چی‌ بپوشم: اگر نوجوانی و جوانی شما در دهه شصت و هفتاد سپری شده باشد، حتماً درمیان سلبریتی‌ها و چهره‌های مشهور آن زمان، چند نفری را خاص‌تر از همیشه به‌یاد دارید. چهره‌های جذابی که دختران آن روزها را به‌دنبال اخبار و عکس‌های خود می‌کشاندند و الحق و انصافاً هم خوش‌چهره و خوش‌تیپ بودند و با تیپ‌ها و استایل‌های متنوع و جدید خود، می‌توانستند ترندهای تازه بین جوان‌ها راه بیاندازند.

در این مقاله، یادی می‌کنیم از خوش‌تیپ‌های گذشته که امروز، گرد پیری روی سر و صورت‌شان نشسته و حتی این دنیا را ترک کرده‌اند.

مکابیز

خوشبختانه، این روزها خبر می‌رسد که مکابیز، ستاره خوش‌تیپ دهه‌های پیش به سرطان غلبه کرده و حالش خوب است. او یکی از سردمداران تیپ‌های جوانانه و جذاب در دوره‌ای بود که ایران با محدودیت‌های زیادی در زمینه تیپ و استایل روبه‌رو بود. جوان‌ها از دیدن چهره جذابی که تیپی خاص داشت و به دنیای آن‌ها نزدیک بود، حسابی استقبال کرده بودند. مکابیز مثل ستاره‌های معروف آن دوره از تیپ تی‌شرت یقه‌گرد مشکی و یک پیراهن مردانه با دکمه‌های باز روی آن استفاده می‌کرد و با شلوارهای چندپیله و کمربندهای واضح و بولد سعی می‌کرد که دوز مردانه استایل را زیادتر کند. مدل موهای مکابیز با آن خط ریش کشیده و تکه‌تکه‌های خرد و سشوارشده هم به جذابیت چهره‌اش که شبیه ستاره‌های آمریکایی بود، اضافه می‌کرد.

پیروز

پیروز هم با گروه بلک‌کتز همکاری می‌کرد و با چند آهنگ هیت معروف هنوز هم در خاطره بسیاری از نوجوانان قدیم در دهه هفتاد است. پیروز با موهای بلند، تیپ و اندام متناسب و البته استایلی که جلب‌توجه می‌کرد، توانسته بود به ستاره موردعلاقه شهبال شب‌پره برای گروه معروفش تبدیل شود. او در دوره‌ای موهایی بلندی داشت و از اکسسوری‌های متنوع هم زیاد استفاده می‌کرد. چیزی که تیپ و استایل پیروز را از باقی گزینه‌های این مطلب کمی متفاوت می‌کند، جسارت بیشتر برای متفاوت‌تر ظاهرشدن نسبت به جامعه آن روزهای ایران بود. در واقع، همگی نوآور و خاص بودند، اما استایل مو و تیپ لباس‌های پیروز با دورانی که بر ایران می‌گذشت، واقعا متفاوت بود و همین باعث شد که سریع‌تر نگاه‌های ایرانی‌ها را به‌خود جلب کند.

روژه و کیا (گروه دِ بویز)

روژه و کیا دو جوان خوش‌تیپ با چهره‌های جذاب و خاص بودند که در قالب گروه دِ-بویز یا همان «پسرها» فعالیت می‌کردند. این دو هم با تیپ‌های شیک و جذاب و مدل موهای آشفته و روی پیشانی، حسابی نگاه همه را به‌سمت خود کشیده بودند و به‌قول فرنگی‌ها، لِیدی کیلرهای حسابی بودند. آن‌ها هم بیشتر استایلی نزدیک به مدوفشن آن روزهای آمریکا داشتند و از عناصری مانند لباس‌های جین و چرم استفاده می‌کردند. ژیله‌های جین و پالتو و بارانی‌های چرمی و… هم باعث جذابیت بیشتر آن‌ها می‌شد. البته عمر این گروه کم‌تعداد زیاد نبود و به دلایل مختلف، از هم جدا شدند. بااین‌حال، هنوز هم آهنگ‌های شاد و متنوع آن‌ها یادآور خاطرات شیرین بسیاری از جوان‌های قدیمی دیروز و میانسال‌های امروزی است. شما هم هم‌دوره این نسل از موسیقی بوده‌اید و ترانه‌های‌شان را شنیده‌اید؟

