به گزارش خبرگزاری مهر، امیرسعید ایروانی سفیر و نماینده دائم ایران نزد سازمان ملل روز جمعه به وقت محلی گفت: امروز، منشور ملل متحد که اساس حقوق بین‌الملل و چندجانبه‌گرایی را تشکیل می‌دهد، در معرض آزمونی جدی به‌واسطه تداوم اقدامات تجاوزکارانه، بی‌کیفرمانی، و سوء‌استفاده سیاسی از سازوکارهای آن قرار گرفته است. در این میان، دو نمونه فاحش، مستلزم توجه ویژه شورای امنیت است. نخست، اقدامات تجاوزکارانه‌ای که از سوی رژیم صهیونیستی علیه کشورهای منطقه، از جمله کشور من، صورت گرفته است. در تاریخ ۱۳ ژوئن ۲۰۲۵، رژیم صهیونیستی با حمایت مستقیم و مشارکت ایالات متحده آمریکا، جنگی گسترده و بدون هیچ‌گونه تحریک قبلی علیه جمهوری اسلامی ایران آغاز کرد. تداوم سکوت و قصور شورا در واکنش به چنین نقض‌های فاحشی، نه‌تنها به متجاوزان جسارت می‌بخشد، بلکه بنیان منشور ملل متحد را به‌شدت تضعیف می‌کند.

وی افزود: دومین مورد، که به همان اندازه نگران‌کننده است، سوء‌استفاده عامدانه از اختیارات شورای امنیت از سوی سه کشور اروپایی عضو برجام است که تحت فشار و هدایت ایالات متحده اقدام نموده‌اند. تلاش نافرجام آنان برای فعال‌سازی سازوکار موسوم به «اسنپ‌بک» ذیل قطعنامه ۲۲۳۱ (۲۰۱۵)، که اقدامی بی‌اساس و غیرقانونی برای بازاعمال قطعنامه‌های تحریمی خاتمه‌یافته علیه ایران بود، نقض آشکار روندهای مقرر و مغایر با متن و روح هر دو سند یعنی قطعنامه ۲۲۳۱ و برجام است. این اقدام سیاسی و مغرضانه، که قاطعانه از سوی شماری از اعضای شورا از جمله دو عضو دائم آن و نیز جامعه بین‌المللی گسترده‌تر، به‌ویژه ۱۲۱ کشور عضو جنبش عدم تعهد رد شده است، فاقد هرگونه وجاهت یا اعتبار حقوقی بوده و از این‌رو، باطل و بلااثر است.

دیپلمات ارشد جمهوری اسلامی ایران در سازمان ملل تصریح کرد: در چنین شرایطی، فرسایش اعتماد به سازمان ملل متحد نه از اصول آن، بلکه از ناتوانی در اجرای صادقانه و بی‌طرفانه همان اصول ناشی می‌شود. هنگامی که تجاوز بدون مجازات باقی می‌ماند و یک‌جانبه‌گرایی جایگزین گفت‌وگو و چندجانبه‌گرایی می‌گردد، منشور معنای خود را از دست می‌دهد و اعتبار شورای امنیت متزلزل می‌شود.

ایروانی تاکید کرد: برای بازسازی اعتماد، کشورهای عضو سازمان ملل متحد باید بر برتری منشور تأکید مجدد ورزند و بار دیگر به چندجانبه‌گرایی اصیل مبتنی بر برابری، احترام متقابل و حاکمیت قانون متعهد شوند. شورای امنیت به‌طور خاص باید مسئولیت اصلی خود را به‌گونه‌ای بی‌طرفانه، مؤثر و بدون رویکرد گزینشی ایفا کند و اطمینان یابد که هیچ عضوی، حتی اگر قدرتمند باشد، نتواند این نهاد را برای مقاصد سیاسی یا یک‌جانبه مورد سوء‌استفاده یا دغل‌ورزی قرار دهد.