این بازدید با هدف بررسی علل کاهش نرخ آبستنی در گله میش‌های داشتی، ارزیابی وضعیت مدیریتی، تغذیه‌ای و اصلاح نژادی دام‌ها، و تدوین راهکارهای علمی برای بهبود باروری صورت گرفت.

در جریان این بازدید، ضمن گفت‌وگو با دامدار و بررسی میدانی شرایط نگهداری و تغذیه دام‌ها، نمونه‌برداری‌های آزمایشگاهی و معاینات بالینی انجام شد تا زمینه‌ای برای تصمیم‌گیری‌های دقیق‌تر و ارائه توصیه‌های کاربردی فراهم شود.

خلفی دامدار این روستا در این خصوص به خبرنگار ایسنا گفت: بر اساس آموزش‌ها، میش‌های داشتی گله به دو دسته تقسیم شده‌اند، دسته اول دام‌هایی هستند که علائم فحلی منظم دارند اما پس از هر دوره قوچ‌اندازی با وجود بروز علائم فحلی و جفت‌گیری، آبستن نمی‌شوند و ماه بعد مجدداً علائم فحلی در آن‌ها ظاهر می‌شود.

وی افزود: دسته دوم نیز میش‌هایی هستند که فاصله بین دو فحلی در آن‌ها به ۳ تا ۴ ماه یک‌ بار می‌رسد.

خلفی گفت: از میان ۱۰۰ رأس میش داشتی، تنها ۲۴ رأس آبستن هستند.

جواد احمدپناه رئیس بخش تحقیقات علوم دامی مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی استان ایلام در جریان این بازدید ضمن بررسی دقیق وضعیت مدیریتی، نژادی، تغذیه‌ای و اصلاح نژادی گله به ایسنا گفت: طبق اظهارات دامدار، دام‌ها به دو گروه آبستن و غیرآبستن تقسیم شده‌اند، دام‌های آبستن در جایگاه نگهداری شده و روزانه سه وعده به‌صورت دستی تغذیه می‌شوند.

وی خاطرنشان کرد: دام‌های غیرآبستن نیز روزانه دو نوبت (صبح و عصر) برای چرای آزاد به مرتع برده شده و در غروب به ازای هر رأس دام، ۲۰۰ تا ۳۰۰ گرم کنسانتره دریافت می‌کنند، مکمل‌های معدنی و ویتامینی نیز از طریق آب آشامیدنی به دام‌ها داده می‌شود.

وی افزود: در حدود ۴ سال پیش، دامدار اقدام به جایگزینی قوچ‌های گله با ۵ رأس قوچ سنجابی کرد و تلاقی میان قوچ سنجابی و میش کردی انجام شد. در نسل‌های بعد نیز از دام‌های آمیخته نسل اول به‌عنوان والد استفاده شد.

رئیس بخش تحقیقات علوم دامی مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی استان ایلام ادامه داد: با توجه به عدم رضایت دامدار از روند گله، از ابتدای سال ۱۴۰۴ قوچ‌های سنجابی با قوچ‌های کردی از منطقه میش خاص جایگزین شدند در حال حاضر، پنج رأس قوچ کردی در گله وجود دارد و قوچ‌اندازی دو بار در سال، یکی در اوایل بهار و دیگری در اواخر شهریور و اوایل پاییز انجام می‌شود.

احمدپناه بیان کرد: تغذیه دام‌ها شامل چرای آزاد در مرتع و استفاده از کنسانتره با نسبت‌های ۶۰ به ۴۰ یا ۷۰ به ۳۰ (جو و سبوس) است. دو نمونه از کنسانتره دام‌ها، یکی مربوط به دام داشتی و دیگری مربوط به دام پرواری، جهت آنالیز ترکیبات به آزمایشگاه ارجاع داده شد تا تأثیر تغذیه بر باروری دام‌ها بررسی شود.

وی بیان کرد: به نظر می‌رسد آموزش‌ها و اقدامات انجام شده در این دامداری روند موفقی به خود گرفته است.

احمد مقدسی دامپزشک اعزامی اداره‌کل دامپزشکی استان نیز پس از معاینه بالینی قوچ‌ها و میش‌ها اظهار کرد: علائم بیماری خاصی مشاهده نشده است. که چند بار، چهار تا پنج رأس از دام‌ها دچار لنگش موقت شده‌اند که بدون درمان بهبود یافته‌اند. مقرر شد تیمی مجرب از اداره کل دامپزشکی شهرستان لومار جهت خون‌گیری و نمونه‌برداری از دام‌ها به روستا اعزام شود تا آزمایشات تکمیلی انجام گیرد.

در این بازدید، مقرر شد پس از دریافت نتایج آزمایشات دامپزشکی و آنالیز خوراک، جلسه‌ای تخصصی با حضور کارشناسان برگزار شود تا راهکار جامع و علمی برای رفع مشکل باروری گله تدوین و به دامدار ارائه شود.

انتهای پیام