خبرگزاری مهر، گروه بین الملل: هدف قرار دادن درختان زیتون در فلسطین از سوی رژیم صهیونیستی در طول اشغال ۷۶ ساله این سرزمین به یک استراتژی سیستماتیک تبدیل شده است. حملات اشغالگران به محصولات درخت زیتون که سال‌ها است منبع امرار معاش خانواده‌های فلسطینی بوده و تا امروز ادامه دارد، تأثیرات قابل توجهی بر کشاورزی، اقتصاد و هویت فلسطینیان می‌گذارد. حملات عمدی ارتش اشغالگر قدس به درختان فلسطینی به ویژه زیتون که نماد فلسطین است، همه ساله در فصل برداشت آن تشدید می‌شود.

زیتون، بزرگ‌ترین محصول کشاورزی فلسطینیان است که ۴۵ درصد از کل مساحت کشاورزی را تشکیل می‌دهد. شهروندان فلسطینی در فصل برداشت زیتون حق برداشت زیتون از زمین‌های خود را ندارند؛ منطقه C کرانه باختری که به ۶۰ درصد زمین‌های کشت شده فلسطینیان اختصاص دارد، موانع رژیم صهیونیستی به شدت بر این زمین‌ها اعمال می‌شود.

پایداری یک شهروند فلسطینی در سرزمینش به پایداری درختان زیتون آنجا برمی گردد. اشغالگران و شهرک‌نشینان معتقدند که آواره کردن شهروندان از سرزمینشان با ریشه‌کن کردن درخت زیتون آغاز می‌شود. به همین دلیل، امسال هم همچون سال‌های گذشته نیروهای اشغالگر صهیونیستی مراسم برداشت زیتون در روستای «النزله الشرقیه» واقع در شمال طولکرم در شمال کرانه باختری، «ترمسعیا» واقع در شمال رام‌الله و روستای «مخماس» در شمال قدس اشغالی را سرکوب کردند.

در جریان این حمله، شماری از شرکت‌کنندگان به دلیل استنشاق گاز اشک‌آور دچار خفگی و مشکلات تنفسی شدند. شاهدان عینی اعلام کردند که نیروهای اشغالگر با شلیک گاز اشک‌آور و گلوله‌های صوتی تلاش داشتند مانع از ادامه فعالیت کشاورزان فلسطینی در زمین‌های خود شوند. همچنین «ایسم جهاد ناصر»، نوجوان فلسطینی از شهرک بیتا، در یورش نظامیان صهیونیست به وی حین چیدن زیتون، جراحات خطرناکی برداشت و هم اکنون در کما به سر می‌برد.

رژیم اشغالگر قدس تحریم محصول زیتون در فلسطین را از طریق سه محور دنبال می‌کند که مشروح آن‌ها در ادامه می‌آید.

چگونه زیتون در فلسطین تحریم می‌شود؟

محور اول این تحریم به اشغال و قوانین آن مبنی بر ممنوعیت ورود و گردش بسیاری از کودها در بازار، بسته شدن جاده‌ها و گذرگاه‌ها و استقرار بیش از ۹۰۰ ایست بازرسی در کرانه باختری اختصاص دارد. ممنوعیت صادرات به خارج از کشور نیز در دستور کار اشغالگران قرار دارد. همچنین فاصله بین رام‌الله و نابلس ۵۰ کیلومتر است که گاهی عبور از آن شش ساعت طول می‌کشد و کشاورزان نیز از دسترسی به زمین‌های خود منع می‌شوند.

حملات ارتش و شهرک‌نشینان به درختان زیتون، حمله به کشاورزان در مزارعشان، دزدیدن محصولات پس از برداشت و دزدیدن حیوانات و تجهیزات‌شان محور دوم تحریم زیتون از سوی اشغالگران است. ارتش اشغالگر قدس از طریق ریشه کردن درختان زیتون، بولدوزر، مسموم کردن یا غرق کردن درختان در فاضلاب به صورت مستقیم به آن‌ها حمله می‌کند.

دیوار آپارتاید که توسط رژیم صهیونیستی پس از انتفاضه دوم ساخته شده سومین محور تحریم محصول زیتون در فلسطین است؛ طول این دیوار به ۶۷۰ کیلومتر می رسد. دسترسی از طریق آن نیاز به مجوز ویژه دارد که فقط برای دو روز به صاحب زمین اعطا می‌شود؛ آن هم برای شخم زدن و برداشت. از زمان آغاز تجاوز به غزه در اکتبر ۲۰۲۳، هیچ کس نتوانسته وارد زمین‌هایش شود و میوه‌ها روی درختان باقی مانده‌اند. در سال ۲۰۲۴، برخی از کشاورزان خیلی دیر مجوز گرفتند تا میوه‌ها را برداشت کنند، زیرا علف‌های هرز درختان را خورده بودند و زمین برای دو سال متوالی مورد بی‌توجهی قرار گرفته بود.

فلسطینیان مانند درختان زیتون ایستاده اند

فلسطینی‌ها مانند درختان زیتون کهنسال، با افتخار در سرزمین خود ایستادگی کرده اند. کشاورزان، کارگران و شرکت‌های پرورش زیتون در صورتی مشتاقانه منتظر فصل برداشت زیتون هستند که همه ساله زمین‌های کشاورزی آن‌ها در فصل برداشت مورد هدف اشغالگران صهیونیستی قرار می‌گیرد. گفتنی است، در طول سال‌های اشغال فلسطین و تحریم محصول زیتون، اتکای خانواده‌ها به فصل برداشت زیتون برای برگزاری رویدادهای اجتماعی مانند عروسی، تکمیل ساخت و ساز و ... به دلیل تکه تکه شدن مالکیت آن‌ها کاهش یافته است. تجاوز مداوم به درختان زیتون در فلسطین یکی از وحشتناک‌ترین جنایات اشغالگری است که تاریخ هرگز از ثبت آن دست نخواهد کشید.

با مراجعه به تاریخ، مشخص می‌شود که فلسطین زادگاه اصلی درخت زیتون است. درخت زیتون در فلسطین فقط یک گیاه نیست بلکه این درخت بخشی از هویت، نماد سرزمین و نماد بقا است. بسیاری از درختان صدها، حتی هزاران سال قدمت دارند و گواه تمدن‌های پی در پی و مقاومت مداوم هستند. هر درخت زیتون نمایانگر تاریخ، پایداری و حق است و به همین دلیل اشغالگران آن را وحشیانه هدف قرار می‌دهند.