به گزارش خبرگزاری اقتصاد ایران  به نقل از ایرنا،یافته‌های جدید پژوهشگران نشان می‌دهد که انجام کارهای داوطلبانه یا کمک به دیگران، حتی در قالب کارهای ساده روزمره، می‌تواند روند پیری شناختی را ۱۵ تا ۲۰ درصد کُند کند. این نتایج حاصل مطالعه‌ای وسیع و طولانی‌مدت است که ارتباطات اجتماعی معنادار را به‌عنوان عاملی مؤثر در سلامت مغز معرفی می‌کند.

پژوهش ۲۰ ساله بر تأثیر کمک به دیگران

این پژوهش که در آن بیش از ۳۰ هزار بزرگسال آمریکایی طی دو دهه بررسی شدند، نشان داد افرادی که به‌طور منظم به دیگران کمک می‌کردند، چه به‌صورت داوطلبانه و چه به‌طور غیررسمی، کاهش شناختی کمتری در روند پیری تجربه کردند. جالب اینکه بیشترین اثر مثبت در افرادی مشاهده شد که تنها دو تا چهار ساعت در هفته را به کمک به دیگران اختصاص می‌دادند. این کمک‌ها می‌تواند شامل امور ساده‌ای مانند رساندن همسایگان به پزشک یا نگهداری از نوه‌ها باشد.

دیدگاه پژوهشگران: حمایت‌های روزمره و تأثیرات ماندگار

سرپرست این تحقیق، سی هوانگ هان، توضیح می‌دهد که فعالیت‌های حمایتی، چه به‌صورت رسمی و چه غیررسمی، می‌توانند تأثیرات شناختی مثبتی داشته باشند. جالب است که این تأثیرات تنها به اثرات کوتاه‌مدت محدود نمی‌شود، بلکه با تداوم مشارکت، اثرات آن به‌صورت تجمعی بیشتر می‌شود.

کمک‌های غیررسمی: تأثیر برابر با داوطلبانه‌های رسمی

این مطالعه از اولین پژوهش‌هایی است که هم‌زمان کمک‌های داوطلبانه رسمی و کارهای غیررسمی روزمره مانند کمک به همسایگان یا مراقبت از نوه‌ها را بررسی کرده است. برخلاف تصور رایج که کمک‌های غیررسمی به اندازه داوطلبانه‌های رسمی مؤثر نیستند، یافته‌ها نشان می‌دهند که تأثیرات شناختی این کمک‌ها قابل مقایسه با کارهای داوطلبانه رسمی است.

کاهش استرس و التهاب: سازوکار تأثیر کمک به دیگران

در تحقیق دیگری که به سرپرستی هان انجام شده، نشان داده شده است که فعالیت‌های داوطلبانه می‌توانند با کاهش استرس مزمن، از مغز در برابر آسیب‌های ناشی از التهاب محافظت کنند. این کاهش استرس و التهاب به نوبه خود به حفظ و تقویت سلامت مغز کمک می‌کند.

تداوم مشارکت سالمندان: کلید سلامت مغز

این پژوهش تأکید می‌کند که حتی پس از آغاز زوال شناختی، بسیاری از سالمندان می‌توانند با مشارکت در کمک به دیگران، سلامت مغز خود را حفظ کنند. حتی افرادی که از سلامت جسمانی مطلوبی برخوردار نیستند، همچنان می‌توانند از فرصت‌های کمک به اطرافیان بهره‌مند شوند. تداوم در این نوع فعالیت‌ها می‌تواند به بهبود ارتباطات اجتماعی و کاهش فرسایش فیزیولوژیک ناشی از استرس کمک کند.

این پژوهش‌ها نشان می‌دهند که کمک به دیگران، نه تنها باعث تقویت روحیه و بهبود روابط اجتماعی می‌شود، بلکه می‌تواند نقش مهمی در حفظ سلامت مغز و کاهش زوال شناختی ایفا کند. بنابراین، مشارکت در فعالیت‌های داوطلبانه و حتی کمک‌های ساده روزمره می‌تواند راهی مؤثر برای سالمندان باشد تا از این طریق، سلامت شناختی خود را بهبود بخشند و روند پیری را کُند کنند.