به گزارش خبرگزاری تسنیم، هر سال که نتایج رأی‌گیری توپ طلا اعلام می‌شود، همیشه بحث‌ها و جنجال‌های زیادی به پا می‌شود. عده‌ای معتقدند این جایزه به مرور اعتبار خود را از دست داده است و انتخاب‌ها بیشتر جنبه سیاسی یا رسانه‌ای پیدا کرده‌اند تا منصفانه و براساس عملکرد واقعی. البته، هر سال با وجود بحث‌ها و انتقادات، جایزه همچنان جذابیت خود را حفظ می‌کند و همه منتظر بررسی و تحلیل نتایج می‌مانند اما مسئله این است که برخی از رتبه‌بندی‌ها به قدری عجیب و غیرمنتظره‌ هستند که نمی‌توان به سادگی آنها را توجیه کرد. در این مطلب، به پنج مورد از این نتایج جنجالی می‌پردازیم که باعث تعجب و حتی خشم بسیاری شدند.

پدری - رتبه یازدهم؛ یک افتضاح غیرقابل قبول
یکی از آزاردهنده‌ترین نتایج، جایگاه بسیار پایین پدری بود. این بازیکن جوان و درخشان که به سرعت به یکی از کلیدی‌ترین مهره‌های بارسلونا تبدیل شده، پیشرفت چشمگیری در فصل گذشته داشت؛ نه فقط از لحاظ هجومی بلکه در زمینه دفاعی نیز پدری به یکی از بهترین تکل‌زن‌های تیم بدل شده و در آمار تکل‌های موفق و حتی ناموفق رکورددار است. علاوه بر این، او در پاس‌های کلیدی و بلاک‌های شوت نیز سرآمد است. درصد دریبل موفق او در بین بازیکنان بارسا که بیش از 10 بار دریبل زده‌اند، بالاترین است (66.3 درصد).

با وجود تمام این پیشرفت‌ها و کیفیت چشمگیر بازی، رتبه یازدهم برای او بسیار ناعادلانه و کم‌اهمیت است؛ مخصوصاً وقتی می‌بینیم که برخی بازیکنان با عملکرد ضعیف‌تر رتبه‌های بسیار بهتری دارند. پدری نمونه‌ای است از بازیکنی که شایسته جایگاه بسیار بالاتری بود.

رافینیا - رتبه پنجم؛ یک حق‌کشی آشکار
رافینیا فصل گذشته در لیگ قهرمانان اروپا عملکردی فوق‌العاده داشت و هم گلزن برتر و هم بهترین پاس‌گل‌دهنده این تورنمنت بود (13 گل و 8 پاس گل). او در لیگ اسپانیا نیز از بسیاری از ستاره‌های بزرگ جلوتر بود، حتی از کسانی که رأی‌دهندگان آنها را بالاتر قرار دادند. با این حال، در رتبه‌بندی نهایی، رافینیا به طرز عجیبی در جایگاه پنجم قرار گرفت، پایین‌تر از ویتینیا که نقش کلیدی در ساختار تیمی پی‌اس‌جی دارد اما از نظر آمار فردی و تاثیرگذاری رافینیا قابل مقایسه نیست. این انتخاب نشان می‌دهد که هنوز معیارهای رأی‌دهی به وضوح قابل تردید و گاه ناعادلانه است.

کول پالمر - رتبه هشتم؛ یک انتخاب مشکوک
کول پالمر، هافبک چلسی در حالی در رتبه هشتم قرار گرفته که فصل گذشته نسبت به سال قبل افت محسوسی داشته است. چلسی جام جهانی باشگاه‌ها را برد اما این رقابت از نظر سطح و اهمیت با لیگ‌های معتبر قابل مقایسه نیست. پالمر نیمه دوم فصل را بسیار ضعیف بازی کرد؛ در 16 بازی اخیر فقط یک گل و 2 پاس گل ثبت کرد و در بسیاری از دیدارها چندان تأثیرگذار نبود.

این رتبه‌بندی عجیب است و شاید بیشتر به خاطر حضور او در تیم ملی انگلیس و رسیدن به جام جهانی بوده تا عملکرد واقعی در باشگاه. اگر بازیکنی مثل دزیره دوئه پس از گلزنی در فینال لیگ قهرمانان اروپا تنها رتبه چهاردهم را دارد، چگونه ممکن است پالمر که بیشتر فصل را به عنوان بازیکن ذخیره گذراند، در بین 10 نفر برتر باشد؟

وینیسیوس - رتبه شانزدهم؛ یک مثال از تأثیرگذاری تصویر
وینیسیوس جونیور نمونه کلاسیکی است از بازیکنی که شهرت و سبک بازی جذابش باعث شده از نظر رسانه‌ها و هواداران بسیار مورد توجه قرار گیرد. او در فصول قبل یکی از بازیکنان کلیدی رئال مادرید بود و به شدت در حملات تیم تأثیرگذار بود. اما فصل گذشته، با ورود کیلیان امباپه و کاهش درخشش وینیسیوس، آمار او در لیگ اسپانیا افت کرد و عملکردش در مقایسه با بازیکنان دیگر ضعیف‌تر شد. رئال مادرید هم در لیگ، جام حذفی و لیگ قهرمانان اروپا موفقیتی نداشت و به همین دلیل جای تعجب دارد که وینیسیوس هنوز در رتبه شانزدهم قرار گرفته است. این امر نشان‌دهنده تأثیرگذاری بیشتر تصویر و شهرت نسبت به عملکرد واقعی است.

تمایل نسبت به مهاجمان؛ روندی که باید تغییر کند
یکی از روندهای نگران‌کننده در انتخاب برندگان توپ طلا، تمایل زیاد رأی‌دهندگان به انتخاب بازیکنان تهاجمی است. این مسئله تازه نیست اما همچنان وجود دارد و باعث می‌شود بازیکنان دفاعی یا هافبک‌های میانی که نقش‌های حیاتی اما کم‌جلوه‌تری دارند، نادیده گرفته شوند. امسال هم شاهد این بودیم که یامال و امباپه با عملکرد عالی خود مورد توجه قرار گرفتند اما بازیکنانی مثل وینیسیوس و پالمر که عملکرد متوسط یا ضعیفی داشتند، رتبه‌های بالایی کسب کردند. این موضوع نشان می‌دهد که هنوز هم تفکر کلیپ‌محور و تمرکز بر گل و پاس گل، بر انتخاب‌ها تأثیر گذاشته است. رسانه‌های اجتماعی و اخبار سریع باعث شده‌اند تا تحلیل دقیق و عمیق از بازی و نقش بازیکنان کمتر شود و همه چیز به سمت لحظه‌های درخشان و خلاصه گل‌ها متمایل گردد.

در نهایت این مسائل نشان می‌دهد که جایزه توپ طلا همچنان نیازمند شفافیت بیشتر در معیارها و توجه دقیق‌تر به همه جنبه‌های بازی است. انتظار می‌رود در سال‌های آینده، عدالت و بی‌طرفی بیش از پیش رعایت شود و همه بازیکنان، فارغ از پست و سبک بازی، بتوانند به حق خود برسند.

انتهای پیام/