روزنامه همشهری نوشت: یک ویدئو از داریوش فرضیایی(عموپورنگ) مجری شناخته‌شده تلویزیون و مادر پیرش، این روزها چراغ امید را در دل بسیاری روشن کرد و یادآور شد که خانواده محدود به دوران خوش جوانی نیست و در روزگار سالمندی هم باید هوای هم را داشت.

شاید بتوان با کمی اغراق، سبک زندگی عمو پورنگ را همان سبک زندگی درست و محبوب فرهنگ ایرانی دانست که این روزها کمی به حاشیه رفته است و برخی به جای تلاش برای پناه بودن، به هر دلیلی تصمیم به حذف می‌گیرند.

محبوبیت این سبک از همراهی با پدر و مادر پیر را می‌توان در میزان بازدید کاربران فضای مجازی از ویدئوهای عموپورنگ در اینستاگرام جست‌وجو کرد؛ در میان ۳هزار و ۸۰۰پستی که در صفحه او با ۷میلیون دنبال‌کننده منتشر شده است، تصاویری که محبت رد و بدل شده میان این پسر و مادر را روایت می‌کند، بیش از سایر پست‌ها مورد استقبال قرار می‌گیرد.

این رفتار ساده مجری محبوب تلویزیون و واکنش کاربران، حامل همان پیامی است که بسیاری از روانشناسان و جامعه‌شناسان تلاش کرده‌اند تا آن را با زندگی مردم گره بزنند؛ اینکه خانواده همان پناه ابدی است و مفهوم پدر و مادر تاریخ انقضا ندارد.

به‌عبارت دیگر تصویر عموپورنگ و مادرش، تنها یک قاب از عاطفه رد و بدل شده میان این مادر و پسر نیست، بلکه می‌تواند یک درس برای همه ما باشد. در روزگاری که برخی سپردن پدر و مادر سالمند به پرستار یا خانه سالمندان را ساده‌ترین راه می‌دانند، دیدن فرزندی که با صبوری در کنار مادر سالخورده خود می‌ماند، می‌تواند الهام‌بخش باشد.

همزمانی استقبال کاربران از ویدئوی مراقبت داریوش فرضیایی از مادرش با روز سالمند، همان تلاقی مبارکی است که می‌تواند به بهانه‌ای برای قدردانی از والدین سالخورده و سالمند تبدیل شود و این نگاه را تبلیغ کنیم که قدردانی از والدین و نگهداری آنها در روزگار سالمندی، یک وظیفه تحمیلی نیست، بلکه یک افتخار است.