لیلا هنرخواه عصر سه شنبه ۲۷ آبان‌ماه در حاشیه سی و پنجمین جشنواره تئاتر استان خراسان رضوی در گفت‌وگو با ایسنا، اظهار کرد: این تئاتر که نویسندگی آن را عبدالحکیم مشورتی بر عهده داشته، نماینده شهرستان خواف در این جشنواره است. سوژه‌ اصلی این نمایش، چند جوان نوازنده‌ خیابانی هستند البته نه نوازندگانی که برای پول می‌نوازند بلکه کسانی که برای دلشان دست به ساز می‌برند؛ دل‌هایی شکسته و خسته.

وی ادامه داد: به‌عنوان یک کارگردان، همواره هدفم این بوده است که جوان‌ها را به‌کار بگیرم. من در شهری زندگی و کار می‌کنم که سراسر موسیقی است اما جوان‌هایش دل‌شان مالامال از درد است و موسیقی را برای دلشان می‌خوانند. همین شد که این جوان‌ها را جمع کردم و با هم در خیابان و جاهای مختلف شهر، از جمله پارک و کوهستان‌پارک اجرا کردیم و زیباتر آنکه مردم، استقبال زیادی کردند چون نمایش حرف دل این جوان‌ها بود.

وی با اشاره به توانمندی‌های بازیگران جوان این تئاتر، عنوان کرد: در گروه ما 4 جوان با دل‌هایی پر درد اما با سازهایی عالی حضور دارند؛ امین پارسا که به چند ساز مسلط است، امیرحمزه که تئاتری و نوازنده است و بردیا که از دل موسیقی می‌آید. دلم نیامد این بچه‌ها را ندیده بگیرم، جمعشان کردم تا حرف دلشان را بزنند، دردهایشان را روایت کنند و بگویند چه می‌خواهند و هدفشان چیست. فکر می‌کنم توانستند نشان دهند که جوان امروز، ظاهری شاد دارد اما دل پرغمی را پنهان کرده است.

اجراهای خیابانی امسال، بسیار پیشرفته‌ و حرفه‌ای‌ هستند

کارگردان تئاتر«بچه‌های خیابان» درباره مهم‌ترین تجربه و اندوخته‌ خود از حضور در جشنواره‌ تئاتر، خاطرنشان کرد: در جشنواره سال قبل، تجربه‌ای بسیار پربار داشتم، از آن جهت که خودم بازیگر بودم. البته امسال، آثار خیابانی بسیار پیشرفته‌تر و حرفه‌ای‌تر شده بودند. بچه‌ها ماهرانه کار می‌کنند و من، چه به‌عنوان کارگردان و چه بازیگر، همچنان در حال تجربه‌ای عالی هستم. به‌عنوان یک بچه‌ تئاتر شهرستانی دوست دارم بیشتر به تئاتر شهرستان‌ها بها داده شود. ما به جشنواره می‌آییم تا دیده شویم؛ چون در شهر خودمان جای دیده‌ شدن نداریم.

وی ادامه داد: جشنواره‌های تئاتر بر تقویت پاتوق‌های هنری‌ می‌افزایند و در نهایت باعث تقویت تئاتر استان می‌شوند. وقتی ما بچه‌های شهرستانی کنار هم، کارهای یکدیگر را می‌بینیم، انگیزه می‌گیریم. تئاتر امسال من، نسبت به پارسال بسیار قوی‌تر شده و این ناشی از همین دیدن‌ها و حضور در پاتوق‌های هنری است. هرچه گروه‌های شهرستانی بیشتر حضور پیدا کنند، این روند تقویت خواهد شد.

وی با تاکید به اینکه در چند سال گذشته به‌طور مستمر روی تئاتر خیابانی کار کرده است، عنوان کرد: موضوعاتی که کار کرده‌ام همیشه بیرونی و مخاطب‌محور بوده است. سال گذشته نمایشی داشتم درباره‌ یک زن دوره‌گرد که آش می‌فروخت. می‌توانم با جرأت بگویم همان روز اجرا در جشنواره میلیون‌ها تومان آش فروختم! حتی بیشتر از فروش بلیت نمایش‌ها. داورها تصور می‌کردند هدفم فروش است اما هدفم این نبود. این اتفاق به سبب پتانسیل تئاتر خیابانی در برقراری ارتباط نزدیک با مخاطب به‌وقوع پیوست، مردم از کار خوششان آمد و از همان روز اول فروش بالا رفت.

کار خیابانی اگر درست اجرا شود، خودش درآمدش را درمی‌آورد

هنرخواه ادامه داد: من موضوع دفاع مقدس را نیز به‌صورت خیابانی اجرا کرده‌ام. برای مثال نقش مادر شهیدی را داشتم که خاطرات سختش را تعریف می‌کرد. حتی در شهرستان خودمان خواف، مردم از اجرای خیابانی حمایت می‌کنند. گاهی وقت‌ها فقط با پهن کردن یک پارچه مردم پول می‌ریختند و کمک می‌کردند. یکبار یک نفر رد شد و یک دسته صدتومانی روی پارچه گذاشت و رفت؛ فقط چون خوشش آمده بود. اگر کار خیابانی درست اجرا شود، خودش درآمدش را درمی‌آورد؛ این بچه‌ها هم که ساز می‌زنند، مردم داوطلبانه برایشان پول می‌گذارند.

این کارگردان تئاتر درباره حمایت از بچه‌های تئاتر شهرستان، تاکید کرد: خودم جزو کسانی هستم که زیاد به داوری منصفانه  جشنواره‌های استانی خوشبین نیستم چون همیشه فکر می‌کنم بچه‌های مشهد در این داوری‌ها بیشتر دیده می‌شوند؛ این ذهنیت غالب ما شهرستانی‌ها شده است. وقتی نتایج و آرا اعلام می‌شود، می‌بینیم بیشتر گروه‌های مشهدی تجلیل می‌شوند و همین کمی دلمان را می‌شکند. یک مدت تصمیم گرفتم دیگر شرکت نکنم، اما دل تئاتری آدم نمی‌گذارد. امیدوارم شاهد شکوفایی و درخشش هرچه بیش‌تر تئاتر شهرستان باشیم.

انتهای پیام