محمود کریمیان تولیدکننده صنعت نوشت‌افزار در گفت‌وگو با خبرنگار مهر، گفت: یکی از مسائلی که در صنعت نوشت‌افزار به چشم می‌خورد، موضوع محتواهای محصولات است. به این معنا که وقتی محتوای دفاتر و دیگر محصولات تولید و چاپ می‌شود، باید همسو با ارزش‌های ملی و فرهنگی باشد. در غیر این صورت، چاپ محتواهای مغایر با این ارزش‌ها تنها هدر دادن منابع کاغذ و سرمایه به شمار می‌آید.

وی ادامه داد: دیگر چالشی که وجود دارد این است که تقریباً میان ۷۰ تا ۸۰ درصد از محصولات موجود در بازار، دارای محتوای نامناسب یا مغایر هستند. حتی اگر بخشی از آنها بی‌طرف باشد و آسیبی هم نرساند، درصد قابل‌توجهی از محتواها کاملاً ناهنجار و آسیب‌زا بوده که خطرات خاص خود را به همراه دارد. این نکته مهمی است که در حوزه محتوا و تولید محصولات باید جدی‌تر به آن پرداخته شود.

این تولیدکننده گفت: چالش اصلی بعدی که معمولاً همه به آن اشاره می‌کنند، موضوع مواد اولیه و قیمت‌هایی است که تقریباً به صورت روزانه در حال تغییر هستند. این موضوع باعث می‌شود که مدیریت تولید بسیار پیچیده شود. از طرف دیگر، فرسودگی تجهیزات تولیدی در کشور و نبود کاغذ مناسب داخلی نیز از جمله چالش‌های تکنیکی تولید به شمار می‌آیند. البته، این موارد در ایران به نوعی به مسائل استاندارد تبدیل شده‌اند و چندان دور از انتظار نیستند.

وی یادآور شد: تمام این مسائل بدون توجه به بخش اول که محتوای تولیدات است، بی‌اثر خواهند بود. حتی اگر بهترین کیفیت مواد اولیه یا باکیفیت‌ترین کاغذ را هم داشته باشید، اگر محتوا همسو با ارزش‌ها و معیارهای درست نباشد، به نتیجه مطلوب نخواهد رسید. برای من، کیفیت متوسط کاغذی که محتوای صحیح و ارزشمندی بر آن ارائه شود، بسیار ارزشمندتر از یک کاغذ بی‌نقص اما محتوای نامناسب است. به همین دلیل، ما در تولیدات خود اولویت‌مان را به محتوای صحیح اختصاص می‌دهیم. پس از آن، برای این محتوای ارزشمند، تصویرسازی، طراحی و دیگر عناصر تولید را پیش می‌بریم تا نتیجه‌ای کامل و هماهنگ حاصل شود.

کریمیان گفت: دولت باید تدابیر و سیاست‌هایی اتخاذ کند تا وضعیت واردات کاغذ سر و سامان پیدا کند. همچنین ضروری است به حمایت از کارخانه‌هایی که در داخل کشور مشغول به تولید کاغذ هستند، توجه بیشتری شود. بسیاری از این کارخانه‌ها به تولید کاغذهایی مثل پشت طوسی روی آورده‌اند که بیشتر در صنایع غذایی و بسته‌بندی کاربرد دارد، اما همچنان قادر به تولید کاغذ درجه یک سفید تحریر نیستند. این موضوع چالش‌های خاص خود را دارد که اهل فن باید دلایل آن را بررسی کنند.

وی افزود: با وجود گذشت سال‌ها، سرمایه‌گذاری کافی در این حوزه صورت نگرفته است، در حالی که فرآیند تولید کاغذ از نظر فناوری چندان پیچیده و دور از دسترس به نظر نمی‌رسد. دولت نیز باید برای واردات این محصول سیستمی کارآمدتر ایجاد کند تا این مشکلات حل شود.

این تولیدکننده خاطرنشان کرد: در حال حاضر، کمبود کاغذ در کشور وجود ندارد، زیرا واردات آن به وفور صورت می‌گیرد. با این حال مشکل اصلی به قیمت ارز و نوسانات آن برمی‌گردد. این تغییرات مداوم روی هزینه‌های تولید تأثیر گذاشته و امکان افزایش سریع و متناسب قیمت محصولات را از تولیدکنندگان سلب کرده است. در نتیجه، زمانی که محصول به فروش می‌رسد، پول به دست آمده دیگر هم‌پای هزینه‌ها نیست. این وضعیت نه تنها در صنعت کاغذ بلکه در بسیاری از صنایع دیگر نیز مشاهده می‌شود و تقریباً همه با این چالش مواجه‌اند.