همشهری آنلاین: شهرام گودرزی، مجسمه‌‌ساز شناخته‌شده مازندرانی، اخیرا تصمیم گرفت از کلاردشت پیاده به‌سوی پاسارگاد حرکت کند تا در روز هفتم آبان در آرامگاه پاسارگاد حضور یابد. او این مسیر را در روز چهارم شهریور آغاز کرد اما پس از طی بخشی از راه، نزدیک به استان اصفهان به شهر خود بازگشت.

تمرکز براندازان برای مصادره معنا

رسانه‌ها و شبکه‌های اجتماعی ضدنظام، به سرعت حرکت شهرام گودرزی را دستاویزی برای طرح ادعاهایی همچون «ضدیت با نظام» قرار دادند. آنها قصد داشتند این حرکت را به‌عنوان نمادی ملی‌گرایانه علیه نظام قرار دهند. این در حالی است که سالانه صدها نفر بدون هیچ مشکلی در پاسارگاد حضور می‌یابند.

ناکامی براندازان؛ چرا پروژه موفق نشد؟

براندازان و مخالفان مدعی بودند که این حرکت فرهنگی تبدیل به پروژه‌ای سیاسی خواهد شد، اما 3نکته باعث شد که تلاش آنها بی‌ثمر بماند.

  ‌ادامه ندادن مسیر: بازگشت به کلاردشت پیش از رسیدن به مقصد، عملا مانع از آن شد که این حرکت به اقدامی علیه نظام تفسیر شود.

  پوشش رسانه‌ای و رویکرد عموم مردم: رسانه‌های رسمی و فعالان اجتماعی بسیاری حرکت گودرزی را نه به‌عنوان تهدید، بلکه به‌عنوان اقدام فرهنگی و هنری دیدند. این کمک کرد تا روایت مخالفان به‌عنوان روایت غالب شناخته نشود.

  اهمیت نماد ملی کورش در میان ایرانیان: کورش در حافظه جمعی ملی، جایگاهی دارد که فراتر از تقسیمات سیاسی است؛ هر اقدامی در بزرگداشت او با حمایت بخشی از مردم مواجه می‌شود، مگر اینکه عمدا بار سیاسی به آن داده شود.

بازگشت شهرام گودرزی و نیمه‌کاره ماندن سفرش، نشان‌دهنده این است که مخالفان جمهوری اسلامی نتوانسته‌اند معنای اقدام او را به شکل دلخواه خود مصادره کنند. حرکت گودرزی، از ابتدا غیرسیاسی بود، نه براساس همراهی با براندازان و ضدانقلاب.