رنو ترَکس (Renault Trucks) با رونمایی از مدل‌های جدید E-Tech D12 و D14 گامی بلند در جهت تقویت حضور خود در بازار کامیون‌های برقی شهری برداشته است. این خودروها برای لجستیک شهری طراحی شده‌اند، جایی که فشردگی معابر، محدودیت فضا و الزام کاهش آلایندگی به یک چالش همیشگی برای شرکت‌های حمل‌ونقل تبدیل شده است. با معرفی این امکانات، رنو ترَکس قصد دارد به عنوان بازیگری پیشرو در بازار توزیع برقی، پاسخگوی نیازهای سخت‌گیرانه کاربری شهری باشد.

طراحی شهری: وقتی اندازه مهم است

یکی از معدود نکاتی که رنو ترَکس در معرفی این دو مدل به آن تاکید ویژه دارد، طراحی بسیار جمع‌وجور آن‌هاست. شاسی این کامیون‌ها تنها 2.39 متر عرض دارد و طول محور (Wheelbase) آن‌ها 3.8 متر است، که برای یک کامیون با ظرفیت متوسط وزن بسیار فشرده به حساب می‌آید.

بر مبنای این ساختار، شعاع گردش این اتوبوس-کامیون (turning radius) کمتر از 7.3 متر است، عددی که نشان می‌دهد این خودرو در معابر تنگ شهری، کوچه پس‌کوچه و سکوی بارگیری پررفت‌وآمد، عملکردی بسیار چابک خواهد داشت.

این نکته اصلا تصادفی نیست: لجستیک در شهر به معنای توقف‌های مکرر، بارگیری و تخلیه مداوم و چرخش‌های زیاد است. وقتی کامیونی بتواند در فضای محدود شهری به شکل موثری حرکت کند، هزینه‌های نگهداری، بنزین (یا برق) و زمان توقف بسیار کاهش می‌یابد.

ظرفیت بار و راحتی رانندگی: تعادل هوشمندانه

رنو ترَکس مدل D12 و D14 را دقیقا برای کاربرد توزیع شهری طراحی کرده است، نه برای حمل بار سنگین بین استان‌ها یا جاده‌های بین‌شهری. در نتیجه، ظرفیت بار (payload) آن‌ها بهینه شده است: D12 قابلیت حمل حدود ۵.۶ تن بار دارد و D14 چیزی در حدود ۶.۷ تن.

اما صرفا ظرفیت بار کافی نیست؛ راحتی راننده در مسیرهای شهری (که اغلب با توقف و حرکت همراه است) نیز نقش مهمی دارد. به همین دلیل، رنو برای این مدل‌ها سیستم تعلیق کامل هوایی (full air suspension) در دو محور جلو و عقب را در نظر گرفته است. یک ویژگی منحصر به‌فرد در این رده وزنی از کامیون‌های برقی که در رقبا به ندرت دیده می‌شود. این تعلیق هوایی باعث می‌شود رانندگی نرم‌تر باشد، بار کمتر آسیب ببیند و حتی بارگیری در ارتفاعات مختلف راحت‌تر انجام شود.

برد و باتری: طراحی برای الکتروموبیلیتی واقعی

یکی از نگرانی‌های کلیدی برای کامیون‌های برقی، برد واقعی در استفاده روزانه است. رنو ترَکس برای مدل‌های D12 و D14 از چهار پک باتری LFP استفاده کرده که مجموعا ظرفیت ۱۷۶ کیلووات‌ساعت دارند. این پیکربندی بردی در حدود ۲۲۰ کیلومتر را فراهم می‌کند که رنو آن را برای استفاده یک روز کامل در مسیرهای درون‌شهری کافی می‌داند.

اما نکته قابل توجه‌تر شارژر داخلی این کامیون است: این خودرو مجهز به شارژر AC داخلی با توان ۴۳ کیلووات است. این یعنی رانندگان می‌توانند از ایستگاه‌های AC رایج‌تر (نه فقط ایستگاه‌های DC سریع) برای شارژ استفاده کنند، که انعطاف‌پذیری عملیاتی بیشتری برای ناوگان ایجاد می‌کند. این انتخاب فنی نه‌تنها هزینه نصب زیرساخت را کاهش می‌دهد، بلکه برنامه‌ریزی شارژ را برای شرکت‌هایی ساده‌تر می‌کند که در حال گذار به ناوگان برقی هستند.

