خبرگزاری مهر، گروه بین الملل: رژیم صهیونیستی به سرکردگی بنیامین نتانیاهو طرح ترامپ درباره غزه را گامی قاطع برای تضمین امنیت بلندمدت خود می‌داند؛ جایی که خلع سلاح کامل مقاومت و عدم بازگشت تهدیدات نظامی، پیش‌شرط خروج تدریجی نیروهای رژیم صهیونیستی از غزه است. نتانیاهو در کنفرانس مطبوعاتی کاخ سفید در ۲۹ سپتامبر ۲۰۲۵، تأکید کرد که غزه با حفظ حریم امنیتی دائمی باید به «منطقه‌ای بدون سلاح» تبدیل شود. در مقابل، حماس این طرح را نه به عنوان پایان اشغال، بلکه به عنوان ادامه سلطه رژیم صهیونیستی تفسیر می‌کند.

رهبران حماس در دوحه و استانبول با اشاره به عدم تضمین خروج کامل ارتش رژیم صهیونیستی و نقش محدود تشکیلات خودگردان فلسطین، آن را «فرصتی برای مذاکره» می‌دانند. این اختلافات که ریشه در تجربیات تاریخی مانند شکست آتش‌بس‌های ۲۰۲۳ و ۲۰۲۵ دارد، آتش‌بس را به توافقی شکننده تبدیل کرده است. این قرائت‌های متضاد، نه تنها پیشرفت به فاز دوم طرح را متوقف می‌سازد، بلکه زمینه‌ساز تنش‌های جدید می‌شود، جایی که رژیم صهیونیستی برای توجیه مواضع خود، از رسانه‌ها و دیپلماسی بهره می‌برد. در نهایت، این آتش‌بس بیش از آنکه صلح‌آمیز باشد، موقتی و پر ریسک به نظر می‌رسد.

بهانه جویی؛ سیاست همیشگی رژیم صهیونیستی برای شکست صلح

یکی از نقاط بحرانی در اجرای آتش‌بس غزه، بهانه‌جویی‌های مکرر رژیم صهیونیستی در خصوص تحویل جنازه های اسرای صهیونیست است. بر اساس توافق فاز اول طرح ترامپ، جنبش حماس موظف به بازگرداندن اجساد ۲۸ اسیر مرده تا ۱۳ اکتبر ۲۰۲۵ بود، اما ۹ مورد تحویل شده و بقیه در میان ویرانه‌های غزه مدفون مانده‌اند. حماس اعلام کرده است که نیاز به تجهیزات تخصصی برای کاوش در آوارهای ناشی از بمباران‌های رژیم صهیونیستی دارد، اما رژیم صهیونیستی این موضوع را به عنوان «عدم تعهد» تفسیر کرده و از بازگشایی گذرگاه رفح برای کمک‌های بشردوستانه طفره می رود.

این رویکرد که توسط نتانیاهو به عنوان «اقدام دفاعی» توجیه می‌شود، نه تنها نقض توافق است، بلکه رنج غیرنظامیان غزه را تشدید می‌کند؛ جایی که سازمان ملل هشدار داده قحطی در حال گسترش است. حماس هم رژیم صهیونیستی را متهم به ارسال پیکرهای نامرتبط یا دست‌بسته فلسطینیان می‌کند و این چرخه، اوضاع را پیچیده می سازد. بهانه‌جویی‌های رژیم صهیونیستی ریشه در استراتژی این رژیم برای حفظ اهرم‌های مذاکراتی دارد و نشان‌دهنده عدم تمایل واقعی به اعتمادسازی است. در حالی که خانواده‌های اسرای رژیم صهیونیستی در تل‌آویو تظاهرات می‌کنند، ساکنان غزه با بحران انسانی روبرو هستند. چنین تناقضاتی آتش‌بس را به بازی سیاسی تبدیل کرده و امید به صلح پایدار را کم‌رنگ می‌سازد، زیرا هر تأخیری زمینه‌ساز نقض احتمالی توافق می‌شود.

