مجتبی بیرانوند، یکشنبه ۲۵ آبان‌ در دیدار با مدیرعامل شرکت مهندسی آب و فاضلاب کشور، اظهار کرد: متأسفانه ۴۸ درصد شهر نهاوند هنوز از سیستم سنتی فاضلاب استفاده می‌کند. برخی چاه‌های جذبی به مسیرهایی هدایت شده‌اند که رودخانه نیستند و تنها در فصل بارندگی آب دارند، اما اکنون تبدیل به محل رهاسازی فاضلاب شده‌اند؛ به‌گونه‌ای که انگار یک سراب در شهر جاری است و فاضلاب در سطح شهر حرکت می‌کند.

بیرانوند تصریح کرد: بخش زیادی از فاضلاب از طریق چاه‌های جذبی دفع می‌شود و تانکرهای جمع‌آوری نیز انتقال آن را انجام می‌دهند. پیش از این برخی اجازه تخلیه فاضلاب در سایت‌های تعیین‌شده را نمی‌دادند و همین امر باعث شده بود فاضلاب در حاشیه راه‌های روستایی و معابر اصلی رهاسازی شود که سلامت مردم را به خطر می‌انداخت؛ اما با ورود مدیرعامل شرکت آبفا استان، این مشکل تا حد زیادی برطرف شد.

وی یکی از چالش‌های جدی را استفاده برخی افراد فرصت‌طلب از آب آلوده برای کشت سبزیجات عنوان کرد و گفت: بارها در قالب موضوعات امنیت غذایی ورود کردیم و کارشناسان صراحتاً اعلام کردند این نوع کشت تأییدشده نیست، اما همچنان انجام می‌شود و چهره‌ای نگران‌کننده ایجاد کرده است.

فرماندار نهاوند با اشاره به اقدامات انجام‌شده است، خاطرنشان کرد: تا امروز ۱۱۴ کیلومتر از شبکه فاضلاب نهاوند اجرا شده، اما هنوز ۴۸ درصد معادل ۹۶ کیلومتر باقی است. همچنین برای تکمیل پروژه به سه دستگاه پمپ نیاز داریم. مجموع اعتبار موردنیاز برای این بخش حدود ۸۰۰ میلیارد تومان است.

بیرانوند ادامه داد: در کنار آن، ساماندهی شبکه فاضلاب شهرهایی مانند فیروزان، گیان و برزول، نیز ضروری است که به حدود ۶۰ کیلومتر شبکه و ۳۰۰ میلیارد تومان اعتبار نیاز دارند.

وی همچنین به وضعیت یکی از روستاهای واقع در حریم رودخانه سراب گاماسیاب اشاره کرد و گفت: به دلیل نبود سامان‌دهی، فاضلاب این روستا به‌صورت آزاد وارد رودخانه می‌شود. با توجه به اینکه این بخش شامل ۳۱ روستا است، مطالعه و اجرای ۱۲۰ کیلومتر شبکه به همراه تعیین تکلیف تصفیه‌خانه ضروری است.

فرماندار نهاوند با اشاره به ضرورت ساماندهی مخازن آب روستاهای این شهرستان، اظهار کرد: برای حصارکشی مخازن آب روستاها حدود ۸۰ میلیارد تومان و برای چهار شهر شهرستان نیز ۲۰ میلیارد تومان اعتبار نیاز است.

بیرانوند تأکید کرد: تکمیل این پروژه‌ها برای حفظ سلامت مردم، جلوگیری از آلودگی محیط‌زیست و ساماندهی وضعیت فاضلاب شهرستان ضروری است و نیازمند تأمین اعتبارات لازم هستیم.

۵۰ روستای نهاوند در وضعیت تنش آبی

نماینده مردم نهاوند در مجلس شورای اسلامی نیز در این جلسه از تنش آبی در ۵۰ روستای این شهرستان خبر داد. 

علیرضا نثاری با تأکید بر ضرورت «تحرک جدی» و «تزریق اعتبارات سنگین» در حوزه آب و فاضلاب شهرستان، اظهار کرد: فاضلاب شهر نهاوند و بخش قابل توجهی از پروژه‌های مرتبط با آب، نیازمند تصمیمات سریع و تخصیص اعتبارات ویژه هستند.

وی با اشاره به اینکه حدود ۵۰ تا ۶۰ روستای شهرستان در آستانه ورود به وضعیت بحرانی قرار دارند، تصریح کرد: یکی از علل این شرایط آن است که نهاوند در گذشته از نظر منابع آبی وضعیت خوبی داشته و همین موضوع باعث شد تکمیل پروژه‌ها با کم‌توجهی مواجه شود.

نثاری، تکمیل طرح فاضلاب شهر نهاوند را نیازمند اعتبارات بسیار بیشتر از ارقام مورد اشاره دانست و مطرح کرد: ۵ یا ۱۰ یا ۱۵ میلیارد تومان پروژه فاضلاب نهاوند را تکان نمی‌دهد. این طرح برای جمع‌آوری روش‌های سنتی، افزایش بهره‌وری و استفاده هدفمند از پساب اجرا می‌شود. 

نماینده نهاوند در مجلس، موضوع مجتمع آبرسانی گاماسیاب، تصفیه‌خانه گاماسیان و تصفیه‌خانه شهر گیان را از دیگر موارد نیازمند اقدام جدی دانست و گفت: تصفیه‌خانه گاماسیان سال‌هاست درگیر انتقال یک دستگاه است و هنوز به نتیجه نرسیده. پروژه گیان هم در دست اقدام است اما کافی نیست.

نثاری با اشاره به ضرورت ورود تخصصی به حوزه روستایی، ادامه داد: حفر چاه، اصلاح شبکه و تجهیز فوری روستاها ضروری است. اکنون شاید ۵۰ روستا نیازمند تجهیزات باشند.

وی همچنین با اشاره به مشکلات موجود در تأمین شناورها، تصریح کرد: وقتی یک شناور می‌سوزد، ۲۴ تا ۷۲ ساعت طول می‌کشد تا تعویض شود و مردم دچار بی‌آبی می‌شوند. درخواست ما این است که یک دستگاه جرثقیل حتماً به شرکت آب و فاضلاب نهاوند تخصیص پیدا کند.

وی تکمیل فاضلاب و تصفیه‌خانه‌ها در چهار شهر شهرستان، شهرک حیدری و محلاتی همچون جوادیه، مهدیه و دکتر حسابی و همچنین شهرهای فیروزان و گیان را ضروری دانست و بیان کرد: حصارکشی و دیوارکشی چاه‌های آب در نهاوند، فیروزان، گیان و روستاهای بزرگ مانند دهفول باید در قالب یک طرح استراتژیک دنبال شود.

نثاری تأکید کرد: برای جلوگیری از تبدیل شدن تنش آبی به بحران، نیازمند تصمیمات سریع، اعتبارات کافی و نگاه اولویت‌دار به شهرستان نهاوند هستیم.

انتهای پیام