خدمات هوشمند و پشتیبانی: بیش از صرفا خودرو

رنو ترَکس به خوبی می‌داند که فروش یک کامیون برقی به تنهایی کافی نیست؛ موفقیت در بازار الکتروموبیلیتی مستلزم ارائه خدمات پشتیبانی هوشمند و جامع است. به همین دلیل، شرکت خدمات متعددی را با مدل‌های E-Tech ارائه می‌دهد.

ابتدا، اپلیکیشن Driver به رانندگان اجازه می‌دهد وضعیت شارژ، مصرف انرژی و اطلاعات مرتبط را از راه دور بررسی کنند. سپس ماژول Optifleet Mission به مدیران ناوگان کمک می‌کند تا مسیرها را برنامه‌ریزی کرده و استفاده از وسایل نقلیه را بهینه کنند.

اگر مدیر ناوگان بخواهد کنترل بیشتری روی شارژ خودروها داشته باشد، گزینه ماژول Optifleet Charge نیز وجود دارد؛ این ماژول امکان مدیریت از راه دور وضعیت شارژ باتری را فراهم می‌کند و چرخه‌های شارژ را طوری زمان‌بندی می‌کند که در دسترس بودن وسیله نقلیه به حداکثر برسد.

یکی دیگر از پیشنهادات رنو، Serenity Pack است؛ یک قرارداد سرویس‌محور برای سال اول بهره‌برداری که نظارت پیشرفته، گزارش عملکرد و راهنمایی تخصصی را در اختیار شرکت‌ها قرار می‌دهد. این بسته می‌تواند به ویژه برای شرکت‌هایی که برای اولین بار اقدام به برقی‌سازی ناوگان می‌کنند، آرامش بیشتری فراهم کند. علاوه بر این، رنو برنامه مشاوره‌ای E-Tech Programme را پیشنهاد می‌دهد که شامل تحلیل ناوگان، شبیه‌سازی مسیر و برد، ارزیابی ظرفیت انرژی در پایانه‌ها و محاسبه کاهش CO₂ می‌شود. این مشاوره استراتژیک به شرکت‌ها کمک می‌کند نقشه راه برقی‌سازی بلندمدت خود را طراحی کنند.

تولید و بستر صنعتی: پشتوانه محکم

این مدل‌های جدید در کارخانه رنو ترَکس واقع در Blainville-sur-Orne در فرانسه تولید می‌شوند، همان مکانی که بسیاری از کامیون‌های برقی متوسط این شرکت ساخته می‌شوند. این امر نشان‌دهنده تعهد رنو ترَکس به تولید برقی در اروپا و سرمایه‌گذاری بلندمدت در زیرساخت بومی است.

با افزودن D12 و D14 به سبد محصولات برقی، رنو ترَکس اکنون مدل‌هایی از ۱۲ تا ۲۶ تن در بخش توزیع ارائه می‌دهد. این تنوع به شرکت‌هایی که مسیرهای مختلف توزیع دارند (از شهر تا حومه) اجازه می‌دهد که به انتخابی متناسب با کاربری‌شان دست یابند.

نوآوری در رقابت: چرا این مدل‌ها مهم‌اند؟

مهم‌ترین نقطه قوت D14 و D12 این است که رنو ترَکس توانسته نقطه‌ای از بازار را هدف بگیرد که بسیاری از رقبا یا پوشش نداده‌اند یا به آن کمتر توجه کرده‌اند: کامیون‌های متوسط برقی برای کارهای شهری. در محیطی که مقررات آلودگی روز به روز سخت‌تر می‌شود و شرکت‌های لجستیک فشار بیشتری برای الکتروموبیلیتی تجربه می‌کنند، داشتن یک کامیون چابک، کم‌صدا و پرظرفیت دقیقا چیزی است که می‌تواند مزیت رقابتی خلق کند.

همچنین، ترکیب طراحی فنی (باتری LFP، شارژر AC)، خدمات دیجیتال و پشتیبانی حرفه‌ای، رنو را در موقعیتی قرار می‌دهد که نه فقط فروشنده یک محصول، بلکه شریک استراتژیک برای شرکت‌هایی باشد که در مسیر گذار به حمل‌ونقل پایدار هستند.

