کاوه خبرخواه در ۲۸ آبان در همایش ملی محیط‌زیست، کشاورزی هوشمند و امنیت غذایی در دانشکده کشاورزی ورامین برگزار شد، با بیان آمار نگران‌کننده جهانی درباره غذای ناایمن، گفت: غذای آلوده عامل بیش از ۲۰۰ نوع بیماری است و متأسفانه سالانه ۲۵۰ هزار کودک زیر پنج سال قربانی این معضل می‌شوند.

وی افزود: هزینه اقتصادی غذای ناایمن در کشورهای درحال‌توسعه تنها در سال ۲۰۱۹ حدود ۱۱۰ میلیارد دلار بوده است.

خبرخواه با تأکید بر اینکه ایمنی و امنیت غذایی باید در کنار یکدیگر دیده شوند، گفت: ایمنی مواد غذایی یعنی سالم بودن محصولات و امنیت غذایی یعنی فراهم بودن غذا برای همه مردم. وزارت بهداشت این دو مفهوم را مکمل هم می‌داند.

وی با اشاره به اقدامات ایران در چارچوب رهنمودهای سازمان جهانی بهداشت اظهار کرد: کشور ما در حوزه برچسب‌گذاری مواد غذایی، از جمله درج میزان قند، چربی، اسیدهای ترانس و کالری، گام‌های مؤثری برداشته است و کاهش مصرف نمک ایرانیان از ۹ گرم در سال ۲۰۱۶ به ۶ گرم در سال ۲۰۲۴ را یکی از دستاوردهای مهم همکاری‌های بین‌المللی دانست.

خبرخواه، سپس «پنج کلید غذای ایمن» شامل نظافت، جداسازی، دمای مناسب، آب سالم و ارزیابی ریسک را اصول بنیادین پیشگیری دانست و هشدار داد: بی‌توجهی به ارزیابی ریسک می‌تواند اپیدمی‌های گسترده مانند وبا را رقم بزند.

عضو کارگروه WHO با اشاره به ساختار نظارتی وزارت بهداشت، توضیح داد: دو نهاد معاونت بهداشت و سازمان غذا و دارو مسئول مستقیم ایمنی مواد غذایی در کشور هستند. بازرسان مرکز سلامت محیط و کار نیز نظارت‌های صنفی و کارگاهی را به‌صورت مستمر دنبال می‌کنند.

وی سامانه «ثامن» برای صدور سریع مجوزهای بهداشتی و شماره ۱۹۰ برای ثبت شکایات مردمی را از ابزارهای مهم سلامت‌محور کشور معرفی کرد و گفت: وقتی پیشگیری تقویت نشود، جامعه به سمت درمان‌محور شدن و گسترش بیمارستان‌ها می‌رود؛ درحالی‌که نظام‌های سلامت پیشرفته بر بهداشت و پیشگیری استوار هستند.

خبرخواه در ادامه پیشنهادهایی برای تقویت پیوند دانشگاه و دستگاه‌های اجرایی مطرح کرد و افزود: تعریف پروژه‌های مشترک میان وزارت بهداشت و وزارت جهاد کشاورزی، ایجاد مسیر جذب فارغ‌التحصیلان صنایع غذایی در حوزه بهداشت و برگزاری کارگاه‌ها و سمپوزیوم‌های مشترک ضروری است.

عضو کارگروه سازمان بهداشت جهانی در پایان با تأکید بر اینکه «ایمنی مواد غذایی یک مسئولیت جمعی است»، گفت: اجرای دقیق استانداردها و رهنمودهای ملی و بین‌المللی می‌تواند بار بیماری‌ها را کاهش دهد و سلامت جامعه را به‌طور چشمگیری ارتقا دهد.

انتهای پیام