به گزارش خبرگزاری اقتصاد ایران ،  پرستو قهرمانی خبرنگار و فعال حوزه روابط عمومی و ارتباطات:  الهی ! آنکس که مدیریت دارد چه کم دارد؟ و آنکس که اقتصاد دارد چه غم دارد؟

منت خدای را عز و جل که ناترازی های رنگارنگ ، کار را به جایی کشانده که حتی مدیران و مسئولان کشور هم از شرایط اقتصادی و مدیریتی جامعه ناراضی و ناراحت هستند.
هر نفسی که فرو می‌رود موجب غم و غصه بیشتر و چون برمی‌آید ، درد و رنج و احتمال سکته قلبی و مغزی ما را فزونتر می‌نماید.
از دست و زبان که برآید که جلوی این همه بی نظمی اقتصادی و مدیریتی را گرفته تا مردم یک آب خوش از گلویشان پایین برود.
بنده همان به که بنشینم و خدا خدا کنم تا بلکه سرمایه ام در بورس بیش از این نابود نشود.

از شوخی بگذریم !
واقعا مدیریت بهتر است یا اقتصاد؟!؟
حتما تاریخ می‌خوانید نه ؟!؟
از روزی که فردریک وینسلو تیلور ( 1856 - 1915 میلادی ) و آدام اسمیت ( 1723 - 1790 میلادی ) و نظایر اینها آمدند و حرفهای قشنگ قشنگ مدیریتی و اقتصادی زدند تا به امروز، ما جهان سومی ها همچنان درجا میزنیم و آن جهان اولی ها می‌تازند و بالاتر می‌روند. چرا؟ آیا عقل، هوش، دانش، بینش و تدبیرشان از ما بهتر و بیشتر است یا داستان چیز دیگری است؟
از زمانیکه تهران پایتخت شده ، حدود دویست سال می‌گذرد، اما تهران امروز در آب و برق و گاز و... در ناترازی و گرفتاری و سختی است. چرا ایران بعد از انقلاب صنعتی در اروپا، همچنان در حال توسعه است و ژاپن و کره جنوبی و سنگاپور و.. توسعه یافته شده اند و اساسا در چه سالی و چه زمانی ایران توسعه یافته خواهد شد؟ آیا دویست سال کافی نیست؟ این همه رنج و سختی و ناترازی برای چیست و تقصیر کیست؟ مگر نه این است که علم اقتصاد فرمول دارد و علم مدیریت هم اصول و قواعد خود را دارد؟ پس چرا ما از علم اقتصاد و علم مدیریت بهره برداری نمی‌کنیم و آیا در این زمینه چه کسی یا چه چیزی مانع کار است؟!؟ ما وقتی صحبت از علم اقتصاد و دانش مدیریت میکنیم یعنی اینکه سلایق شخصی و حزبی، امر و نهی ها و دستور و سفارش متعصبانه این و آن را باید کنار گذاشت تا دچار انحراف و شکست نشویم. آیا درک و فهم این موضوع سخت است؟ بنابراین، اگر علم اقتصاد و دانش مدیریت در جامعه آنطور که باید و شاید کاربرد و کارکردی ندارد ، پس احتمالأ قصد و غرضی در کار است که ما با وجود دانستن پاسخهای سوالات کنکور ، جوابها را اشتباه میزنیم که قبول نشویم؟!؟