خلع سلاح مقاومت؛ رؤیای باطل رژیم صهیونیستی

چالش خلع سلاح حماس به عنوان هسته مرکزی فاز دوم طرح ترامپ، یکی از موانع اصلی برای تضمین آتش‌بس غزه در میان مدت است. نتانیاهو و ترامپ بر نابودی کامل زیرساخت‌های نظامی حماس، از جمله تونل‌ها و تسلیحات تهاجمی، اصرار دارند در حالی که حماس آن را «تخریب ایدئولوژی مقاومت» می‌خواند و تنها به «غیرفعال‌سازی موقت» رضایت می‌دهد. کارشناسان مانند هیو لاوات از شورای روابط خارجی اروپا هشدار می‌دهند که حماس با هزاران عضو جدید جذب‌شده در طول جنگ، خلع سلاح را بدون تضمین تشکیل دولت فلسطینی رد خواهد کرد. ترامپ در ۱۴ اکتبر ۲۰۲۵ توییت کرد: «اگر خلع سلاح نکنند، ما آن‌ها را خلع سلاح خواهیم کرد و این اتفاق، سریع و شاید خشونت‌آمیز باشد». اما عدم تمایل آمریکا به اعزام نیرو، این تهدید را بی‌اعتبار می‌سازد.

از سوی دیگر، درگیری‌های اخیر جنبش حماس با «ستون پنجم» رژیم صهیونیستی در غزه نشان‌دهنده تلاش برای بازپس‌گیری کنترل است، که با روح خلع سلاح مغایرت دارد. این چالش نه تنها فنی، بلکه سیاسی است. این وضعیت، آتش‌بس را به دوره‌ای گذرا تبدیل می‌کند، جایی که حماس به مانند گذشته تهدید دائمی برای رژیم صهیونیستی باقی می‌ماند.

مبارزه بر سر اداره غزه

آینده اداره غزه پس از آتش‌بس با پیشنهاد کمیته موقت تکنوکرات‌های فلسطینی تحت نظارت «هیئت صلح» به ریاست ترامپ، ابهامات جدی را به همراه دارد. جنبش حماس ادعا می‌کند که از اداره مستقیم کنار می‌کشد، اما نفوذ غیرمستقیم خود را از طریق رهبران محلی حفظ خواهد کرد، در حالی که رژیم صهیونیستی هرگونه نقش برای تشکیلات خودگردان را مشروط به اصلاحات می‌داند. مصر در ۱۴ اکتبر ۲۰۲۵ اعلام کرد ۱۵ تکنوکرات برای اداره موقت انتخاب شده‌اند، اما فقدان اجماع بر سر انتقال قدرت، خلأ حکومتی ایجاد کرده است. نتانیاهو با تأکید بر «اداره غیرنظامی بدون حماس یا تشکیلات فاسد» عملاً وتویی بر فرایندهای سیاسی اعمال می‌کند، که این امر غزه را به زمین بازی قدرت‌های خارجی تبدیل می‌سازد.

بهره سخن

بازسازی غزه به عنوان وعده اصلی طرح ترامپ با چالش‌های عظیم مالی و لجستیکی روبرو است که خوش‌بینی به صلح را خنثی می‌کند. سازمان ملل تخمین می‌زند بیش از ۵۰ میلیون تن آوار، پاکسازی ۲۰ ساله و بازسازی ۸۰ ساله را طلب کند. ترامپ غزه را به «ریویرای خاورمیانه» تشبیه کرده که این طرح با کارشکنی‌های نتانیاهو بیشتر شبیه یک رؤیا است. حماس با حفظ نفوذ خود می‌تواند فرایند بازسازی و اداره را به اهرمی سیاسی تبدیل کند. در نهایت، آتش‌بس فعلی بیش از صلح، توقف موقت جنگ است و بدون پایبندی واقعی رژیم صهیونیستی به تعهداتش، آینده غزه با بحران مواجه خواهد بود.