عصر ایران: یک بمب افکن بی-۵۲اچ استراتوفورترس (B-۵۲H Stratofortress) به تازگی بر فراز دره اوونز کالیفرنیا مشاهده شد که به نظر می رسد حامل موشک جدید کروز هسته ای رادارگریز AGM-۱۸۱ Long-Range Standoff (LRSO) بود.

این نخستین باری است که این موشک به صورت عمومی رویت و تصویربرداری شده است. عکاس هوانوردی، ایان رکیو، توانست عکس های واضحی از دو موشک ناشناس نصب شده زیر بال راست هواپیما بگیرد که بر اساس گزارش ها، دارای شباهت های کلیدی با طرح های اولیه LRSO بودند. موشک ها روی پایه پرتاب چندگانه زیر بال نصب شده بودند.

مشخصات و فناوری موشک پیشرفته هسته ای

موشک های رویت شده دارای ویژگی هایی مانند بال های تاشونده، دم به شکل T معکوس و یک بدنه گوه ای شکل با زاویه تند بودند که با تصاویر قبلی AGM-181A LRSO مطابقت داشتند. این موشک تقریبا 6 متر طول دارد و برای تقویت قابلیت های رادارگریزی از مواد کامپوزیت استفاده می کند.

سیستم هدایتی و اویونیک آن برای دقت بالا در محیط های چالش برانگیز طراحی شده است. موشک LRSO قرار است جایگزین موشک قدیمی تر AGM-86B Air-Launched Cruise Missile (ALCM) شود. این موشک با هدف پرتاب از فاصله بسیار دور، فراتر از پدافندهای دشمن، ساخته شده است.

اگرچه نیروی هوایی آمریکا هویت این سلاح را تایید نکرده است، اما این مشاهده با برنامه آزمایش پروازی مداوم LRSO همسو است.

برتری ها و ویژگی های رادارگریزی

موشک LRSO چندین مزیت عمده نسبت به مدل قدیمی AGM-86B دارد؛ از جمله برد طولانی تر، رادارگریزی بهتر و سیستم های هدایت به روز شده که آن را قادر می سازد تا سامانه های پدافند هوایی را دور بزند و از فاصله دورتری حمله کند.

این موشک برای رسیدن به ویژگی رادارگریزی پیشرفته از یک سطح مقطع راداری کوچک تر استفاده می کند که با مواد کامپوزیت پیشرفته و پوشش های خاص به دست آمده است. افزون بر این، موشک LRSO مجهز به اقدامات متقابل الکترونیکی داخلی است که برای اخلال در رادار و دستگاه های ردیابی دشمن طراحی شده و رهگیری آن را دشوارتر می سازد.

انتظار می رود این موشک با استفاده از یک پیشرانه هواتنفس، با سرعت فروصوت پرواز کند. یک پیشرانه هواتنفس، شبیه به مدل قبلی، هوا را از اتمسفر می گیرد تا برای احتراق با سوخت مخلوط کند.

نقش راهبردی و برنامه زمان بندی

این برنامه به عنوان یک تلاش حیاتی برای مدرن سازی سه گانه هسته ای آمریکا تلقی می شود و بمب افکن های آمریکایی را قادر می سازد تا از فاصله دور، ضمن گریز از سیستم های پیشرفته پدافند هوایی، به اهداف راهبردی به خوبی محافظت شده حمله کنند.

موشک AGM-181 LRSO با هر دو بمب افکن بی-52اچ و بمب افکن رادارگریز نسل بعدی بی-21 ریدر سازگار خواهد بود. شرکت ریتیان از سال 2020 پیمانکار اصلی این پروژه بوده است. نیروی هوایی آمریکا قصد دارد حدود 1020 فروند از این موشک ها را تا سال 2030 جایگزین موشک های AGM-86B کند. تولید کم حجم LRSO برای سال 2027 و استقرار آن تا پایان دهه جاری برنامه ریزی شده است. کل برنامه حدود 16 میلیارد دلار و هزینه هر موشک تقریبا 14 میلیون دلار برآورد شده است.

تحلیلگران خاطرنشان کردند که زمان این پرواز آزمایشی که تنها چند روز پس از اعلام آزمایش های جدید موشک کروز هسته ای بوروستنیک روسیه توسط ولادیمیر پوتین، رئیس جمهور روسیه، رخ داد، ممکن است فقط یک تصادف باشد.

با این حال، مقایسه این دو موشک، بینش مفیدی در مورد نقش های راهبردی آنها ارائه می دهد. موشک LRSO برای دقت و رادارگریز طراحی شده است، در حالی که بوروستنیک روسیه از پیشرانه هسته ای استفاده می کند و طبق گزارش ها بردی نامحدود دارد.

این قابلیت های پیشرفته، فرصت ها و چالش های خاصی را برای راهبردهای دفاعی هر دو کشور (آمریکا و روسیه) ایجاد می کند. ناظران نظامی بر این باورند که قابل مشاهده بودن آزمایش موشک آمریکایی در روز روشن، احتمالا نمایشی از توانمندی های آن بوده است. برخی تحلیلگران این نمایش علنی را نشانه ای از دستیابی برنامه به مراحل عملیاتی مهم تفسیر می کنند.