لزوم اصلاح الگوی کشت و مدیریت هوشمند منابع آب در کشاورزی
اقتصاد ایران: سازمان هواشناسی با ارائه توصیههای راهبردی به مدیران بخش منابع طبیعی اعلام کرد، کاهش بارشهای موثر در ماههای آینده، مدیریت آب، اصلاح زمان کاشت وانتخاب محصولات مقاوم به خشکی را ضروری میکند.
به گزارش خبرگزاری مهر، امروز یکشنبه ۲۷ مهر ۱۴۰۴ در هفتمین نشست ستاد مرکزی مدیریت بحران مخاطرات بخش کشاورزی و منابع طبیعی گفت: براساس پیشبینیها، کشور در پاییز پیشرو با کاهش قابل توجه بارشها و در زمستان با افزایش دمای نیم تا دو درجه بالاتر از میانگین نرمال روبهرو خواهد بود.
هنگامه شیراوند با اشاره به شرایط اقلیمی پیشِرو، افزود: با توجه به روند افزایشی دما و کاهش برف در زمستان، توصیه میشود کشاورزان در زمانبندی کاشت محصولات خود بازنگری کنند تا مراحل حساس رشد گیاه با دورههای بارش مؤثر همزمان شود.
وی اظهار کرد: استفاده از محصولات مقاوم به خشکی و کمنیاز به آب، بهرهگیری از روشهای کمخاکورزی و بیخاکورزی برای حفظ رطوبت خاک و مدیریت دقیقتر آبیاری از جمله راهکارهایی است که میتواند از خسارات ناشی از کمبارشی و گرمایش جلوگیری کند.
شیراوند تصریح کرد: اصلاح الگوی کشت باید با همکاری دستگاههای مرتبط و حمایت از کشاورزان در دستور کار قرار گیرد تا تابآوری بخش کشاورزی در برابر خشکسالی افزایش یابد.
این کارشناس سازمان هواشناسی کشور در ادامه درباره وضعیت بارندگی و دما در فصلهای آینده گفت: بررسی مدلهای اقلیمی نشان میدهد از نیمه آبان تا نیمه آذر بیشترین کاهش بارش در کشور رخ خواهد داد، بهویژه در دامنههای زاگرس و نیمه شمالی کشور و همچنین از نیمه آذر تا نیمه دی، بارشها کمتر از نرمال تا نزدیک نرمال پیشبینی میشود.
وی افزود: میانگین بارش زمستان در محدوده نرمال است، اما دمای هوا بین نیم تا دو درجه سانتیگراد گرمتر از میانگین بلندمدت خواهد بود و این وضعیت موجب میشود بخش عمده بارشها به صورت باران رخ دهد و ذخیره برفی کشور کاهش یابد.
شیراوند ادامه داد: کاهش برف و افزایش دما، به معنای کاهش تغذیه تدریجی منابع آب زیرزمینی و افزایش تبخیر است و از این رو بخشی از بارشهای زمستانه در عمل از دست میرود و اثر آن در بهار و تابستان آینده به شکل کمبود آب و تشدید تنش آبی بروز میکند.
وی با توجه به بحران آبی در کشور بر ضرورت تدوین سیاستهای هماهنگ و بلندمدت در مدیریت منابع آب، تاکید کرد: عبور از این شرایط اقلیمی دشوار تنها با مدیریت سختگیرانه منابع آبی، اصلاح الگوی کشت، حمایت از کشاورزان و برنامهریزی میانمدت و بلندمدت ممکن است.