برترین‌ها: در حالی که چهارمین دوره جشنواره رسانه‌ای «صبح» با هدف معرفی و تقویت برنامه‌سازان بین‌المللی آغاز به کار کرده است، بخش تازه‌ای که در این دوره با عنوان «جایزه سحر امامی» تعریف شده، موجی از انتقادها و پرسش‌ها را در میان فعالان رسانه‌ای و مخاطبان برانگیخته است.

بهانه این واکنش‌ها، صرفاً نام یک جایزه نیست، بلکه پرسش‌های جدی درباره چرایی و چگونگی شکل‌گیری این بخش جدید است؛ پرسش‌هایی که تاکنون پاسخی شفاف و رسمی برای آن‌ها ارائه نشده است.

منتقدان معتقدند سحر امامی در سال‌های اخیر، بدون در نظر گرفتن وزن و پیامدهای حضور رسانه‌ای خود، در اغلب رویدادها و برنامه‌ها حضور پررنگ و مستمر داشته است؛ حضوری که به‌جای تقویت اعتبار حرفه‌ای، این شائبه را ایجاد کرده که هدف اصلی، بهره‌برداری حداکثری از دیده‌شدن و موج‌سواری رسانه‌ای است؛ حضوری که از نگاه برخی، «تاریخ مصرف» دارد.

برخی دیگر از فعالان رسانه‌ای با طرح نمونه‌های مشابه می‌پرسند: آیا در سال‌های اخیر چهره‌های حرفه‌ای‌تر و متعهدتری وجود نداشته‌اند؟ به‌عنوان مثال، به اعضای تیم برنامه «مل‌مل» اشاره می‌شود که در شرایط بحرانی و حتی در بحبوحه انفجارها، آنتن را ترک نکردند و برنامه را ادامه دادند. منتقدان معتقدند اگر ملاک، مسئولیت‌پذیری رسانه‌ای است، نام چنین افرادی چرا در این جشنواره دیده نمی‌شود، اما یک جایزه مستقل به نام سحر امامی تعریف شده است؟

دامنه این تردیدها حتی به حامیان سابق او نیز رسیده است. برخی از کسانی که پیش‌تر از او حمایت می‌کردند، اکنون می‌پرسند چرا باید نام یک فرد در هر رویداد رسمی و غیررسمی تکرار شود و این‌همه استفاده تبلیغاتی از آن صورت بگیرد؟ همچنین این سؤال مطرح است که آیا خود سحر امامی نسبت به چنین حجم از بهره‌برداری رسانه‌ای از نامش رضایت دارد یا خیر؟

اما جنجالی‌ترین بخش ماجرا، به جایزه ۵ هزار یورویی بازمی‌گردد؛ رقمی که در دوره‌های گذشته جشنواره وجود نداشته و امسال به‌طور ناگهانی به فهرست جوایز اضافه شده است. موضوعی که حساسیت‌ها را چند برابر کرده و واکنش‌های گسترده‌ای را به دنبال داشته است.

فعالان رسانه‌ای می‌پرسند این مبلغ قابل توجه از چه منبعی تامین شده؟