به گزارش خبرگزاری اقتصاد ایران ، از نوبل پرایز این کشفیات پایه‌گذار حوزه‌ای جدید در تحقیقات ایمنی‌شناسی شده و زمینه‌ساز توسعه درمان‌های نوین برای بیماری‌هایی مانند سرطان و بیماری‌های خودایمنی شده است.

سیستم ایمنی بدن یکی از شاهکارهای تکامل است و روزانه ما را در برابر هزاران ویروس، باکتری و میکروب محافظت می‌کند. یکی از شگفتی‌های این سیستم توانایی آن در تشخیص میکروب‌ها و تمایز آن‌ها از سلول‌های خود بدن است.

پیش از این تصور می‌شد که سلول‌های ایمنی از طریق فرآیندی به نام تحمل مرکزی کنترل می‌شوند، اما تحقیقات برانکو، رمزدل و ساکاگوچی نشان داد که سیستم ایمنی پیچیده‌تر است و برای کنترل دقیق نیاز به سلول‌های T تنظیم‌کننده (Regulatory T cells) دارد که نقش «نگهبان امنیتی» را ایفا می‌کنند و از حمله به بافت‌های بدن جلوگیری می‌کنند.

ساکاگوچی در سال ۱۹۸۰ با استفاده از مدل‌های حیوانی نشان داد که وجود این سلول‌ها برای جلوگیری از بیماری‌های خودایمنی حیاتی است. برانکو و رمزدل نیز ژن FOXP3 را کشف کردند که توسعه این سلول‌ها را کنترل می‌کند و نقص آن موجب بیماری‌های خودایمنی در انسان و مدل‌های حیوانی می‌شود.

این کشفیات به توسعه روش‌هایی برای تقویت سلول‌های T تنظیم‌کننده در بیماری‌های خودایمنی و مهار آن‌ها در تومورها منجر شده است و اکنون در مطالعات بالینی مورد بررسی قرار دارد.

ماری برانکو دکترای خود را از دانشگاه پرینستون گرفت و مدیر ارشد برنامه در موسسه زیست‌شناسی سیستم‌ها در سیاتل است.
فرد رمزدل دکترای خود را از دانشگاه کالیفرنیا، لس‌آنجلس دریافت کرده و مشاور علمی در Sonoma Biotherapeutics است.
شیمون ساکاگوچی فوق‌دکترای پزشکی و ایمونولوژی از دانشگاه کیوتو دارد و استاد برجسته مرکز تحقیقات ایمنی‌شناسی در دانشگاه اوساکا ژاپن است.