا از چهار روز قبل از بروز بثورات سرخک تا چهار روز پس از شروع آن، قادر به انتقال بیماری هستند. علائم اولیه سرخک شامل تب، سرفه، آبریزش بینی و قرمزی چشم است. پس از ظهور بثورات، این بثورات به‌طور معمول پنج تا شش روز ادامه می‌یابند.

شیوع مجدد سرخک در جهان و افزایش موارد ابتلا در کشورهای پیشرفته، هشدار جدی برای بهبود پوشش واکسیناسیون و افزایش آگاهی عمومی است. سازمان جهانی بهداشت تأکید کرده که با واکسیناسیون منظم، می‌توان از هر مرگ ناشی از سرخک جلوگیری کرد. برای رسیدن به ریشه‌کنی جهانی سرخک، نیاز به همکاری بین‌المللی و سرمایه‌گذاری در سیستم‌های بهداشتی و آموزشی وجود دارد.