یدیعوت آحارانوت: طرح الحاق کرانه باختری در حال اجرا است
اقتصاد ایران: برخلاف ادعاهای رسانهای و رسمی اسرائیلی در مورد توقف طرح الحاق کرانه باختری که گفته میشد بعد از تهدیدهای امارات متحده عربی به خروج از توافق ابراهیم از دستور کار خارج شده، این طرح عملا در حال اجراست.
به گزارش گروه عبری خبرگزاری تسنیم، این اطلاعات را روزنامه یدیعوت آحارانوت در شماره امروز یکشنبه خود اعلام و تاکید کرد، کار الحاق یهودا و سامره (کرانه باختری) در چارچوب طرح اسموتریچ به شکل عملی در حال انجام است اما میتواند عواقب وخیمی در بعد داخلی و خارجی برای اسرائیل به همراه داشته باشد.
مایکل میلشتیان نویسنده این یادداشت آورده است، طرح اسموتریچ برای ساخت و ساز یهودیان و الحاق کرانه باختری به اسرائیل، در سایه درگیری شهرک نشینین با فلسطینیان مستقر در این منطقه و ضعف تشکیلات خودگردان در کنار نبود پیگیری جدی برای توقف آن در کابینه اسرائیل به شکل یک عمل انجام شده در حال پیشرفت است.
نویسنده که رئیس انجمن پژوهش های فلسطینی پژوهشکده دایان دانشگاه تل آویو است در یادداشت خود آورده است: در گفتگویی که چند سال پیش با یکی از مقامات ارشد تشکیلات خودگردان فلسطین داشتم، نگاهی تاریک به آینده داشت که به تدریج به واقعیتی ملموس تبدیل میشود. نگاه او نشان می داد که روند به سوی متمرکز بر امکان تشکیل یک دولت واحد بین دریا و رود اردن پیش می رود.
آن مقام توضیح داد که با وجود تلاش بیشتر اسرائیلیها برای حفظ هویت یهودی اسرائیل، واقعیت نشان دهنده پویاییای است که فراتر از صرفاً آرزو و برنامهریزی است: ادغام عمیقی بین اسرائیل و یهودا و سامریه در جریان است؛ تشکیلات خودگردان فلسطین تضعیف شده و شاید بدون فروپاشی پر سر و صدا محو شود؛ و همه اینها منجر به الحاق کرانه باختری به اسرائیل بدون اعطای تابعیت به فلسطینیان خواهد شد، که فشارهای بینالمللی و داخلی برای تحمیل این امر ایجاد میکند. مقام تشکیلات خودگردان افزود: "از اینجا، ترکیب جمعیت شناسی و دموکراسی سایه خود را خواهد افکند."
در واقع، الحاق یهودا و سامره (کرانه باختری) حتی بدون اعلام رسمی در حال اجراست. در پسزمینه، تهدیدهای وزیر دارایی برای برچیدن تشکیلات خودگردان فلسطین در چارچوب طرح "تغییر ماهیت یهودا و سامریه (به شکلی اعلام نشده و غیر علنی)" و رسیدن به "نقطه عدم بازگشتی که امکان جدایی دو منطقه را نخواهد داد" افزایش یافته است؛ (تا فلسطینیان و شهرک نشینان صهیونیست) که دشمنی و تقابل آنها در جریان جنگ به سطح بیسابقهای رسیده است، اصطکاک بیشتری با یکدیگر خواهند داشت.
این کارشناس در بخش دیگری از نوشتار خود آورده است: هفته گذشته، طرح عملیاتی مفصلی برای تحقق این چشمانداز ارائه شد که با طرح تعیین کنندهای که سموتریچ در سال 2017 منتشر کرد کاملا همسویی دارد و در چارچوب آن : 82٪ از یهودا و سامره (شامل قلقلیه و بیتلحم) به اسرائیل ملحق و محوطههایی شبیه "بانتوستانها"؛ (دولتهای بسته و محافظت شده مصنوعی که برای سیاهپوستان در آفریقای جنوبی در دوره آپارتاید ایجاد شده بود) برای فلسطینیان ایجاد میشود.
به اعتراف میلیشتاین، انتظار میرود این روند الحاق عواقب وخیمی برای اسرائیل به ویژه در سطح خارجی داشته باشد و برنامه ریزی برای انجام چنین اقدامی در پاسخ به موج گسترده به رسمیت شناختن بینالمللی دولت فلسطین، مانند ریختن بنزین بر آتش مشتعل است.
اولاً، انتظار میرود الحاق فشار بین المللی و انزوای اسرائیل را افزایش دهد، به گونهای که هر اسرائیلی آن را حس خواهد کرد، بهویژه در صورت اعمال تحریمهای اقتصادی این امر محسوس تر خواهد شد.
ثانیاً، احتمالاً روابط اصولا متشنج با جهان عرب آسیب خواهد دید. خطرناکترین تهدید مربوط به رابطه با مصر است که از "توطئه" برای راندن ساکنان غزه به قلمرو خود میترسد - این در حالی است که اخیراً گفتار عجیبی در رسانههای اسرائیلی درباره "خطر فزایندهای که قاهره ایجاد میکند" مطرح شده که با گزارشهایی که در جریان رسوایی قطر منتشر شد، همخوانی دارد.
در پسزمینه، امارات متحده عربی روشن میکند که روند الحاق، توافقنامههای ابراهیم (دستیاورد استراتژیک که نتانیاهو به آن میبالد) را تهدید میکند، در حالی که اردن برای الحاق احتمالی دره اردن به سرزمین های (تحت اشغال) اسرائیل آماده میشود - اقدامی که روابط با پادشاهی را بیشتر تضعیف خواهد کرد.
علاوه بر آن انتظار میرود الحاق همچنین در زمانی که اسرائیل شاهد انشقاق و اختلاف داخلی است و برای جنگی فاقد اجماع در نوار غزه آماده میشود، چالش جدی داخلی ایجاد کند. همانطور که در مورد اشغال غزه اتفاق افتاد، الحاق یهودا و سامره هزینههای راهبردی سنگینی به اسرائیل تحمیل خواهد کرد.
بخشی از این هزینهها شامل تشدید تهدیدهای امنیتی در آن منطقه، هزینههای تقدیم خدمات به ساکنان فلسطینی که الحاق خواهند شد و تشدید درگیریهای خشونتبار توسط شهرکنشینان تندرو است؛ روندی که اکنون نیز کاملاً مشهود است.
انتهای پیام/