به گزارش خبرنگار مهر، آیت‌الله حسین مظفری صبح یکشنبه در دوازدهمین جلسه درس خارج فقه خود اظهار کرد: وجود مقدس امیرالمؤمنین علیه‌السلام در روایتی سه نشانه برای ایمان معرفی می‌کنند که هر سه به «زبان انسان» بازمی‌گردد.

وی افزود: نخست آنکه مؤمن، راستگویی را حتی در جایی که به ضررش تمام می‌شود، بر دروغی که به نفع اوست ترجیح می‌دهد. دوم اینکه سخنش بیش از دانشش نباشد و چیزی را که نمی‌داند بر زبان نیاورد، و سوم آنکه در سخن گفتن درباره دیگران، تقوای الهی را رعایت کند.

آیت‌الله مظفری تصریح کرد: بسیاری از گناهان از ناحیه زبان انسان رخ می‌دهد؛ از غیبت و تهمت گرفته تا مبالغه و زخم‌زبان، بنابراین کسی که زبانش را اصلاح کند، همه کارهایش اصلاح می‌شود.

وی با اشاره به آیه شریفه «یا أیها الذین آمنوا قُولوا قولاً سدیداً یُصلح لکم أعمالکم» خاطرنشان کرد: خداوند وعده داده است اگر انسان گفتارش را درست کند، خداوند نیز اعمالش را اصلاح می‌نماید.

امام جمعه قزوین در بخش دیگری از سخنان خود با اشاره به دیدگاه‌های مختلف فقهی درباره «پایان وقت نماز جمعه» گفت: در میان فقها درباره محدوده زمانی نماز جمعه اختلاف نظرهایی وجود دارد، برخی وقت نماز را تا دو خطبه و دو رکعت متعارف از هنگام زوال دانسته‌اند اما با بررسی روایات این نظر دقیق به نظر نمی‌رسد و مراد از تعبیر «مضیّق بودن وقت» در روایات، فضیلت آغازین نماز است.

وی افزود: طبق بررسی روایات، تأکید بر «زود خواندن نماز جمعه» به جهت فضیلت و برتری آغاز وقت است، نه اینکه اگر چند دقیقه از زوال بگذرد نماز از وقت خارج شود.

آیت‌الله مظفری در ادامه به روایت امام باقر علیه‌السلام اشاره کرد و گفت: طبق این روایت، «اول وقت نماز جمعه از هنگام زوال تا حدود یک ساعت پس از آن» است و این محدوده بیشتر به عنوان «وقت فضیلت» مطرح است نه زمان وجوب.

وی تأکید کرد: از مجموع روایات چنین برمی‌آید که نماز جمعه از جهت وقت، هم‌طراز با نماز ظهر است و تأکید بر شتاب در اقامه آن، ناظر به ارزش معنوی و فضیلت وقت نخستین است.

امام جمعه قزوین در پایان خاطرنشان کرد: فقه اهل‌بیت علیهم‌السلام سرشار از نکات دقیق است و بررسی عالمانه این مباحث نشان می‌دهد که ظرافت‌های شرعی در تعیین اوقات عبادات، برای تعمیق معنویت و حضور قلب در نماز است و به معنای تعیین زمان ظاهری نیست.