سبک راه رفتن صاف و ایستاده که در این نوع راه رفتن، فرد با قامت راست و بدون خمیدگی در کمر یا گردن راه می‌رود، می‌تواند واکنش بدن و ذهن به استرس را تعدیل کند. این تحقیق با شرکت ۷۳ بزرگسال انجام شده است؛ از شرکت‌کنندگانی که خواسته شد در طول کار استرس‌زا به‌صورت صاف و بدون خمیدگی راه بروند، فیزیولوژی آرام‌تر و خلق‌وخوی پایدارتری نسبت به افرادی ثبت شد که از آنان خواسته شده بود به صورت خمیده راه بروند.

محققان این تحقیق انجام شده در نیوزیلند به بررسی تاثیرات فوری، نه تغییرات بلندمدت پرداختند و نکته کلیدی آن ساده است، تغییرات کوچک در وضعیت بدن می‌تواند در لحظه مهم باشد.

این نظریه نشان می‌دهد که حرکات بدن به احساسات و افکار مرتبط است. وضعیت بدن یکی از واضح‌ترین سیگنال‌هایی است که بدن می‌تواند ارسال کند. شانه‌ها، موقعیت سر و نحوه چرخش بازوها، همگی حامل اطلاعاتی هستند که سیستم عصبی از آنها استفاده می‌کند.

در این تحقیق، شرکت‌کنندگان ابتدا اندازه‌گیری‌های اولیه خلق‌وخوی و سیگنال‌های بدنی ناشی از استرس را تکمیل کردند و شرکت‌کنندگان قبل از اینکه به‌طور تصادفی به دو گروه تقسیم شوند، با سبک معمول خود راه رفتند و مورد بررسی قرار گرفتند. آنان در حین راه رفتن با همان چالش استرس روبرو شدند که در بسیاری از تحقیقات استفاده می‌شود.  افرادی که صاف و بدون خمیدگی راه می‌رفتند در مقایسه با افرادی که قوز کرده بودند، تاثیرات منفی، خواب‌آلودگی کمتر و درد کمتری را گزارش کردند. آنان همچنین اندکی احساس قدرت بیشتر ثبت کردند. این گروه از نظر فیزیکی، فشار خون سیستولیک پایین‌تر را نشان دادند و دمای بدن آنان نیز کمی پایین‌تر بود.

وضعیت بدن برای اکثر افراد، نمی‌تواند جایگزین درمان، دارو، خواب یا حمایت اجتماعی ‌شود اما می‌تواند در لحظه کمک کند. نتایج آزمایشگاهی در این تحقیق کوتاه‌مدت و محتاطانه طراحی شده‌اند. محققان به تاکتیک و نه درمان اشاره و تاکید کردند که چگونه بدن و مغز در هنگام استرس با یکدیگر در ارتباط هستند.

اگر می‌خواهید این روش را امتحان کنید، هنگام راه رفتن به نشانه‌های ساده‌ فرم ایستادن فکر کنید. سر خود را صاف نگه دارید، به جلو نگاه کنید، اجازه دهید بازوهایتان تاب بخورند و جناغ سینه خود را بدون قوس دادن به کمر، کمی بالا بیاورید.  

از این روش در هنگام بروز استرس‌های رایج استفاده کنید زیرا این تنظیمات اندک می‌توانند به‌عنوان تنظیم مجدد بدن در حین انجام کار مانند مدیریت استرس عمل کنند.

تحقیقات آینده باید این تغییر وضعیت را نه فقط در چند دقیقه بلکه در طول هفته‌ها و ماه‌ها آزمایش کنند. آزمایش‌های دنیای واقعی در مدرسه، محل کار و خانه نشان خواهد داد که تاثیرات چقدر خوب منتقل می‌شوند.  

محققان همچنین باید سنین و شرایط سلامتی مختلف را بررسی کنند. پاسخ نوجوانان، بزرگسالان مسن و افراد مبتلا به درد مزمن ممکن است به یک شکل نباشد.  این نتایج به ترسیم نقشه‌ای از نشانه‌های وضعیت بدنی که بیشترین اهمیت را دارند، کمک خواهد کرد. زاویه سر، موقعیت شانه و ریتم راه رفتن ممکن است به‌طور یکسان موثر نباشند.

سایت ارث گزارش کرد، در نهایت، گسترش اقدامات فیزیولوژیکی می‌تواند مسیری را روشن کند. ردیابی تغییرپذیری ضربان قلب، کورتیزول و الگوهای تنفس در کنار فشار خون و رسانایی پوست، تصویر را کامل می‌کند.

نتایج این تحقیق در مجله رفتار درمانی و تجربی منتشر شده است.

انتهای پیام