به گزارش سلامت نیوز به نقل از jamanetwork، دو مطالعه جدید نشان داده‌اند که داروهای پرکاربرد کنترل وزن و دیابت از گروه آگونیست‌های گیرنده GLP-1 مانند سماگلوتاید (Semaglutide) و تیرزپاتاید (Tirzepatide) می‌توانند با برخی مشکلات بینایی در بیماران مبتلا به دیابت نوع ۲ مرتبط باشند.

• در یکی از این پژوهش‌ها، مواردی از اختلالات عصب بینایی (از جمله NAION یا نوروپاتی ایسکمیک قدامی غیرآرتریتی) در میان مصرف‌کنندگان این داروها اندکی بیشتر گزارش شد.

• مطالعه‌ای دیگر نشان داد که در میان بیماران تحت درمان با داروهای GLP-1، بروز رتینوپاتی دیابتی جدید کمی افزایش داشت؛ اما پیشرفت به مراحل شدیدتر مانند خونریزی زجاجیه یا نابینایی کمتر دیده شد.

چرا این موضوع اهمیت دارد؟

• هرچند خطر مطلق پایین است (حدود ۱ مورد در هر ۱۰ هزار نفر)، اما سیگنال آماری مشاهده‌شده نیازمند توجه و پایش بیشتر است.

• عوامل دیگری همچون دیابت، فشار خون بالا، چاقی و آپنه خواب نیز خود از ریسک‌فاکتورهای شناخته‌شده مشکلات عصب بینایی هستند. بنابراین تشخیص سهم واقعی داروها دشوار است.

مکانیسم‌های احتمالی

• گیرنده‌های GLP-1 در بخش‌های محدودی از شبکیه وجود دارند، اما شواهد قطعی از آسیب مستقیم هنوز در دست نیست.

• کاهش سریع قند خون (A1C) به‌ویژه در بیماران با رتینوپاتی قبلی، می‌تواند خطر عوارض چشمی را موقتاً بالا ببرد.

توصیه برای بیماران و پزشکان

• معاینه پایه چشم پیش از شروع درمان با این داروها در بیماران دیابتی ضروری است.

• پیگیری منظم، به‌خصوص در سال اول مصرف، اهمیت زیادی دارد.

• در صورت بروز علائم هشدار مانند تاری ناگهانی دید، لکه تاریک یا کاهش بینایی، مراجعه فوری به چشم‌پزشک الزامی است.

اگرچه ارتباط میان داروهای GLP-1 و برخی مشکلات بینایی مشاهده شده است، این عوارض نادر هستند. در مقابل، فواید متابولیک و قلبی-عروقی این داروها قابل توجه است. بنابراین تصمیم‌گیری باید بر اساس توازن خطر و فایده و با نظارت دقیق پزشک انجام شود.