مراسم این روز برای اولین‌بار در سال ۲۰۱۴ برگزار شد. این روز به افزایش درک روندهای شهری، تقویت همکاری بین ملت‌ها، تلاش‌های جهانی برای ساختن شهرهای عادلانه، مرفه، تاب‌آور و فراگیر کمک می‌کند و شرایط زندگی و کیفیت زندگی بهتری برای جوامع فراهم خواهد کرد.

مراسم جهانی سال جاری در شهر بوگوتا کلمبیا، با موضوع «شهرهای هوشمند مردم‌محور» برگزار خواهد شد. این رویداد بر چگونگی استفاده از تصمیم‌گیری مبتنی بر داده، فناوری و هوش مصنوعی برای بهبود زندگی شهری و کمک به شهرها برای رهایی از شوک‌ها و بحران‌های فعلی و همچنین بر ابتکاراتی که شهرهای هوشمند را شهروندمحورتر و مشارکتی‌تر می‌کند، تاکید دارد.

در واقع، شهرها باید به فضاهایی تبدیل شوند که در آنها زیبایی و احساسات به اشکال بی‌شماری نمایان شوند، افراد مسن و جوان در کنار هم به راحتی زندگی کنند و فضایی ایجاد شود که هم الهام‌بخش و هم انسانی باشد.

موضوع سال جاری، نشان‌دهنده‌ درک فزاینده‌ای از این موضوع است که فناوری‌های دیجیتال در حال تغییر زندگی شهری در سراسر جهان هستند. فناوری‌های دیجیتال شکل نحوه‌ طراحی، برنامه‌ریزی، مدیریت و اداره‌ شهرها را تغییر می‌دهند و فرصت‌های گسترده‌ای را برای کارآمدتر، فراگیرتر و پاسخگوتر کردن آن‌ها ارائه می‌دهند. تمرکز بر ساخت «شهرهای هوشمند مردم‌محور» بر اهمیت اتخاذ راه‌حل‌های دیجیتال و مبتنی بر داده برای بهبود خدمات، رسیدگی به چالش‌های شهری و افزایش کیفیت زندگی تاکید دارد.

شهرهای هوشمند مردم‌محور 

طبق گزارش اسویک بلاگ، شهر هوشمند، تغییری مانند اتوبوس‌های قابل اعتماد، خیابان‌های امن‌تر، خدمات قابل دسترس و هشدارهای سریع‌تر در مورد بلایای طبیعی است و سازمان ملل متحد نیز در سال ۲۰۲۵، تمرکز خود را بر استفاده از داده‌ها، ابزارهای دیجیتال و هوش مصنوعی برای بهبود زندگی همه، به ویژه گروه‌های آسیب‌پذیر قرار داده است.

پیام اصلی «جوامع توانمند، شهرهای مرفه» تاکید می‌کند که رفاه واقعی شهری، زمانی حاصل می‌شود که جوامع آگاه، مشارکتی و خوداتکا باشند. در زمانی که تمام جهان به سرعت به سمت شهرنشینی حرکت می‌کند، این روز به فرصتی برای خوداندیشی تبدیل شده است؛ «آیا شهرهای ما فقط به‌عنوان جنگلی از بتن و زرق و برق گسترش می‌یابند، یا اینکه حساسیت، فرهنگ، تعادل محیطی و هماهنگی اجتماعی انسان را پرورش می‌دهند؟».

هند و مدل جدیدی از شهرنشینی

هند، مدل جدیدی از شهرنشینی ارائه کرده است که رشد شهری را نه فقط با زیرساخت‌های فیزیکی، بلکه با ارزش‌های انسانی و مشارکت شهروندان نیز پیوند می‌دهد. هند طرح‌هایی ارائه کرده است که نشان می‌دهد، وقتی شفافیت و مشارکت عمومی به بخش جدایی‌ناپذیر حکومت تبدیل شوند، توسعه نه فقط در آمار، بلکه در زندگی مردم نیز آشکار می‌شود.

شهرنشینی فقط مربوط به ساختمان‌های بلند، جاده‌های عریض یا بازارهای پر زرق و برق نیست، بلکه فرآیند اجتماعی زنده است که کیفیت زندگی، تفکر و رفتار را در بر می‌گیرد. شهرها، فرصت‌هایی برای اشتغال، آموزش، مراقبت‌های بهداشتی و آسایش به بشر ارائه کردند، با این حال، آلودگی، شلوغی، استرس، جرم، نابرابری و انزوای عاطفی را نیز به همراه داشتند. امروزه هر شهر بزرگی در آرزوی هوای تازه، آب پاک و زندگی آرام است. به نام توسعه، طبیعت در حال تخریب و همراه با پیشرفت مادی، خستگی ذهنی رو به افزایش است.

شهرهای باستانی هند فقط مراکز تجارت یا سیاست نبودند آنها آزمایشگاه‌های زنده‌ای از فرهنگ، معنویت و همزیستی بودند. برای آنها، شهر فقط مکانی برای زندگی نبود، بلکه خود راهی برای زندگی بود. اگر شهرهای مدرن می‌توانستند بار دیگر این ارزش‌های جاودانه را بپذیرند، نه فقط مدرن، بلکه انسانی نیز می‌شدند.

شهرنشینی در غرب

در غرب، شهرنشینی از نظر فناوری و راحتی به اوج قابل‌توجهی رسیده اما اغلب کمبود گرمی و ارتباط عاطفی انسانی وجود دارد. اگر هند در ترکیب انسانیت، محیط زیست و فرهنگ در رشد شهری خود موفق شود، می‌تواند الگویی به جهان ارائه دهد. شهرها تنها زمانی واقعا زنده خواهند شد که ساکنان آنها از نظر زیست‌محیطی آگاه، از نظر اجتماعی مسئول و از نظر عاطفی متعهد باشند. جلوگیری از آلودگی، افزایش فضای سبز، تبدیل پاکیزگی به شیوه زندگی، تامین مسکن آبرومند برای فقرا و تقویت مشارکت عمومی اینها مسیرهای واقعی برای توسعه واقعی شهری هستند.

 بر اساس گزارش اونیو میل، شهرها امروزه دیگر فقط محل زندگی نیستند؛ آنها به مراکز مصرف‌گرایی و رقابت تبدیل شده‌اند. مدرنیته، راحتی را به ارمغان آورده اما رنگ فرهنگ، تاریخ و سنت را کمرنگ کرده است. چهارراه‌هایی که زمانی میزبان گفت‌وگو و همدلی بودند، اکنون با سر و صدای ماشین‌ها و عجله طنین‌انداز می‌شوند. برای نسل جدید، شهرها نمادهای زرق و برق، مشاغل و فرصت‌ها و نه حامل میراث و روح هستند.

این موضوع، این سوال را عمیق‌تر می‌کند که «آیا توسعه فقط به معنای ساختمان‌های بلند، جاده‌های پهن و مراکز خرید است یا باید شامل گرمی روابط، نبض فرهنگ و خاطره زنده تاریخ نیز باشد؟».

انتهای پیام