چشم‌انداز ون‌های برقی رنو: نه فقط کامیون

رنو ترَکس تنها به کامیون‌های متوسط محدود نمی‌شود؛ بخش ون (LCV) شرکت نیز به سرعت در حال رشد بر مبنای استراتژی E-Tech است. در بیانیه اعلام‌شده، رنوترَکس از هدف‌گذاری برای عرضه سه مدل ون برقی در سال ۲۰۲۶ خبر داده است: یک ون، یک شاسی‌کاب (chassis-cab) و یک step-in van برای لجستیک شهری.

این اقدام در همکاری با شرکت Flexis SAS انجام می‌شود؛ شرکتی که رنو ترَکس در آن نقش دارد و بخشی از گروه ولوو نیز هست. این ناوگان ون برقی بر اساس پلتفرمی کاملا الکتریکی و متصل طراحی خواهد شد؛ تاکیدی بر چشم‌انداز رنو برای ارائه مجموعه‌ای کامل از وسایل نقلیه تجاری برقی، از دوچرخه‌های کارگو گرفته تا کامیون‌های سنگین.

چالش‌ها و ملاحظات

با وجود تمام مزایا، مسیر برقی شدن ناوگان شهری بی‌چالش نیست: هرچند شارژر داخلی ۴۳ کیلووات AC انعطاف‌پذیری خوبی فراهم می‌کند، اما شرکت‌ها باید زیرساخت مناسب را در پایانه‌ها فراهم کنند. در برخی شهرها، هزینه و فضای نصب ایستگاه شارژ می‌تواند مانعی جدی باشد.

هزینه خرید کامیون برقی نسبت به نمونه‌های دیزلی هنوز بیشتر است. اما ترکیب این هزینه با خدمات پشتیبانی، مشاوره و بهینه‌سازی چرخه شارژ (مثل ماژول Optifleet Charge) می‌تواند توجیه اقتصادی ایجاد کند، به شرطی که شرکت‌ها نگاه بلندمدتی داشته باشند.

بسیاری از اپراتورها هنوز به کامیون‌های دیزلی پایبندند؛ تغییر به برقی نه فقط یک تحول فنی، بلکه تحولی فرهنگی و سازمانی است. استفاده از بسته‌هایی مثل Serenity Pack می‌تواند ریسک این گذار را کاهش دهد. احتمالا نیاز به آموزش تکنسین‌ها، تعمیرگاه‌ها و نیروی کار دارد تا بتوانند باتری‌ها، سیستم‌های الکترونیکی و زیرساخت شارژ را به درستی نگهداری کنند.

رنو ترَکس در لبه تحول حمل‌ونقل شهری

رنو ترَکس با عرضه E-Tech D12 و D14، نشان داده که قصد دارد نه‌فقط در بازار بزرگراهی یا بین‌شهری حضور داشته باشد، بلکه ریشه‌های خود را در قلب شهر پرورش دهد. این کامیون‌ها با طراحی جمع‌وجور، برد مناسب، سیستم شارژ انعطاف‌پذیر و پشتیبانی هوشمند، ابزاری قدرتمند برای شرکت‌هایی هستند که به دنبال تبدیل ناوگان خود به مدل‌های پایدارتر هستند. از سوی دیگر، گسترش ناوگان ون الکتریکی رنو نیز نشان می‌دهد که تفکر آن‌ها محدود به یک بخش نیست، بلکه هدف‌گذاری وسیع‌تری در جهت یک اکوسیستم حمل‌ونقل برقی وجود دارد.

اگر شهرها مسیر مشقت‌آمیز کاهش انتشار را ادامه دهند و شرکت‌های لجستیک فشار بیشتری برای پایبندی به اهداف کربنی تجربه کنند، مدل‌هایی مانند E-Tech D14 می‌توانند نقش محوری در تغییر بازی داشته باشند. رنو ترَکس با ترکیب فناوری، خدمات و طراحی دقیق، خود را نه به‌عنوان یک تولیدکننده کامیون، بلکه به‌عنوان شریک استراتژیک در تحول لجستیک شهری معرفی می‌کند.