به گزارش خبرنگار مهر، تیم ملی والیبال ایران در آستانه هشتمین حضور خود در مسابقات قهرمانی جهان قرار دارد و این بار با هدایت روبرتو پیاتزا و ترکیبی جوان، امیدوار است دوباره نام خود را در جمع قدرت‌های والیبال جهان ثبت کند. نخستین تجربه ایران در این مسابقات به سال ۱۹۷۰ بازمی‌گردد؛ زمانی که تیمی تازه‌کار بین ۲۴ تیم شرکت‌کننده در جایگاه ۲۱ ایستاد و پس از آن، تا سال ۱۹۹۸ در شش دوره متوالی غایب بود.

بازگشت ایران در سال ۱۹۹۸ با تجربه‌ای تلخ همراه بود. تیم ملی در گروهی دشوار برابر کوبا، آرژانتین و لهستان شکست خورد و در جایگاه چهارم گروه ایستاد. در نهایت ایران با تیم‌های الجزایر، چک، مصر، تایلند و ترکیه به رتبه نوزدهم مشترک رسید. در سال ۲۰۰۶ پس از یک دوره غیبت (۲۰۰۲)، تیم ملی والیبال دوباره به مسابقات راه پیدا کرد و با تیم‌های استرالیا، مصر و قزاقستان در رتبه ۲۱ مشترک قرار گرفت. مسابقات ۲۰۱۰ نیز با جایگاه نوزدهم مشترک برای والیبال ایران پایان یافت و هنوز تیم ملی نتوانسته بود به جمع مدعیان برسد.

اما نقطه عطف والیبال ایران در سال ۲۰۱۴ بود. تیم ملی والیبال ایران تحت هدایت اسلوبودان کواچ رؤیای خود را محقق کرد. تیمی که سال‌ها در قعر جدول قرار داشت، توانست با نمایش‌های درخشان خود تنها در دیدار پایانی مقابل روسیه شکست بخورد و در نهایت در جایگاه ششم جهان بایستد. این موفقیت تاریخی، ایران را برای اولین بار در جمع قدرت‌های والیبال جهان قرار داد و نامش را در تاریخ ثبت کرد.

پس از مسابقات ۲۰۱۴، مسیر ایران با فراز و نشیب همراه شد. در مسابقات ۲۰۱۸ تحت هدایت ایگور کولاکوویچ، تیم ملی با افت محسوسی مواجه شد و جایگاه خود را از ششم جهان به سیزدهم کاهش داد. در سال ۲۰۲۲ و با هدایت بهروز عطایی، ایران تلاش کرد روند صعودی خود را حفظ کند اما موفقیت چشمگیری حاصل نشد و همان رتبه سیزدهم تکرار شد. این دو دوره پس از ۲۰۱۴ نشان داد که حتی تیمی که روزی در جمع قدرت‌ها بوده، بدون ثبات مربیگری و تجربه کافی بازیکنان می‌تواند دچار افت شدید شود.

اکنون در سال ۲۰۲۵، تیم ملی ایران با ترکیبی جوان و میانگین سنی حدود ۲۳ سال، در مسیر جدیدی قرار دارد. غیبت بازیکنان باتجربه و مصدومیت‌ نفراتی نظیر امین اسماعیل‌نژاد و جواد کریمی، چالش بزرگی برای شاگردان پیاتزا ایجاد کرده است اما فرصت طلایی برای نسل جدید فراهم شده تا توانایی خود را در بزرگ‌ترین صحنه جهانی به نمایش بگذارد.

پس از نمایش امیدوارکننده در لیگ ملت‌های ۲۰۲۵، ملی‌پوشان ایران این بار فرصتی دارند تا بار دیگر در صحنه جهانی قدرت والیبال ایران را به دنیا دیکته کنند. حالا چشم‌ها به تیم ملی دوخته شده و همه منتظرند ببینند آیا ایران می‌تواند دوباره نام خود را در جمع برترین‌های جهان ثبت کند یا خیر.

مقایسه نسل ۲۰۱۴ با نسل کنونی نشان می‌دهد که اگر آن زمان تیم ملی والیبال ایران با ستاره‌هایی چون سعید معروف و محمد موسوی درخشید، امروز بیشتر به انگیزه و جنگندگی جوانان تکیه زده است. این نسل هرچند تجربه بین‌المللی کمتری دارد اما نتایج لیگ ملت‌های ۲۰۲۵ و پیروزی برابر بلغارستان و بازی نزدیک با فرانسه و اسلوونی، نشان می‌دهد توان رقابت با تیم‌های بزرگ را دارد. چالش اصلی تیم پیاتزا در این دوره، حفظ تمرکز در لحظات حساس و کاهش اشتباهات فردی است؛ همان نقطه ضعفی که بارها در لیگ ملت‌ها به ضرر ایران تمام شد.

اگر این ضعف برطرف شود، ترکیب جوان می‌تواند با اتکا به سرویس‌های پرقدرت، دفاع روی تور مؤثر و انگیزه مضاعف، راه صعود به مراحل بالاتر را هموار سازد. والیبال ایران در قهرمانی جهان ۲۰۲۵ نه‌تنها به دنبال تکرار خاطره خوش سال ۲۰۱۴ است، بلکه برای آغاز فصلی تازه در تاریخ خود تلاش می‌کند؛ فصلی که نوید دهنده حضور مقتدر در جمع قدرت‌های برتر جهان است.