شهربانو منفرد در گفت‌وگو با ایسنا اظهار کرد: برای هر هنرمندی مهم است که آثارش فقط برای خودش نماند و بتواند مفهومی را به دیگران منتقل کند و تأثیری بر مخاطب بگذارد. تصمیم من نیز برای برگزاری نمایشگاه «ناپیدا» از همین‌جا شروع شد؛ آثارم اگرچه شخصی بودند اما احساس می‌کردم با دیگران هم ارتباط دارند و می‌توانند پیامی را منتقل کنند.

این هنرمند نقاش درباره عنوان نمایشگاه اظهار کرد: موضوع اصلی آثار به ناخودآگاه و حافظه برمی‌گردد. در وجود همه ما بخش‌هایی ناپیدا وجود دارد که مستقیم بر رفتار و تصمیم‌هایمان تأثیر دارد، اما شناخت روشنی از آن‌ها نداریم. برخی خاطرات دوران کودکی یا خاطرات منتقل‌شده از خانواده در ما رسوب کرده‌اند؛ چیزهایی که شاید ندانیم اما اثرشان در زندگی ما باقی مانده است. به همین دلیل عنوان «ناپیدا» را انتخاب کردم؛ همان بخش درونی که دیده نمی‌شود اما همیشه حضور دارد.

منفرد با تأکید بر اینکه تقریباً تمام آثار مجموعه با این موضوع پیوند دارند، تصریح کرد: هرچند هر کدام روایت خاص خودشان را بیان می‌کنند؛ برخی به جنگ می‌پردازند، برخی به خاطرات انباشته‌شده و برخی به لحظاتی که زندگی در نقطه‌ای متوقف شده، اما ما همچنان مسیر را ادامه داده‌ایم. به طور کلی موضوع اصلی مجموعه همان خاطرات اثرگذاری است که شاید به یاد نیاوریم اما هویت ما را شکل می‌دهند.

وی ادامه داد: از نظر تکنیک نیز، تلاش شده است همان مفهوم لایه‌لایه و پنهان خاطرات را در ساختار کار هم بازسازی شود. ابتدا روی بوم با زغال طرح‌هایی می‌کشیدم و سپس با رنگ لایه‌های مختلف روی آن‌ها می‌آوردم؛ درست مانند خاطراتی که روی هم انباشته می‌شوند. بارها طرح‌ها را پنهان و دوباره سطح را می‌ساختم تا حس نهایی از دل این لایه‌ها بیرون بیاید. ابزار اصلی‌ام زغال، رنگ و پلاستیک بود و کلیت تکنیک بر پنهان‌سازی و آشکارسازی تدریجی استوار است.

این هنرمند نقاش با اشاره به اینکه در این مجموعه دو اثر شاخص وجود دارد که در دوران جنگ ایران و اسرائیل خلق شدند، خاطرنشان کرد: هر کسی وارد نمایشگاه می‌شد به‌وضوح حس جنگ و آشوب را در آن‌ها احساس می‌کرد. همچنین یک اثر دیگر نیز  وجود دارد که تقریبا نتیجه نهایی این روند فکری من است؛ جایی که صبر و انتظارم به حدی رسید که سبک کارم تغییر کرد و اثری کاملاً متفاوت شکل گرفت.

وی اضافه کرد: در روند خلق آثار بیشترین چالش برای من این بود که دیگر نمی‌خواستم مانند نمایشگاه قبلی صرفاً یک شئ بکشم و از هیچ جسم مشخصی برای بیان مفهوم استفاده کنم و ترجیح می‌دادم تنها با ابزار و حس، مفهوم را منتقل کنم، بدون اینکه مخاطب با موضوعات مستقیم مواجه شود تا اثر بدون سوژه عینی هم پیامش را منتقل کند.

این هنرمند نقاش گفت: دوست دارم مخاطب هنگام دیدن آثار به این فکر فرو برود که چقدر درون خودش برایش غریبه است. خودم نیز همواره تلاش می‌کنم بیشتر ناخودآگاهم را بشناسم و می‌خواهم بگویم چقدر افکار و رفتارهای ما تحت تأثیر ناخودآگاه، تروماها و تجربیات گذشته‌مان است.

وی با بیان اینکه از بازخورد مخاطبان بسیار راضی بوده است، تأکید کرد: مفهوم آثار برای مخاطبان کاملا قابل فهم بود، حتی برای کسانی که آشنایی قبلی با هنر نداشتند. 

منفرد اضافه کرد: ما هنرمندان جوان نیاز داریم کمی بیشتر دیده شویم. من تلاش می‌کنم در دنیای درونی خودم غرق نشوم و مفاهیمی بیان کنم که برای همه آشنا باشد و امکان همذات‌پنداری داشته باشد. از هنرمندان نسل خودم می‌خواهم فعال‌تر باشند و نسبت به هم حمایت بیشتری نشان دهند.

انتهای پیام