سیاوش شمس

سیاوش شمس در میان چهره‌های مشهور دهه هفتاد یک ستاره بی‌رقیب از نقطه‌نظر جذابیت ظاهری و سبک خوانندگی بود. هرچند آرتیست‌های مطرح و ماهری در آن زمان هم‌ فعالیت می‌کردند، اما هیچ‌کدام جذابیت ظاهری یک پسر سبزه با قد بلند و اندام ورزیده را نداشتند که مدل موهایش خاص بود و با آن طره‌های روی پیشانی دل جوانان و نوجوانان را اسیر خود می‌کرد. سیاوش در لباس‌پوشیدن هم از رنگ‌های شاد استفاده می‌کرد و فیگورهایی که برای عکاسی یا اجرای موزیک از خود ابداع می‌کرد، هنوز هم برای دوستدارانش در آن زمان، فراموش‌نشدنی‌اند.

مهرداد آسمانی

از این روزها بگذرید که تنها خبری که باعث می‌شود، مهرداد آسمانی به صدر اخبار بیاید، دعوایش با خانم گوگوش و مسابقات خوانندگی بی‌رونق است، آن روزها در دهه هفتاد، او هم از خواننده‌های محبوبی بود که علاوه بر صدا و ترانه‌های جذابش (مریم‌خانم‌ها حتماً به‌یاد دارند)، به‌خاطر تیپ و قیافه تحسین می‌شد. مهرداد آسمانی جوان خوش‌تیپی بود که با موهای قیصری کوتاه و اندام چهارشانه، در دل مخاطبان جا گرفته بود. او با یک صدای خش‌دار و کت‌وشلوارهای اورسایز و پیراهن‌های یقه خرگوشی خود حسابی نمره خوبی از دوستداران تیپ و استایل گرفته بود و خیلی‌ها هم سعی می‌کردند که از او تقلید کنند.

شهرام کاشانی

به‌محض اینکه آهنگ شاد «نازی‌جون» با آن ریتم و تمپو شروع می‌شود، همه ما به یک خاطره شاد و خوشایند در گذشته‌های نه‌چندان دور پرتاب می‌شویم. هرچند که دیگر شهرام کاشانی نیست که این ترانه پرنشاط را بخواند، اما او هم در روزگاران دهه هفتاد از پرطرفدارترین‌ها میان نسل جوان و به‌ویژه دخترکان نوجوان و جوان بود. کاشانی چهره زیبا و جذابی داشت و حتی به‌رغم اینکه در دوره‌ای از حضور حرفه‌ای‌اش اضافه وزن داشت، باز هم به‌واسطه استایل خاص و جسورانه‌اش، جای خود را در قلب جوان‌ها حسابی باز کرده بود.

او از رنگ‌های نامتعارفی مانند سبز و قرمز و طیف رنگ‌های شاد دیگر در تیپ خود استفاده می‌کرد؛ این چیزی بود که در دهه‌های مات و خاکستری استایل در ایران، واقعاً جلب‌توجه می‌کرد و البته تحت تأثیر فشن و مد آمریکا و دنیای غرب در استایل شهرام دیده می‌شد.

در واقع، او چیزی را در تیپ و ظاهر خود به‌نمایش می‌گذاشت که مثالش در ایران آن روزها اصلاً دیده نمی‌شد. استفاده از سربندها، کلاه‌ها و دستمال‌هایی که خلاقانه به بخش‌های مختلف استایل اضافه می‌شد، شهرام کاشانی را سریع و بی‌معطلی به یکی از دوست‌داشتنی‌های نسل جوان آن روزها بدل کرده بود.

در آخر

نگاهی به گذشته‌ها هم شادی‌آفرین است و هم کمی دلگیر. بعضی‌ها دیگر آن چهره جذاب جوانی را ندارند و بعضی هم ما را ترک کرده‌اند. در هرحال، گاهی نوستالژی‌بازی لازم است. یادمان می‌آید که مسیر دنیای مدوفشن و البته سلیبریتی‌های موردعلاقه‌مان چطور طی شده و این روزها که رفته‌اند، دوره‌ای بر خاطرات تلخ و شیرین ما هم هست. ترانه‌هایی که از این دخترکش‌های دیروز و پیرمردهای امروزی در خاطرمان مانده است، ما را به مهمانی‌ها، دورهمی‌ها، روزهای عاشقی و حتی تنهایی می‌برد؛ جذاب است، نه؟ شما با مرور این مقاله به کدام خاطره پرتاب شده‌اید؟ به‌قول امروزی‌ها، کراش مورد علاقه شما کدام‌یک از این خوانندگان دیروز بوده است؟