به گزارش خبرنگار مهر، حجت‌الاسلام والمسلمین محمدرضا عابدینی شامگاه پنجشنبه در جمع شاعران جوان در مسجد مقدس جمکران با اشاره به اهمیت خط‌دهی شاعران در تاریخ اسلام اظهار داشت: شاعران در صدر اسلام، جریان‌سازی می‌کردند و هر لشکری که حماسه‌سرایی قوی‌تری داشت، توانمندتر عمل می‌کرد. امروز نیز شعر در جریان‌های جهادی و مقاومت، حماسه ایجاد می‌کند و نقش اساسی دارد.

وی با تأکید بر اینکه «شاعران روایت‌گران صحنه هستند» گفت: اگر روایت الهی از موضوعات ارائه شود، شعر می‌تواند در جنگ‌های شناختی آخرالزمان اثرگذار باشد؛ چرا که اساس این جنگ‌ها بر روایت‌گری است.

استاد حوزه علمیه قم با بیان اینکه تسلط بر واقعه لازمه روایت‌گری دقیق است، عنوان کرد: علامه طباطبایی فرموده‌اند اگر کسی گذشته را برای من ترسیم کند، می‌توانم آینده را پیش‌بینی کنم. قرآن نیز نزدیک به ۲۰۰ آیه درباره قصه پیامبران گذشته دارد که برای پیش‌بینی آینده راهگشا است.

وی با اشاره به اینکه «یک شعر یک خلق است» ادامه داد: شعر، خلق شاعر است که از روح او در آن دمیده می‌شود و زندگی دارد. شاعر تمام وجودش را بسیج می‌کند تا شعری ماندگار خلق کند و اگر چنین نگاهی حاکم باشد، شعر می‌تواند در حیات دیگران اثر بگذارد و این خلق پاک‌شدنی نیست.

حجت‌الاسلام عابدینی اظهار داشت: شاعر باید روایت الهی از صحنه داشته باشد؛ یعنی از زاویه نگاه خدا به ماجرا بنگرد. اگر شعر به خداوند گره بخورد، بقا و اثرگذاری بیشتری خواهد داشت.

وی در بخش دیگری از سخنان خود با اشاره به اهمیت حرکت‌های جمعی در آخرالزمان گفت: بر اساس قرآن، مؤمنان باید در کنار یکدیگر باشند؛ زیرا اگر فردی تنها بماند، شیطان او را از جمع جدا کرده و سپس شکار می‌کند. جلسات جمعی شعر نیز از همین منظر اهمیت دارد.

این استاد اخلاق با اشاره به تعبیر قرآنی «ربیون» افزود: این تعبیر نشان می‌دهد که فرد مؤمن باید دستش در دست ولی الهی باشد و در عین حال دست مردم را نیز بگیرد. گاهی هنرمندان و شاعران همان حلقه واسط میان ولی و امت هستند.

وی با بیان اینکه شاعر باید خیال را آغاز حرکت قرار دهد، تصریح کرد: صحنه‌های آخرالزمان صحنه‌هایی سنگین و حساس است و شعر می‌تواند برای مخاطب راهگشا باشد. اگر شاعر از صحنه عقب بماند، خلق او مرده متولد خواهد شد.

حجت‌الاسلام عابدینی در پایان تأکید کرد: رشد شاعر در حرکت‌های جمعی رقم می‌خورد و حوادث پرشتاب آخرالزمان خود موضوعاتی برای شعر ایجاد می‌کند. اخلاص در شعر نیز حیات اثر را تضمین خواهد کرد.