به گزارش سلامت نیوز به نقل از همشهری،  بی‌خوابی یا خواب بی‌کیفیت فقط مشکل بزرگسالان نیست؛ کودکان هم گرفتار آن می‌شوند ‌ حتی باید زودتر و جدی‌تر پیگیری شود،  چون کودکان، به‌خصوص کودکان زیر ۷سال، توانایی بیان درست احساسات، نگرانی‌ها و دردهایشان را ندارند و همین باعث می‌شود نشانه‌های بی‌خوابی در آنها گاه پنهان بماند.

چرا کودکان دچار بی‌خوابی می‌شوند؟

پزشکان تأکید دارند که هر بی‌خوابی‌ای اختلال محسوب نمی‌شود و جای نگرانی ندارد ولی اگر نشانه‌های بی‌خوابی در کودک بیشتر از ۴هفته طول کشید و فعالیت‌ها و توانایی‌های او را تحت‌تأثیر قرار داد، حتما باید از یک متخصص مثل روانپزشک کودکان یا روانپزشک عمومی کمک گرفت. دکتر راضیه دهقانی، متخصص اعصاب و روان و روانپزشک  می‌گوید: «بی‌خوابی در کودکان دبستانی و پیش‌دبستانی (حدود ۳ تا ۹ سال) یکی از شایع‌ترین مشکلات خواب است و دلایل آن در بیشتر موارد ترکیبی از عوامل رفتاری، محیطی و هیجانی است، نه صرفا جسمی.» به‌گفته دکتر دهقانی اضطراب، ترس از تاریکی، وابستگی به والدین موقع خوابیدن، برنامه خواب نامنظم، استرس‌های محیطی یا خانوادگی، تغذیه نامناسب در طول روز، عوامل محیطی مثل دمای نامناسب اتاق، نور زیاد و صداهای بلند، استفاده از وسایل الکترونیکی مثل تبلت و تلفن همراه در ساعات نزدیک خواب و همچنین عوامل جسمی و پزشکی (مثل آلرژی، آسم، رفلاکس معده، خارش پوستی، سندروم پای بی‌قرار، آپنه‌) مهم‌ترین علت‌های بی‌خوابی در کودکان هستند.

چطور بفهمیم کودک‌مان بی‌خواب شده؟

به‌گفته دکتر دهقانی، «اگر اختلال خواب کودک بیشتر از 3بار در هفته تکرار شود و بیشتر از یک‌ماه ادامه پیدا کند و همچنین باعث خستگی، تحریک‌پذیری، مشکلات تمرکز یا افت عملکرد تحصیلی او شود، یا کودک برای خوابیدن نیازمند والدین، تلویزیون یا گوشی باشد، در این صورت می‌گوییم کودک دچار بی‌خوابی (Insomnia)  است و نیاز به بررسی و درمان دارد. به‌گفته روانپزشکان، بی‌خوابی کودک یعنی یا خوابش دیر شروع می‌شود یا در طول شب بارها بیدار می‌شود و نمی‌تواند بدون کمک دیگران بخوابد و این موارد روی حال و روزش در طول روز تأثیر می‌گذارد.

درمان بی‌خوابی کودکان راه دارد؟

کنترل تغذیه و فعالیت روزانه: فعالیت بدنی کافی در طول روز به خواب عمیق‌تر در شب کمک می‌کند. از دادن خوراکی‌های حاوی کافئین مانند شکلات در ساعات پایانی روز خودداری کنید.

   ایجاد یک برنامه خواب منظم و آرام‌بخش: تعیین ساعت خواب و بیداری ثابت حتی در روزهای تعطیل، به تنظیم ساعت بیولوژیک بدن کمک می‌کند.

   آموزش خواب مستقل: کودک باید یاد بگیرد خودش بخوابد. نه اینکه هر شب در تخت پدر و مادر بخوابد یا والدین را مجبور کند که شب در اتاق او بخوابند. والدین می‌توانند چند دقیقه کنار او بمانند تا آرام شود، اما بعدش باید اتاق را ترک کنند. اگر کودک بیدار شد، باید بدون بردن او به تخت والدین، کمک کرد در تخت خودش آرام بگیرد.

   آماده‌سازی محیط خواب: اتاق خواب کودک باید تاریک، ساکت و با دمای مناسب باشد. استفاده از یک چراغ خواب با نور ملایم می‌تواند به کاهش ترس از تاریکی کمک کند.

   قانون «نه» به صفحه‌ نمایش: حداقل یک تا 2ساعت قبل از خواب، استفاده از همه وسایل الکترونیکی را برای کودک ممنوع کنید.

4 بار در هفته
اگر اختلال خواب کودک 4 بار و بیشتر  در هفته برای یک ماه و بیشتر تکرار شد باید از روانپزشک کمک گرفت